ตำนานพระเจ้าอู่ทอง
ตำนานพระเจ้าอู่ทอง(5)
ต่อจากนั้น ท้าวอู่ทอง
จึงได้เริ่มบูรณะเมืองในวันขึ้น ห้าค่ำ เดือนสี ปีขาล เมืองนี้เรียกว่า อยุธยา
พระองค์ได้สร้างวัดขึ้นอีก สามวัด ถือว่าเป็นวัดสำคัญคู่เมือง (พระราชอาณาจักร)
จนบัดนี้วัดนพธาตุ (NAPPETADT)
เป็นวัดสำคัญที่สุด วัดราชบูรณะ (RAEUJJAE
BOENNA)
มีขนาดและลักษณะเหมือนวัดนพธาตุ แต่ไม่มีพระเจ้าแผ่นดินเสด็จไปที่วัดนี้
เนื่องด้วยมีคำทำนายว่า พระเจ้าแผ่นดินองค์แรกที่เสด็จไปจะสิ้นพระชนม์
หลังจากนั้นไม่นาน และวัดเดือน (WADDEUN)
ปัจจุบันยังใช้เป็นโรงเรียนธรรมะที่สำคัญ
เมื่อท้าวอู่ทองได้สร้างเมืองอยุธยาเรียบร้อยแล้ว
ก็เป่าประกาศเรียกราษฎรมาชุมนุมกันและทำการสถาปนาพระองค์ขึ้นเป็นกษัตริย์
พระองค์ทรงมีพระราชโองการ ให้ราษฎรแสดงความจงรักภักดี
มิฉะนั้นจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง
และได้ขยายความรุ่งโรจน์ของพระองค์ออกไปด้วยการเปลี่ยนพระนามใหม่เป็นสมเด็จพระราชารามาธิบดีศรีศรินทรบรมจักรพรรดิราเมศวรธรรมมิกราชเจ้า
ศรีบรมเทพตรีภูวนารถธิเบศบรมบพิตร พระท้าวอู่ทอง
ราชทินนานนี้ได้บอกให้เห็นถึงความภาคภูมิใจและเป็นเกียรติยศของพระองค์
ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีพระเจ้าแผ่นดินสยามองค์ใดทรงมีพระนามเช่นนี้อีก
พระเจ้าอู่ทอง
พระเจ้าแผ่นดินสยามองค์แรกได้สืบต่อจากพระพุทธเจ้า ซึ่งสละราชสมบัติไปเสวยราชได้ 19
ปี
หลังจากพระองค์ได้ปกครองอยุธยาแล้ว ก็ได้ประกาศองค์เป็นกษัตริย์
และสร้างเมืองนครชัยศรี (LUCON-T
JEI JSUJ)
เมืองพิษณุโลก เมืองสุโขทัย และเมืองกำแพง (CAPHUJN)
ปัจจุบันนี้ยังเป็นเมืองสำคัญของอาณาจักรสยาม
พระจักรพรรดิจีนทรงทราบข่าวการตั้งถิ่นฐานของพระราชบุตรก็ทรงโสมนัสเป็นอย่างยิ่ง
จึงส่งราชทูตจีนอัญเชิญพระราชสาส์น สลักบนพระสุบรรณบัฏมายังสยามประเทศ
ทำให้เกิดความสัมพันธ์ที่มั่นคงระหว่างพระจักรพรรดิจีนกับพระเจ้าแผ่นดินสยามนั้นมีมาตั้งแต่พระเจ้าอู่ทอง
จนถึงปัจจุบันนี้
ซึ่งเป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้พระเจ้าแผ่นดินสยามมีเอกสิทธิ์ในการส่งเรือสำเภาและราชทูตไปเมืองกวางตุ้ง
พระเจ้าอู่ทอง ครองราชย์สมบัติในกรุงศรีอยุธยา ได้ประมาณ 10 ปี
เหล่าโหรหลวงและหมอดูทั้งหลาย ได้กราบทูลพระองค์ว่า ได้เห็นดวงดาวโคจรไปในทางน้ำ
ความพินาศมาสู่กรุงศรีอยุธยา ดูเหมือนว่าประชาชนจะต้องล้มตายลงทั้งหมด
ด้วยเหตุนี้พระเจ้าอู่ทอง จึงได้มีพระราชโองการให้ประชาชนทุกคน ฝังทองเงิน และอื่น
ๆ แล้วหนีไปกับพระองค์ ยังนครกัมพูชาโดยทางบก
พระเจ้าอู่ทองและข้าราชบริพารได้พบเมืองเล็ก ๆ เมืองหนึ่งในป่า
แต่ยังไม่เป็นที่พอพระทัย พระองค์จึงสร้างเมืองใหม่และก่อด้วยหินธรรมชาติ
ซึ่งพระองค์ทรงให้นามว่า นครหลวง(LECHOONLOGHN)
ประวัติศาสตร์เก่าแก่ของสยามนั้นระบุว่า
เมืองนี้ได้รับการก่อสร้างอย่างสวยงาม เกินกว่ามนุษย์ธรรมดาจะทำได้
ดังนั้นจึงมีคำกล่าวกันว่า
มีเทพยดาลงมาจากสวรรค์มาช่วยก่อสร้างเมืองที่สวยงามแห่งนี้ ในเมืองกัมพูชา
แต่ชาวสยามทั้งหลายกล่าวว่าท้าวอู่ทองสร้างเมืองแห่งนี้
พระเจ้าอู่ทอง
นั้นได้ประทับอยู่ที่นครกัมพูชาพร้อมด้วยข้าราชบริพารเป็นเวลา 9 ปี
แต่เนื่องจากเมืองนี้อยู่ไกลจากทะเลและไม่มีเรือสำเภาจีน หรือเมืองอื่น ๆ แวะมาเลย
ประกอบกับโหรหลวงได้กราบทูลว่า ความวิบัติอย่างใหญ่หลวงนั้นได้
เกิดที่กรุงศรีอยุธยาผ่านไปแล้ว
พระองค์จึงเสด็จกลับกรุงศรีอยุธยาและให้พระราชโอรสปกครองเมืองนครหลวงแทน
และพระองค์ได้สิ้นพระชนม์ที่กรุงศรีอยุธยานั่นเอง รวมพระชนมายุได้ 57 พรรษา
เสวยราชสมบัติ อยู่ 19 ปี
ตั้งแต่นั้นมาพระเจ้าแผ่นดินสยามจึงได้อ้างว่า
ทรงมีพระราชอำนาจบังคับบัญชาและปกครองสูงสุดเหนือแผ่นดินกัมพูชา
พระเจ้าอู่ทอง เป็นพระเจ้าแผ่นดินที่ทรงปรีชาชาญ มีสุนทรโวหาร
รอบคอบ กล้าหาญ แกล้วกล้า คล่องแคล่วว่องไว เสรีนิยม ทรงห่วงใยทหารและราษฎร
รวมทั้งทรงอุทิศพระองค์บำรุงศาสนาเป็นอย่างดี
ถึงแม้ว่าพระองค์จะมีราชทินนามและตำแหน่งต่าง ๆ ก็ตาม พระองค์ไม่เคยที่จะถือพระองค์
กลับลดพระองค์ลง ด้วยความเมตตาและเป็นที่รักใคร่ของราษฎรเป็นอย่างดี
ดังจะเห็นได้จากการพิจารณาลงโทษนั้นพระองค์ไม่ทรงทำการผลีผลามและขาดความไตร่ตรอง
ทรงเคร่งครัดและดำรงความยุติธรรม ด้วยเหตุที่พระองค์ทรงดำรง คุณงามความดี
หลายประการ จึงเป็นกษัตริย์ที่รักใคร่ของไพร่ฟ้าทั่วไป
เรื่องของพระเจ้าอู่ทองที่ปรากฏในพงศาวดารศรีอยุธยา ฉบับ วัน ผลิต
นั้น น่าจะเป็นตำนานที่เล่ามากกว่าเอาเรื่องจริง
ด้วยมีความโยงไปถึงยุคสมัยที่ไม่ตรงกับข้อเท็จจริง
โดยเฉพาะระยะเวลาหรือสมัยที่มีการสร้างนครหลวงในกัมพูชา สร้างเมืองพิษณุโลก
เมืองสุโขทัย เมืองกำแพงเพชร ที่เกิดในสมัยสุโขทัย เป็นต้น
สรุปได้ว่า ในช่วง พ .ศ.1893 4 นั้น
ชาวจีนได้เดินทางเลียบชายฝั่งจากตะวันออกเฉียงใต้ของจีน มายังบริเวณอ่าวไทย
และตั้งหลักแหล่งอยู่ในดินแดนสุวรรณภูมิและอาศัยอยู่จนกลายเป็นพลเมืองของอาณาจักรสยามในที่สุด
เรื่องทำนองนี้มีความเล่าปรากฏในตำนาน ท้องถิ่นอยู่หลายเรื่อง เช่น
เรื่องเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว ที่ปัตตานี ตาม่องล่ายที่บริเวณอ่าวไทย
และประจวบคีรีขันธ์ พ่อค้าจีนที่เขาจีนแลในลพบุรี รวมทั้งเรื่องพระเจ้าสายน้ำผึ้ง
กษัตรย์ อโยธยาที่เสด็จไปเมืองจีน และแต่งงานกับนางสร้อยดอกหมาก
พระธิดาและพระเจ้ากรุงจีน หรือ ตำนานวัดพระนางเชิญพนัญเชิง เนต้น
พงศาวดารเหนือ เล่าเรื่อง อู่ทอง ไว้
แต่เป็นเรื่องราวที่มีความแตกต่างกันว่า
พระยาอู่ทอง กับพระเชษฐา และพระราชบุตรกับครอบครัว
ยกลงมาแต่เมืองเชียงหลวง มา ณ เมืองสวรรทเทวโลก ลงมายังกรุง
ครั้นลงมาถึงที่อันหนึ่ง
ครั้นเห็นสงบเงียบอยู่ก็ยกไปท้ายเมืองฝั่งใต้
จึงตั้งที่ประทับพลับพลาอยู่ที่นั้นราษฎร นั้นนับถือว่า เป็นผู้มีบุญ
ก็เข้าประชุมสโมสร พร้อมกัน จึงยกให้เป็นเจ้าแผ่นดิน
บังคับบัญชาราชการตามประเพณีอย่างธรรมเนียมมาแต่ก่อน
ครั้นเรียบราบสำเร็จแล้ว จึงยกพระเชษฐาธิราชให้ครองเมืองสุคันธคีรี
พระเจ้าท้องลันราชเป็นปฐมกษัตริย์สืบมา พระยาสุคันธคีรีเจ้าเมืองเชียงใหม่
จะใคร่หาภรรยาให้แก่บุตร เป็นอัครมหสี พระยาสุคันธคีรีโหรามาพิเคราะห์ดูจะอยู่ทิศใด
โหรกราบทูลว่าคู่ต่างเมือง มีผู้มาบอกข่าวว่า
บุตรพระยาอู่ทองคนหนึ่งงามดังนางสวรรค์ เจ้าไชยทัตจะใคร่ได้เป็นพระอัครมเหสี
จึงเอาเพศเป็นเถร เจ้าไชยแสนผู้น้องเป็นภิกษุเป็นเพื่อน พากันมาสองคน
ครั้นมาถึงราชธานีเข้าแล้ว ก็อาศัยอยู่ริมพระราชวัง
ฟังดูคนทั้งหลายในเมืองจะพูดจากันเป็นประการใด ก็ลาเพศเป็นเถรแล้ว
ก็ปลอมเข้าไปในวัง จะเข้าวังนั้นมิได้ เห็นแต่ต้นพิกุล
อยู่บนกำแพงวังก็ปืนข้ามกำแพงวังเข้าไป กำบังกายมิให้คนเห็น เจ้าจึงเข้าไปหานาง
นางจึงถามว่าท่านนี้เป็นบุตรผู้ใด พระองค์จึงบอกว่าเรานี้เป็นบุตรพระเจ้าเชียงใหม่
พี่จะใคร่ได้นางเป็นอัครมเหสี แต่ไปมาหากันมีครรภ์แก่
พระยาอู่ทอง พิจารณาดูเห็นผิดประหลาดอยู่
ครั้นจะว่ากลัวลูกจะน้อยใจ พระทวารถึงเจ็ดชั้น ยังเข้ามาได้ผิดประหลาดนัก
เห็นอยู่แต่ท่อน้ำ ทรงพระดำริฉะนั้นแล้ว ก็สั่งให้ทำลอบเหล็กใบหนึ่งตักไว้ที่ท่อน้ำ
เจ้าไชยทัตหาทันรู้ไม่ เลยประดาน้ำเข้าไปติดลอบตาย
| 
