"ดอกพุดตานยามเช้าพราวไสว |
|
มองแล้วเพลินดูขาวชวนเชิญชมชื่นใจ |
ครั้นตะวันพ้นขอบฟ้าพลันสีแปรไป |
|
กลีบขาวกลายเปลี่ยนเป็นชมพูรู้กลับกลาย |
ชวนใจชมนิยมไม่ห่างไม่จางจืดใจ |
|
พันธุ์ไม้อื่นใดจะหาใดไหนเทียบทันพุดตานสวรรค์ |
สายัณห์เย็นสีกลายกลับเป็นสีแดงพลัน |
|
ดอกพุดตานเจ้างามตระการแสนรื่นรมย์" |