กาพย์เห่เรือ Nation

โคลง
ค รอนรอนสุริยโอ้		อัษฎงค์
เรื่อยเรื่อยลับเมรุลง		ค่ำแล้ว
รอนรอนจิตต์จำนง		นุชพี่ เพียงแม่
เรื่อยเรื่อยเรียมคอยแก้ว		คลับคล้ายเรียมเหลียว ฯ
ช้าลวะเห่
ค เรื่อยเรื่อยมารอนรอน		ทิพากรจะตกต่ำ
สนธยาจะใกล้ค่ำ		คำนึงหน้าเจ้าตราตรู
ค เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง		นกบินเฉียงไปทั้งหมู่
ตัวเดียวมาพลัดคู่		เหมือนพี่อยู่ผู้เดียวดาย
ค เห็นฝูงยูงรำฟ้อน		คิดบังอรร่อนรำกราย
สร้อยทองย่องเยื้องกราย		เหมือนสายสวาทนาดนวยจร
ค สาลิกามาตามคู่		ชมกันอยู่สู่สมสมร
แต่พี่นี้อาวรณ์		ห่อนเห็นเจ้าเศร้าใจครวญ
ค นางนวลนวลน่ารัก		ไม่นวลพักตร์เหมือนทรามสงวน
แก้วพี่นี้สุดนวล		ดั่งนางฟ้าหน้าใยยอง
ค นกแก้วแจ้วแจ่มเสียง		จับไม้เรียงเคียงคู่สอง
เหมือนพี่นี้ประคอง		รับขวัญน้องต้องมือเรา ฯ
มูละเห่
ค ไก่ฟ้ามาตัวเดียว		เดินท่องเที่ยวเลี้ยวเหลี่ยมเขา
เหมือนพรากจากนงเยาว์		เปล่าใจเปลี่ยวเหลียวหานาง
ค แขกเต้าเคล้าคู่เคียง		เรียงจับไม้ไซ้ปีกหาง
เรียมคนึงถึงเอวบาง		เคยแนบข้างร้างแรมนาน
ค ดุเหว่าเจ่าจับร้อง		สนั่นก้องซ้องเสียงหวาน
ไพเราะเพราะกังวาล		ปานเสียงน้องร้องสั่งชาย
ค โนรีสีปานชาด		เหมือนช่างฉลาดวาดแต้มกาย
ไม่เท่าเจ้าโฉมฉาย		ห่มตาดพรายกรายกรมา
ค สัตวาน่าเอ็นดู		คอยหาคู่อยู่เอกา
เหมือนพี่ที่จากมา		ครวญหาเจ้าเศร้าเสียใจ
ค ปักษีมีหลายพรรณ		บ้างชมกันขันเพรียกไพร
ยิ่งฟังวังเวงใจ		ล้วนหลายหลากมากภาษา ฯ