บรูไน (มาเลย์: Brunei) หรือ เนการาบรูไนดารุสซาลาม (มาเลย์: Negara Brunei Darussalam) เป็นประเทศที่ตั้งอยู่บนเกาะบอร์เนียวในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ชายฝั่งทางด้านเหนือจรดทะเลจีนใต้ พรมแดนทางบกที่เหลือจากนั้นถูกล้อมรอบด้วยรัฐซาราวัก มาเลเซียตะวันออก มีเมืองบันดาร์เสรีเบกาวัน เป็นเมืองหลวงของประเทศ
บรูไนเป็นประเทศผู้ส่งออกน้ำมันเป็นสินค้าหลัก (ปริมาณการผลิตน้ำมันประมาณ 180,000 บาเรล/วัน)
พื้นที่
5,769 ตร.กม.
ที่ตั้ง
อยู่ในเขตร้อน ฝนตกเกือบตลอดปี อุณหภูมิประมาณ 24 -32 องศาเซลเซียส พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าไม้เขตร้อน อุดมด้วยน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ
ประชากร
มีประมาณ 330,700 คน คนเชื้อชาติมาลายู 67.2 % คนจีน 15 % และคนพื้นเมืองดั้งเดิม 6 %
ภาษา
ราชการเป็นภาษามาเลย์ และใช้ภาษาอังกฤษกันทั่วไปทั้งในราชการ การค้า ภาษาจีนใช้กันในกลุ่มคนจีน
การปกครอง
บรูไนปกครองโดยระบอบกษัตริย์ สมเด็จพระราชาธิบดีเป็นประมุขของรัฐ และเป็นนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีกลาโหม และรักษาการรัฐมนตรีการคลังด้วย
เศรษฐกิจ
บรูไน ส่งออกน้ำมันถึง 90 % รายได้ประชากรต่อหัว 25,200 เหรียญสหรัฐ แต่น้ำมันสำรองเหลืออยู่อีกประมาณ 25 ปี หากไม่พบแหล่งน้ำมันใหม่ในอนาคต จึงเริ่มกระจายการผลิต และส่งเสริมอุตสาหกรรมอื่น ๆ นอกเหนือจากการผลิตน้ำมัน ค่าเงินบรูไนมีความมั่นคงและใช้อัตราแลกเปลี่ยนเดียวกับเงินสิงคโปร์
1 เหรียญบรูไนเท่ากับ 23 บาท และสามารถใช้เงินสิงคโปร์ในบรูไนได้ทั่วไป
ศาสนาและประเพณี
นับถือศาสนาอิสลามโดยเคร่งครัด จึงห้ามการดื่มและครอบครองสุราในที่สาธารณะ และไม่มีการจำหน่ายสุราแม้แต่ในโรงแรม หรือที่ใดทั้งสิ้น แต่คนที่ไม่ใช่มุสลิมสามารถนำสุราเข้ามาได้คนละ 2 ขวด และเบียร์ 12 ขวด โดยต้องแจ้งต่อเจ้าหน้าที่ศุลกากรบรูไนก่อนนำเข้า
อาหาร
ชาวบรูไนส่วนใหญ่เป็นมุสลิม จึงไม่รับประทานเนื้อสุกร ดังนั้น หากจะเลี้ยงชาวบรูไน ควรเลือกร้านอาหารที่เสริฟอาหารฮาลาล
การแต่งกาย
สตรีชาวบรูไนจะแต่งกายมิดชิด นุ่งกระโปรงยาว เสื้อแขนยาว และมีผ้าโพกศีรษะ คนต่างชาติ จึงไม่ควรนุ่งกระโปรงสั้น และใส่เสื้อไม่มีแขน ควรหลีกเลี่ยงเสื้อผ้าสีเหลือง เพราะถือเป็นสีของพระมหากษัตริย์
การทักทาย
การทักทายจะจับมือกันเบา ๆ และสตรีจะไม่ยื่นมือให้บุรุษจับ การชี้นิ้วไปที่คนหรือสิ่งของถือว่าไม่สุภาพ แต่จะใช้หัวแม่มือชี้แทน และจะไม่ใช้มือซ้ายในการส่งของให้ผู้อื่น สตรีเวลานั่งจะไม่ให้เท้าชี้ไปทางผู้ชาย และไม่ส่งเสียงหรือหัวเราะดัง
การค้า
บรูไนเป็นตลาดเปิด ไม่มีข้อห้าม/กำแพงภาษี หรือจำกัดโควต้า และลดอากรขาเข้าสินค้า 650 รายการ เหลือร้อยละ 5 หรือไม่เก็บเลย เช่นคอมพิวเตอร์ เสื้อผ้า เครื่องประดับ พรม เครื่องปรับอากาศ ฯลฯ
สินค้าที่เข้มงวด
คืออาหารประเภทเนื้อสัตว์ที่ต้องเชือดตามกรรมวิธีทางศาสนา ซึ่งจะนำเข้าได้เฉพาะจากโรงงานที่ได้รับการรับรองจากทางการบรูไนเท่านั้น อาหารชนิดอื่นที่มีป้ายฮาลาล อาหาร Muslim รวมทั้งเนื้อหมูไม่เข้มงวดในการนำเข้า
บรูไนเป็นตลาดเล็ก และแม้มีกำลังซื้อสูง แต่ขั้นตอนการสั่งซื้อมาก การขนส่งสินค้ายังไม่มีเครือข่ายระหว่างไทยกับบรูไน ทำให้ไม่สะดวก และมีชาวสิงคโปร์ครองตลาดอยู่ แต่ขณะนี้ มีพ่อค้าไทยรายย่อย นำสินค้าไทยไปขายด้วยตนเอง ทำให้เกิดความนิยมสินค้าไทยเพิ่มขึ้น
การลงทุน
การลงทุนที่บรูไนส่งเสริม ได้แก่ Furniture, aircraft catering service, Cement Finish Mill, Textile, Pharmacentical, Glass, Toy ฯลฯ โดยมีการยกเว้นภาษีภายใน 2-5 ปี แล้วแต่จำนวนเงินลงทุน
ข้อมูลควรรู้
คนงานไทยในบรูไนมีอยู่ประมาณ 18,000 คน ส่วนใหญ่เป็นแรงงานในภาคการก่อสร้าง
ข้อควรระวัง
คือการถูกหลอกลวงจากผู้เสนอทำวีซ่าให้โดยผิดกฎหมาย นายจ้างที่จ้างคนงานอย่างผิดกฎหมายจะถูกปรับ 60,000 – 12,000 เหรียญบรูไน และต้องถูกจำคุก 1 ปี
การทำผิดกฎหมายเข้าเมืองจะรวมถึงการเข้าเมืองโดยไม่มีเอกสารถูกต้อง ใช้วีซ่าผิดประเภทอยู่เกินกำหนด การเปลี่ยนนายจ้างโดยไม่ได้รับอนุญาต ทำงานผิดประเภทกับที่ขออนุญาตไว้ ซึ่งจะถูกปรับไม่น้อย กว่า 30,000 – 100,000 เหรียญบรูไน และอาจถูกจำคุกด้วย
ข้อห้ามที่ควรระวังคือการใส่เสื้อผ้าสีทหารหรือเลียนแบบทหาร
[mappress mapid=”1″]
