อาหารพื้นเมือง ความน่าสนใจในการท่องเที่ยวให้สนุก จะต้องมีเรื่องกินควบคู่ไปกับการได้ลิ้มลองรสชาติอาหารพื้นเมืองพม่า อีกไม่นานก็จะเป็นอาเซียนด้วยกัน ควรจะต้องศึกษาไว้ก่อน ว่าอาหารพม่า ที่เด่นๆ หรือพบเห็นทั่วไปมีอะไรกันบ้าง อาหารเช้าที่พม่าเรียกว่า โมมิงกะ มีลักษณะคล้ายขนมจีนของบ้านเรา
Mohinga (โมฮิงกา)
เนื่องจากพม่าอยู่ใกล้อินเดีย อิทธิพลอาหารแขกจึงมีอยู่ในพม่ามากกว่าไทย เครื่องปรุงอย่างหนึ่งคือน้ำมันเนยใส ใส่ในอาหารเหมือนคนไทยใส่กะทิ นอกจากนี้ยังใส่ขมิ้น ผงกะหรี่ และฉุนด้วยเครื่องเทศมากกว่าอาหารไทย
ส่วนอิทธิพลจากอาหารจีน ก็เห็นจากเครื่องปรุง ที่ใส่ซีอิ๊วหรือน้ำปลาถั่ว ถั่วเน่า เต้าหู้ ขิง และหอม พม่ามีอาหารจานเดียวแบบไทย ได้แก่ก๋วยเตี๋ยว และขนมจีน
ใช้มือคลุกเสร็จก็ออกมาเป็นแบบนี้ แต่พึงระลึกไว้ว่าหน้าตาไม่เป็นอย่างนี้ทุกร้าน ร้านนี้มีซุปมาให้ด้วย จานนี้ประมาณ 15 บาท
โอะโน ขอคสเว (Ohno Kaukshwe)
แป้งทำเป็นเส้นยาวๆ ฝรั่งเรียกว่า noodles ไทยเรียกว่าเส้น อย่างเส้นก๋วยเตี๋ยว บะหมี่ พม่าเรียกว่า ขอค สเว (Kaukshwe) ถ้าเป็นบะหมี่เรียกว่าคยิตอู ขอคสเว ก๋วยเตี๋ยวเรียกว่า ฮซ่าน ขอคสเว
เส่งเผ่ และฮาละหว่า
เป็นชื่อของขนมหวานที่มาจากประเทศพม่า “เส่งเผ่” มีลักษณะคล้ายขนมข้าวเหนียวแดง ที่ทำจากข้าวเหนียว น้ำอ้อย กะทิ ต่างกันตรงหน้าเส่งเผ่จะราดด้วยหัวกะทิแล้วปิ้ง หรือ อบหน้าจนเกรียม รสชาติหวานมัน ส่วน “ฮาละหว่า” ตัวขนมทำจากแป้งข้าวเจ้า น้ำตาลทราย กะทิ เมล็ดสาคูเล็ก หน้าขนมทำเช่นเดียวกับเส่งเผ่ มีรสชาติหวานมัน แม่ค้าจะทำขนมนี้บรรจุในถาดกลม และตัดขายเป็นชิ้นเล็ก ๆ
หล่าเพ็ด (Lahpet) เป็นอาหารยอดนิยมของพม่า คือใบชาหมักทานกับเครื่องเคียง เช่น กระเทียมเจียว ถั่วชนิดต่าง ๆ งาคั่ว กุ้งแห้ง ขิง มะพร้าวคั่ว จัดว่าเป็นอาหารว่างคล้ายกับยำเมี่ยงบ้านเรานั่นเอง หล่าเพ็ดเป็นจานที่ขาดไม่ได้ในโอกาสพิเศษหรือเทศกาลสำคัญ ๆ ว่ากันว่าไม่มีงานเลี้ยงหรืองานเฉลิมฉลองใดจะสมบูรณ์ได้หากไม่มี อาหารยอดนิยมอย่างหล่าเพ็ด
ข้าวซอย มีข้าวซอยที่เรียกว่า ข้าวซอย เหมือนกัน แต่เสียงเพ้ียนไปบ้าง เราจับไม่ได้ว่าเรียกชัดๆว่ายังไง (อ่านเจอในเวบเรียก เค่าซแว ไม่รู้จิงเท็จประการใด) เอาเป็นว่า ไปถึงพม่าแล้วสั่ง ข้าวซอย แล้วจะเข้าใจกันโดยไม่ต้องพูดมากกว่านี้ แต่ข้าวซอยพม่าไม่เหมือนข้าวซอยเมืองไทยนะ (อย่างน้อยก็เค็มมาก) และแต่ละร้านก็แวริเอช่งสูงเหลือเกิน เราสั่งชี้ไปเรื่อย พอถามว่านี่อะไร ก็บอกว่า ข้าวซอย พอไปอีกร้านเห็นหน้าตาแปลกก็สั่งอีก ปกิสว่านี่ก็ ข้าวซอย หนูเลยเริ่มงง เดี๋ยวไว้ไปอินคิวเบทจะไปสืบให้รู้แน่
ข้าวซอยนี่น่าจะเป็นของ ไทใหญ่ ซึ่งอยู่ในรัฐฉานทางตะวันออกของพม่าติดกับจีนและเหนือของไทย ซึ่งก็ถือเป็นชนกลุ่มน้อยของพม่าตอนนี้ ตอนนี้เลยเปลี่ยนใจอยากพูดภาษาไทใหญ่ได้แทน ไม่เอากะเหรี่ยงแระ อิอิ แต่ตอนนี้เรายังคงชอบข้าวซอยในเมืองไทยมากกว่า
ตัวอย่างข้าวซอยร้านนึง ร้านนี้ไม่มีผักดองให้ (ถึงร้านอื่นมีผักดอง ก็มีแวริเอช่งผักดองอยู่ดี บางทีมีแครอทปนมาด้วย) แต่หน้าตาคล้าย ของกรอบๆข้างบนรสชาติคล้ายปาท่องโก๋นะ
มาดูอาหารพม่าที่เค้าขายกันในร้่านดีงามบ้างดีกว่า ซึ่งจะแพงขึ้นมาหน่อย คนละ 50 บาท บางร้านบังคับให้จ่ายคนละ 100 บาท แล้วจะมาเป็นเซท ต้องอธิบายก่อนว่า วิธีเสิร์ฟอาหารที่นี่ให้ฟีวอาหารเกาหลีปนญี่ปุ่น คือ มีอาหารบางอย่างเป็นของใครของมัน คือ ข้าว แกงกะหรี่ซักอย่าง (เลือกเอาว่า ไก่ หมู ปลา แกะ) และซุปถ้วยเล็กๆ ส่วนที่แชร์จะเป็นเครื่องเคียงซึ่งไม่ต้องสั่งมันจะมาด้วยอยู่แล้ว พร้อมกับผักสดใส่ตะกร้ามาให้จกแบ่งด้วย แต่แกงกะหรี่ก็มาในชามเล็กๆเอง พร้อมกับเนื้อสามสี่ชิ้นเล็กๆ และมักจะเทน้ำมันจนท่วม เพื่อป้องกันไม่ให้เสียง่ายและป้องกันไม่ให้ตัวอะไรตกลงไป
สุกี้ ตามทางเดินในย่างกุ้งจะเจอร้านแถวข้างทาง
อร่อยนะ แต่เผ็ดและเค็มไปหน่อย เพิ่งเคยเจอของเผ็ดจิงจัง เยอะขนาดนี้ ราคา 25 บาท โต๊ะกินข้าวข้างทางในพม่ามักจะเตี้ยๆ และมีถ้วยชาให้เติมน้ำกินฟรี ซึ่งจะแช่ถ้วยในน้ำ
ร้านกาแฟ ที่นี่เป็นร้านชากาแฟสไตล์สภากาแฟเมืองไทยมากกว่า และส่วนใหญ่จะมีแต่ผู้ชายนั่ง ถ้าผู้หญิงไปนั่ง จะเปิดแต่เช้าเลย มีอาหารที่ขายร่วมด้วย เช่น ปาท่องโก๋ (ที่นี่เรียกประมาณ อิ่วเจ๋ คล้ายภาษาแต้จิ๋วเรย) นาน (เก๋มะล่ะ มีนาน อร่ึยส์มีก ในราคาแผ่นละ 6 บาท) โรตี ซาลาเปา ซาโมซ่า จีนแขกปนกันมั่วไปหมด ก็เป็นความเก๋ไปอีกแบบ
ข้างหน้านี่คือ แป้งแบบซาลาเปาไส้มะพร้าวหวานๆ แล้วเอาไปทอด
ขนมตลาดนัด
ขนมครก เป็นแบบเค็ม เหมือนใส่เม็ดถั่ว ใบชะอมนิดหน่อย
โรตีที่นี่จะหน้าตาแบบนี้ แล้วจะใส่ถั่วตรงกลางกะน้ำหวานๆ แต่แป้งอร่อยดี
แลซซี่ (lassi) โดยเฉพาะในย่างกุ้ง มีแขกอพยพเข้ามามากจนไม่แน่ใจว่าที่นี่เป็นบอมเบย์ ร้านอาหารอินเดียเปิดเรียงกันมาก และมีโบสถ์ฮินดูแทรกอยู่ด้วย (แลซซี่เป็นน้ำโยเกิตป่ันของแขก…ตามความเข้าใจของเรา) ผลไม้ก็มีหลายอย่างให้เลือก ในราคาไม่เกิน 30 บาท
โยเกิตมาแบบเฟรชๆ บางส่วนยังเป็นก้อนอยู่เลย โยเกิตรสชาติจะยังเปรี้ยวมากๆ แต่มีน้ำเชื่อมให้เติมตามใจชอบ
นอกจากนี้ มีอาหารพื้นเมืองขึ้นชื่อ เช่น บะระฉ่องซึ่งโดดเด่นด้วยรสชาติที่เผ็ดจัด ขนมพื้นเมืองต่างๆ เช่น มะขามอัดเป็นแผ่นบางๆ มะนาวดองแบบแช่อิ่ม เป็นต้น โดยนักท่องเที่ยวสามารถหาซื้ออาหารเหล่านี้ได้ตามตลาด ร้านอาหารทั่วไปหรือ ภัตตาคารภายในที่พักในพม่าของท่าน
ขอขอบคุณ http://board.palungjit.com และ http://deedeelam.wordpress.com/
