ผู้นำชุมชนของมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์

มนุษย์เมื่อรวมกลุ่มพวกและตั้งถิ่นฐานในแต่ละแห่งกระจัดกระจายไปทั่งบริเวณสุวรรณภูมินั้น  ได้ทำให้ชุมชนเกิดขึ้นมากมายทั้ง  ชุมชนที่มีขนาดใหญ่  ชุมชนที่มีขนาดเล็ก  แต่ละชุมชนนั้นต่างมีผู้คนทั้งเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกันและต่างเผ่าพันธุ์  ชุมชนที่มีขนาดใหญ่นั้นได้กลายเป็นศูนย์กลางที่ทำให้เกิดการเคลื่อนย้ายของกลุ่มคนไปตั้งหลักแหล่งในบริเวณที่มีความอุดมสมบูรณ์อย่างต่อเนื่องไม่วันหยุด  จนเป็นเหตุให้ชุมชนขนาดใหญ่นั้นมีมนุษย์ที่หลากหลายเชื้อชาติและกลุ่มพวก

ชุมชนขนาดใหญ่ที่สามารถขยายตัวออกไปอย่างกว้างขวางอย่างต่อเนื่องนั้น  ไม่นานนักชุมชนนั้นก็ขยายเติบโตกลายเป็นเมือง  มีกลุ่มคนจำนวนมากและมีสายสัมพันธ์ติดต่อไปยังชุมชนอื่น ๆ  ที่เป็นไมตรีต่อกันต่อไป  ชุมชนเมืองนั้นมีผู้หญิงเป็นหัวหน้า  ปกครองดูแลไปถึงชุมชนที่เป็นบริวารด้วย  หัวหน้าผู้นี้ภายหลังมีชื่อเรียกว่า  เจ้าเมือง  จึงย่อมได้สิทธิพิเศษในการฝังศพในตระกูลอยู่ในบริเวณที่สำคัญ  คือ  เนินดินอันศักดิ์สิทธ์ของชุมชน  และมีพิธีกรรมที่แตกต่างไปจากคนทั่วไป  เป็นต้น

ดังนั้นพิธีฝังศพของเครือญาติผู้เป็นหัวหน้าหรือหัวหน้าเองนั้น  จะมีเครื่องใช้สีแดงถึงฐานะ  ของการมีอำนาจของหัวหน้าหรือเจ้าเมือง  เพื่อให้แตกต่างจากผู้อื่น  เช่นมดหระทึก  แผ่นหินกลม  รูปหยักคล้ายจักร  เป็นต้น  ฝังรวมอยู่ด้วย

หัวหน้าชุมชนขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ทะเลนั้นมีสิทธิ์อำนาจทางการค้าขาย  แลกเปลี่ยนสินค้ากับพ่อค้าต่างชาติที่เดินทางเข้ามาทางทะเล  ทำให้ชุมชนนั้นสามารถขยายตัวและอำนาจออกไปไกลไปทางตะวันออกถึงเวียดนาม  จีน  และทางด้านตะวันตกไปถึงชมพูทวีปกับหมู่เกาะต่าง ๆ  ในมหาสมุทรอินเดีย

ส่วนดินแดนภายในประเทศนั้นหัวหน้าชุมชนที่อยู่ในท้องถิ่น  ก็สามารถเดินทางตามแม่น้ำลำคลองและทางบกข้ามช่องทางเขาเข้าช่องแคบในทุกทิศทางใต้  คือสามารถเดินทางขึ้นไปจนถึงดินแดนเตียนในมณฑลยูนาน  อยู่ทางตอนใต้ของจีน  ถึงลุ่มแม่น้ำคง  (แม่น้ำสาละวิน)  ลุ่มแม่น้ำดำแม่น้ำแดงในเวียดนามตอนเหนือ  เป็นต้น  ทำให้มีการแลกเปลี่ยนความรู้และแลกเปลี่ยนสิ่งของ  นำแบบอย่างที่ดีมาปรับใช้ในชุมชนของตนต่อไป