สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ม.ร.ว.เจริญ อิศรางกูร) วัดระฆังฯ  กรุงเทพฯ

ข้อมูลประวัติ

เกิด                         ปีพ.ศ.2400 เป็นบุตรหม่อมเจ้าถึก (พระโอรสสมเด็จพระเจ้าสัมพันธวงค์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงอิศรานุรักษ์ ผู้เป็นต้นราชกุล อิศรางกูรฯ)

บรรพชา                ปีพ.ศ.2413 ขณะอายุ 13ปี

อุปสมบท               รัชการที่ 5 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้อุปสมบทเป็นนาคหลวง ณ วัพพระศรีรัตนศาสดาราม

มรณภาพ               พ.ศ.2470

                รวมสิริอายุ            70 ปี

วัตถุมงคลที่ได้รับความนิยม

                พระวัดระฆังหลังฆ้อน  ประมาณปีพ.ศ.2460 กว่า เป็นโลหะผสม ประกอบด้วย แผ่นจารอักขระพระคณาจารย์ดังทั่งประเทศ  พร้อมทั้งทองชนวนที่เหลือจากการหล่อพระพุทธชินราช วัดเบญจมบพิตร  ซึ่งพระวัดระฆังหลังฆ้อน ดังกล่าวนี้ได้สร้างหลายคราวด้วยกัน  ครั้งแรก หล่อและปลุกเสกที่พระอุโบสถวัดระฆังฯ ส่วนครั้งหลังบริเวณหอกลางคณะ 1 ริมน้ำ

                เหรียญรูปพัดยศ  เป็นเหรียญรูปเหมือนนั่งสมาธิเต็มองค์ห่มเฉียง ด้านหน้าระบุว่า “สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์” ไม่ระบุ พ.ศ.ที่สร้าง  นอกจากนี้แล้วยังมีพระเนื้อผงลักษณะคล้ายกับพระกรุวัดปากบาง  นำไปบรรจุกรุที่วัดอัมพวัน จ.นครนายก

พุทธคุณที่เล่าสืบทอดกันมา

                วัตถุมงคลท่านเด่นทางด้าน เมตตามหานิยมและอยู่ยงคงกระพันชาตรี