จากอำเภอพัฒนานิคม มุ่งสู่อำเภอชัยบาดาลจะเห็นทุ่งทานตะวันอยู่เป็นระยะ ๆ แต่ห้วงเวลาต้นเดือนมกราคมดอกทานตะวันร่วงโรยไปหมดแล้วเป็นส่วนใหญ่ เมื่อถึงอำเภอท่าหลวง จะมีเส้นทางหลวงหมายเลข ๒๐๕ ตัดผ่านเมื่อแยกซ้ายไปตามเส้นทางนี้ จะนำไปบรรจบถนนพหลโยธินที่ อำเภอโคกสำโรง จังหวัดลพบุรี
            เมื่อถึง อำเภอชัยบาดาลซึ่งอยู่ห่างจากตัวจังหวัดสระบุรีประมาณ ๑๑๐ กิโลเมตร จะแยกขวาไปตามทางหลวงหมายเลข ๒๐๕ ไปสู่จังหวัดชัยภูมิ เมื่อถึงอำเภอ เทพสถิตย์ จังหวัดชัยภูมิ ห่างจาก อำเภอชัยบาดาลประมาณ ๔๕ กิโลเมตร ก็จะเริ่มมีสถานที่ที่น่าเที่ยวชมบนเส้นทางสายนี้ สถานที่แห่งแรกคืออุทยานแห่งชาติป่าหินงาม ซึ่งอยู่ห่างจากตัวอำเภอเทพสถิตย์ ประมาณ ๓๐ กิโลเมตร มีทางแยกซ้ายตามทางหลวงหมายเลข ๒๓๕๔ ลึกเข้าไปประมาณ ๑๓ กิโลเมตร
อุทยานแห่งชาติป่าหินงาม

            อุทยาน ฯ มีพื้นที่ประมาณ ๙๐ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ ๕๖,๓๐๐ ไร่ ตั้งอยู่ชายขอบสุดทางด้านทิศตะวันตกของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตามแนวเทือกเขาพังเหย อยู่ในเขต อำเภอเทพสถิตย์ จังหวัดชัยภูมิ พื้นที่เป็นภูเขาสลับซับซ้อน และลาดเอียงไปทางด้านทิศตะวันออก ยอดเขาสูงสุดเรียกว่า สุดแผ่นดิน อยู่ทางด้านทิศตะวันตก ป่าส่วนใหญ่เป็นป่าเต็งรัง มีป่าดิบแล้งผสมอยู่บ้างบางส่วน เป็นแหล่งต้นน้ำของลำน้ำสนธิ และแควสาขาของแม่น้ำป่าสัก  มีความสูงจากระดับน้ำทะเล ๓๐๐ - ๘๕๐ เมตร ทิศเหนือติดต่อกับอุทยานแห่งชาติไทรทอง ทิศตะวันออกจดพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติป่านายางกลัด ทิศตะวันตกจดเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าซับลังกา มีสัตว์ป่าอยู่มากพอสมควร เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ๒๑ ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน ๑๐ ชนิด และนกประมาณ ๖๐ ชนิด สถานที่ท่องเที่ยวภายในอุทยาน ฯ มีอยู่หลายแห่งด้วยกัน ถ้าจะเที่ยวชมให้ครบทุกแห่ง จะต้องใช้เวลามาก ผู้ที่รักธรรมชาติ และมีเวลามากพอควรพักแรมที่อุทยาน ฯ สักคืนหนึ่ง สำหรับผู้ที่มาเที่ยวแบบฉาบฉวยมีเวลาน้อย ก็ควรเลือกชมจุดเด่นของอุทยาน ฯ ที่อยู่ใกล้ไปถึงง่าย ใช้เวลาไม่มาก คือ
 

          ลานหินงาม  อยู่ใกล้ที่ทำการอุทยาน ฯ ลักษณะเป็นลานหินที่มีก้อนหินรูปร่างสวยงามแปลกตาเป็นจำนวนมาก กระจายอยู่เป็นบริเวณกว้างหลายไร่ ท่ามกลางป่าเต็งรังที่มีลำต้นแคระแกร็น ในช่วงฤดูฝนบริเวณลานหินดังกล่าวจะมีหญ้าขึ้นเขียวขจี และมีดอกกระเจียวหรือที่เรียกอีกชื่อว่าดอกบัวสวรรค์  ซึ่งให้ดอกสวยงามสีชมพูแซมอยู่ทั่วไป ในฤดูหนาวสายลมเย็นโชยมาตลอดเวลา การชมลานหินอย่างไม่ชักช้าใช้เวลาประมาณ ๑๕ นาที ก็สามารถทำได้ทั่วถึง
 

          ทุ่งดอกกระเจียว  ดอกกระเจียวจะบานตอนต้น-กลางฤดูฝน ประมาณเดือนมิถุนายน - สิงหาคม ดอกสีชมพูสวยสดงดงาม จะบานอยู่เต็มทุ่งลานหิน ท่ามกลางหญ้าเขียวขจี และหมู่ต้นไม้เตี้ยแคระ
          ลานหินหน่อ  เป็นลานหินราบมีพื้นที่ประมาณ ๒๐๐ ไร่ มีหินปุ่มสูงประมาณ ๑ - ๒ เมตร กระจายอยู่ตามลานหิน มีพืชกินแมลง เช่น หม้อข้าวหม้อแกงลิง และหยาดน้ำค้างขึ้นอยู่ทั่วไป
          เส้นทางเดินชมธรรมชาติ  เป็นเส้นทางเดินเท้าให้ไปชมพันธุ์ไม้ และทิวทัศน์ ณ จุดที่น่าสนใจต่าง ๆ ทั่วบริเวณอุทยาน กิจกรรมนี้ต้องใช้เวลาค่อนข้างมาก จึงเหมาะสำหรับผู้ที่จะอยู่พักแรมที่อุทยาน สำหรับผู้ที่ผ่านมาชมโดยสังเขปอาจไม่มีเวลาพอ
 

          จุดชมวิวทิวทัศน์สุดแผ่นดิน  จะเห็นทิวทัศน์ของแผ่นดินที่อยู่ต่ำลงไปทางด้านทิศตะวันตก ตามแนวสันเขาพังเหย เป็นพื้นที่ราบไปจนถึงภูเขาสลับซับซ้อน ปกคลุมด้วยผืนป่าของเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าซับลังกา
            นอกจากจุดที่น่าสนใจดังกล่าวแล้วในเขตอุทยาน ฯ ยังมีน้ำตกเทพประทาน และน้ำตกเทพพนา ซึ่งต้องใช้เวลาในการไปเที่ยวชม ผู้ที่มาชมโดยสังเขปอาจมีเวลาไม่พอ
            จากอุทยานป่าหินงาม ย้อนทางกลับมาสู่ทางหลวงหมายเลข ๒๓๕๔ แล้วเดินทางต่อไปอีก ๑๘ กิโลเมตร เข้าสู่เขตอำเภอหนองบัวระเหว แล้วมีทางแยกซ้ายไปบรรจบทางหลวงหมายเลข ๒๒๕ (นครสวรรค์ - ชัยภูมิ) ระยะทาง ๒๑ กิโลเมตร แล้วเลี้ยวขวาไปตามทางหลวงหมายเลข ๒๒๕ เมื่อถึงบ้านท่าโป่งจะมีทางเลี้ยวซ้ายเข้าสู่อุทยานแห่งชาติไทรทอง ระยะทาง ๗ กิโลเมตร
อุทยานแห่งชาติไทรทอง

            อุทยาน ฯ อยู่ในเขตอำเภอเทพสถิตย์ อำเภอภักดีชุมพล อำเภอหนองบัวแดง และอำเภอหนองบัวระเหว จังหวัดชัยภูมิ มีพื้นที่ประมาณ ๓๒๐ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ ๒๐๐,๐๐๐ ไร่ ติดต่อกับอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม และอุทยานแห่งชาติภูแลนคา พื้นที่อยู่บริเวณเทือกเขาพังเหย ประกอบด้วยป่าสงวนแห่งชาติป่านายางกลัด และป่าเตรียมการสงวนแห่งชาติ ปกคลุมด้วยป่าดิบแล้ง ป่าเบญจพรรณ และป่าเต็งรัง เป็นแหล่งต้นน้ำของลำห้วยต่าง ๆ เป็นจำนวนมาก เช่น ลำห้วยโปร่งขุนเพชร ลำห้วยเชียงทา ลำห้วยแย้ ลำห้วยยาง ลำน้ำเจา ซึ่งเป็นลำน้ำสาขาของแม่น้ำชี สถานที่ท่องเที่ยวมีอยู่เป็นจำนวนมาก เพราะพื้นที่อุทยานกว้างใหญ่กินพื้นที่ถึง ๔ อำเภอ การเข้าชมให้ทั่วถึงต้องใช้เวลามาก ต้องอยู่พักแรมที่อุทยาน สำหรับผู้ที่มาเที่ยวชมแบบมีเวลาน้อย สามารถไปเที่ยวชมน้ำตกไทรทอง ซึ่งเป็นจุดที่อยู่ใกล้ที่ทำการอุทยาน ฯ มากที่สุด
 

          น้ำตกไทรทอง  อยู่ใกล้บริเวณที่ทำการอุทยาน ตัวน้ำตกสูงประมาณ ๕ เมตร ลานหินกว้างประมาณ ๘๐ เมตร มีแอ่งน้ำขนาดใหญ่อยู่บริเวณหน้าน้ำตก เรียกว่า วังไทร สามารถลงเล่นน้ำได้ เหนือน้ำตกขึ้นไปมีวังน้ำขนาดใหญ่ เรียกว่า วังเงือก น้ำจะไหลลงมาตามความคดเคี้ยวของลานหินลงสู่น้ำตก ยาวประมาณ ๑๕๐ เมตร เหนือน้ำตกไทรทองขึ้นไปประมาณ ๒ กิโลเมตร เป็นน้ำตกชวนชมมีเส้นทางเดินเพื่อศึกษาธรรมชาติ ระหว่างทางมีจุดที่เด่นน่าชมคือ ผาพิมพ์ใจ ดงเฟิร์น น้ำตกบุษบากร และพันธุ์ไม้ต่าง ๆ ที่สวยงามตลอดเส้นทาง ตามเส้นทางไปสู่น้ำตกทางด้านซ้ายมือลึกเข้าไปประมาณ ๕๐ เมตร จะมีต้นกระบากใหญ่ขนาดประมาณ ๕ คนโอบ เรียกว่า ต้นไม้พันปี นับว่าเป็นต้นไม้ขนาดใหญ่มากต้นหนึ่งของประเทศไทย สำหรับความสูงยังไม่มีผู้ใดประมาณไว้ เนื่องจากต้นไม้พันปีขึ้นอยู่ในหุบ เมื่อมองจากด้านบนจึงไม่เห็นเด่น
          น้ำตกชวนชม  อยู่เหนือน้ำตกไทรทองขึ้นไปประมาณ ๒ กิโลเมตร ตัวน้ำตกสูงประมาณ ๒๐ เมตร กว้างประมาณ ๕๐ เมตร อยู่ภายใต้แมกไม้ที่ร่มรื่น และมีน้ำตกไหลตลอดปี
          ทุ่งดอกกระเจียว (ทุ่งบัวสวรรค์)  มีอยู่มากบริเวณสันเขาพังเหยทางด้านทิศตะวันตก มีอยู่ ๕ ทุ่งใหญ่ ๆ ด้วยกัน อยู่ห่างจากที่ทำการอุทยานประมาณ ๑๒ กิโลเมตร ดอกกระมีทั้งดอกสีชมพู และสีขาว ซึ่งหาดูได้ไม่ง่ายนัก ในช่วงฤดูฝนระหว่างปลายเดือนมิถุนายน ถึงกลางเดือนสิงหาคม จะออกดอกสวยงามเต็มท้องทุ่ง ในช่วงฤดูหนาว ระหว่างเดือน พฤศจิกายน-มกราคม บริเวณทุ่งดอกกระเจียว จะมีพันธุ์ไม้ชนิดอื่นขึ้นอยู่ให้ดอกสีม่วง ชมพู ส้ม และเหลือง สวยงาม เช่นดอกดุสิตา สร้อยสุวรรณ จุกนารี กระดุมเงิน กระดุมทอง เอื้องนวลจันทร์ หงอนไก่แจ้ สามพันตึง และดาวเรืองภู เป็นต้น
 

          ผาพ่อเมือง  อยู่ห่างจากทีทำการอุทยานประมาณ ๑๐ กิโลเมตร ตามเส้นทางไปสู่ทุ่งบัวสวรรค์ ลักษณะเป็นแนวหน้าผาตามสันเขาพังเหย ทางด้านทิศตะวันตก ยาวประมาณ ๓ กิโลเมตร มีความสูง ๗๐๐ - ๙๐๐ เมตร จากระดับน้ำทะเล เมื่อมองลงไปทางเบื้องล่างจะเห็นตัวอำเภอภักดีชุมพล และเทือกเขาพญาฝ่อ ซึ่งเป็นเขตแดนระหว่างจังหวัดเพชรบูรณ์ และจังหวัดชัยภูมิ มีเส้นทางเดินชมธรรมชาติลัดเลาะไปตามแนวหน้าผา มีจุดชมวิวอยู่หลายจุดด้วยกันคือ ผาเพลินใจ ผาอาทิตย์อัสดง ผาสวนสวรรค์ และผาหำหด ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นหน้าผาที่น่าหวาดเสียวที่สุด เมื่อขึ้นไปอยู่บนชะง่อนหินที่ยื่นออกไปจากหน้าผา
          จุดชมวิวเขาพังเหย  อยู่ริมทางหลวงหมายเลข ๒๒๕ ประมาณกิโลเมตรที่ ๗๐ จะเห็นทิวทัศน์ด้านอำเภอภักดีชุมพล ซึ่งอยู่ทางด้านทิศตะวันตก โดยเฉพาะช่วงเวลาดวงอาทิตย์ตกจะสวยงามมาก บริเวณจุดชมวิวมีที่จอดพักรถ และมีร้านขายของในท้องถิ่น
            ออกเดินทางต่อไป ตัวจังหวัดชัยภูมิ ตามทางหลวงหมายเลข ๒๒๕ ระยะทางประมาณ ๖๐ กิโลเมตร มาเที่ยวนี้ไม่ได้แวะชมตัวจังหวัด และสถานที่สำคัญอื่น ๆ ของจังหวัดเนื่องจากเวลาจำกัด ผ่านตัวจังหวัดชัยภูมิเมื่อเวลา ประมาณ ๑๕.๐๐ น.รวมระยะทางที่เริ่มออกจากกรุงเทพ ฯ ประมาณ ๔๒๐ กิโลเมตร ถ้าออกจากกรุงเทพ ฯ แล้วตรงไปชัยภูมิตามเส้นทางถนนพหลโยธินถึงสระบุรี แล้วเลี้ยวขวาเข้าถนนมิตรภาพ ผ่านอำเภอแก่งคอย อำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี อำเภอปากช่อง ถึงอำเภอสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าสู่ทางหลวงหมายเลข ๒๐๑ ผ่านอำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา อำเภอจตุรัส และอำเภอเมือง  ฯ จังหวัดชัยภูมิ จะเป็นระยะทางประมาณ ๓๔๐ กิโลเมตร จะเห็นว่าเส้นทางจากกรุงเทพ ฯ สู่จังหวัดชัยภูมิทั้งสองเส้นทางมีระยะทางใกล้เคียงกัน
            ออกเดินทางจากจังหวัดชัยภูมิตามทางหลวงหมายเลข ๒๐๑ ผ่านอำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิระยะทาง ประมาณ ๓๐ กิโลเมตร แล้วเลี้ยวขวาเข้าทางหลวงหมายเลข ๒๒๙ สู่อำเภอมัญจาคีรี และอำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น ระยะทางประมาณ ๑๐๐ กิโลเมตร ใช้ทางหลวงหมายเลข ๒๓ ไปสู่อำเภอบรบือ ระยะทางประมาณ ๓๖ กิโลเมตร แล้วเข้าทางหลวงหมายเลข ๒๑๙ ไปสู่ตัวจังหวัดมหาสารคาม ระยะทางประมาณ ๓๐ กิโลเมตร แล้วใช้ทางหลวงหมายเลข ๒๑๓ กับหมายเลข ๒๐๙ เข้าสู่จังหวัดกาฬสินธุ์ ระยะทางประมาณ ๕๐ กิโลเมตร ถึงกาฬสินธุ์ ประมาณ ๑๘.๓๐ น. มืดสนิทแล้ว จากกาฬสินธุ์ใช้ทางหลวงหมายเลข ๒๑๓ ไปสู่ตัวจังหวัดสกลนคร ผ่านอำเภอสมเด็จ ถึงอุทยานแห่งชาติภูพาน ในเขตอำเภอภูพาน ระยะทางประมาณ ๑๐๐ กิโลเมตร เมื่อเวลาประมาณ ๒๐.๐๐ น. เป็นระยะทางทั้งสิ้นจากกรุงเทพ ฯ ในการเดินทางวันนี้ประมาณ ๗๓๐ กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ ๑๓ ชั่วโมง
            ที่ทำการอุทยาน ฯ ตั้งอยู่ริมทางหลวงหมายเลข ๒๑๓ ทางฝั่งซ้าย ประมาณหลักกิโลเมตรที่ ๑๓๔ การที่ที่ทำการอุทยาน ฯ มาตั้งอยู่ริมทางหลวงสายหลักไม่อยู่ลึกเข้าไปเช่นอุทยาน ฯ แห่งชาติส่วนใหญ่ ก็เนื่องจากในห้วงเวลาที่ตั้งที่ทำการอุทยาน ฯ พื้นที่บริเวณอุทยาน ฯ ได้รับภัยคุกคามจากผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ ถ้าตั้งที่ทำการอยู่ลึกเข้าไปจะยากต่อการรักษาความปลอดภัย

| หน้าแรก | | หน้าต่อไป | บน |