4  พระบรมธาตุ

ตำนานที่มาโดยละเอียด สถานที่ศักดิ์สิทธิ์อายุกว่าพันปี

พระบรมธาตุไชยา   สุราษฎร์ธานี

โดย สำนักงานนิตยสารเทียนชัย

ประวัติพระบรมธาตุไชยา  สุราษฎร์ธานี (6)

ประเทศโฮลิง (ตามพรลิงค์ นครศรีธรรมราช)

                นักโบราณคดีเรียก เชียะโท้-ดินแดง ซึ่งตามพรแปลว่าแดง ในภาษาจีนเรียกตั้ม-มา-ลิง เรียกสั้น ๆ ว่า โพ-ล่ง, โฮลิง เมืองนครศรีธรรมราชเป็นเมืองมาแต่โบราณ เมืองนี้คือเมืองเปอริเมาลา ก่อนถึงอ่าวเปอริเมาลิกอส (อ่าวบ้านดอน) ในภูมิศาสตร์ปโตเลมี พ.ศ. 600-700

                บันทึกพงศาวดารจีน สมัยราชวงศ์ถัง ประเทศโฮลิงส่งทูตมาราชสำนักตั้งแต่ พ.ศ.1183-1191  จากนั้นว่างเว้นไปหนึ่งศตวรรษ จึงถึง พ.ศ. 1361 ต่อจากนั้นประเทศโฮลิงได้รวมเข้าในอาณาจักรสัมฮุคซี

                อาณาเขตของโฮลิง บางสมัยทิศตะวันตกจดโต โป เต็ง (ทัพ-พะ-เที่ยง) ทิศตะวันออกจด โป-ลิ (มาลิยู) ทิศเหนือจดเจนละ (เขมร) ทิศใต้จดประเทศเกาะโต-โม-ชัง (ตะมะลิก-สิงคโปร์)

                พ.ศ. 1207-1208 โฮลิงเป็นประเทศอยู่ระหว่างลังกะสิว (เกาะหน้าชุมพรหรือเมืองลังเคีย ใกล้ชุมพร) และโมโลยู (กลันตัน) ประเทศโฮลิงมีดินแดนกว้างขวางมาก มีประเทศเล็ก ๆ ยี่สิบแปดประเทศ ข้าราชการชั้นสู 32 ท่าน

                บันทึกของภิกษุอิจิง กล่าวว่าโฮลิงอยู่ทางตอนใต้ของพานพานบนอ่าวบ้านดอน

                พ.ศ. 1217 ราษฎรได้อัญเชิญพระนางสิมา ขึ้นครองนครโฮลิง การปกครองของพระนางเป็นระเบียบเด็ดขาดมาก ราษฎรอยู่เย็นเป็นสุข ของตกอยู่กลางถนนไม่มีใครกล้าหยิบฉวยเจ้าชายแห่งตาชิ (อัทจิ) ได้ยินกิตติศักดิ์อยากทดลองเรื่องนี้จึงให้คนนำเอาทองถุงหนึ่งไปทิ้งกลางถนน ราษฎรคนเดินถนนไม่มีใครกล้าหยิบ ถุงทองถูกทิ้งอยู่ถึงสามปี ครั้งหนึ่งมกุฎราชกุมารกระโดดข้ามถุงทองนั้น พระนางโกรธมากสั่งให้ทหารเอาตัวไปประหารชีวิต แต่อำมาตย์ได้ทูลทัดทานไว้ พระนางจึงให้ตัดเท้าเสียเพราะความผิดอยู่ที่เท้า อำมาตย์ก็ทูลทันทานอีก พระนางจึงให้ตัดนิ้วเท้าทั้งหมด เพื่อไม่ให้ราษฎรเอาประพฤติเยี่ยงอย่าง เจ้าชายตาชิทราบเรื่องไม่กล้าคิดมารุกรานประเทศนี้อีก

                พ.ศ.1356 ประเทศโฮลิง ได้ส่ง เช็ง-ชิ (หญิงนักรำละครรำ) 4 คน มาบรรณาการพระเจ้ากรุงจีนตัวละครนี้ส่งมาจากเมืองละคร ซึ่งมีชื่อเสียงมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์

                พ.ศ.1568 กษัตริย์ราเชนทรใจฬะแห่งอินเดียใต้ ได้แยกกองทัพมาตีกรุงศรีวิชัยและนครตามพรลิงค์

                พ.ศ. 1773 ศิลาจารึกของกรุงตามพรลิงค์ ที่วัดเสมาเมืองกล่าวถึงพระเจ้ากรุงตามพรลิงค์ชื่อ จันทรภาณุ ศรีธรรมราช

                บันทึกของจาวจูเกาะ กล่าวว่าการไปนครตามพรลิงค์จากเมืองเจนคะ (เขมร) ใช้เวลาเดินทางเรือสิบวัน นครตามพรลิงค์มีกำแพงล้อมรอบ กำแพงกว้างและสูง ข้างบนกำแพงแข็งแรงมาก สำหรับป้องกันการรุกรานของข้าศึกดินแดนแห่งนี้ปลูกการบูร มีช่างเงินช่างทองมาก

                จากบันทึกต่าง ๆ การเดินเรือจากประเทศจีนมาทางเมืองท่าบนฝั่งตะวันออกของคาบสมุทรมาลายู มักไม่นิยมข้ามตรงไป การเดินทางจากประเทศจีนไปปาแหลมบังเรือมักจะเลี้ยวเข้ามายังอ่าวบ้านดอน ปากพนัง ซึ่งมีมรสุมไม่จัดนัก ในฤดูมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ เดือนยี่ เดือนสาม เดือนสี่ เมืองท่าที่เรือจากประเทศจีนแวะที่ไชยา ปากพนังนครศรีธรรมราช และกลันตัน เมืองทั้งสามนี้มีสินค้าข้าวเป็นสินค้าสำคัญ