เกร็ดควรรู้สำหรับการขับขี่รถในประเทศลาว
ประเทศลาวนั้นขับขี่สวนกันเลนซ้ายครับ และรถภายในประเทศทุกคันจะขับพวงมาลัยซ้าย หากนำรถสวนตัวไปควรใช้ความระมัดระวัง ปรับตัวให้คุ้นเคยก่อน แต่กฎจราจร และรูปป้ายสัญญาณต่างๆ ในประเทศลาวนั้นเป็นไปตามระบบของสากล ตามเส้นทางต่างๆ ส่วนใหญ่จะมีการจำกัดความเร็วเช่น หากวิ่งในเขตที่เป็นชุมชน แขวง (จังหวัด) เมือง (อำเภอ) บ้าน (หมู่บ้าน) จะจำกัดความเร็วสูงสุดไม่เกิน 40 กิโลเมตร/ ชั่วโมง หากเป็นเส้นทางหลวงระหว่างแขวงต่อแขวง, เมืองต่อเมือง หรือบ้านต่อบ้าน จะจำกัดความเร็วสูงสุดไม่เกิน 80 กิโลเมตร/ ชั่วโมง (สำหรับรถยนต์นั่งส่วนบุคคล หรือรถตู้ขนาดไม่เกิน 15 ที่นั่ง และไม่เกิน 60 กิโลเมตร/ ชั่วโมงสำหรับรถบัสโดยสาร) ซึ่งหลายเส้นทางจะมีเจ้าหน้าที่ดักตรวจจับความเร็วด้วย ซึ่งหากขับขี่รถโดยใช้ความเร็วเกินกว่ากฎหมายกำหนด จะต้องถูกจับ และเสียค่าปรับเป็นเงินพอสมควร ซึ่งทั้งหมดข้างต้นเป็นกฎระเบียบที่ผู้ขับขี่ หรือนักเดินทางที่ต้องการนำรถเข้ามาท่องเที่ยวต้องรู้ เพราะมีหลายๆ ครั้งที่เจอป้ายสัญญาณบอกที่ไม่มีสัญลักษณ์ใดๆ มีแต่เพียงข้อความที่เป็นภาษาลาวเท่านั้น ดังนั้นผู้ขับขี่ หรือนักเดินทางที่ไม่สันทัดในการอ่านภาษาลาว อาจไม่เข้าใจว่าป้ายเหล่านั้นกำลังบอก หรือเตือนในเรื่องใด ผมได้รวบเกร็ดความรู้เล็กๆ เกี่ยวกับการขับรถเที่ยวลาวดังนี้ครับ
- ปั๊มน้ำมันในลาวก็คือ ปั๊มจริงๆ มีขายแต่น้ำมัน จะไม่มีร้านอาหาร ร้านปะยาง หรืออู่ซ่อมรถอยู่ในปั๊ม แต่ปั๊มหลายแห่งมีตู้แช่เครื่องดื่มไว้คอยบริการ
- กฎหมายจราจร และการขนส่งทางทางบกของประเทศลาวฉบับที่เพิ่งออกมาใหม่ ระบุว่าห้ามรถทุกชนิดติดตั้งไฟสปอร์ตเพิ่มเติม หากตรวจพบจะถูกปรับ และต้องถอดออกทันที (ยกเว้นไฟสปอร์ตไลท์ตัดหมอกซึ่งเป็นอุปกรณ์มาตรฐานที่ติดตั้งมากับรถจากโรงงานผู้ผลิต)
- ถนนส่วนใหญ่ในประเทศลาวจะเป็นแบบสองเลน (รถแล่นสวนกัน) ความเร็วที่ปลอดภัยจะอยู่ระหว่าง 30-50 กิโลเมตร/ ชั่วโมง (เส้นทางในภาคเหนือ ถนนร้อยละ 90 จะไม่มีไหล่ทาง, เส้นทางภาคใต้ ถนนส่วนใหญ่มีไหล่ทางเพียงแคบๆ)
- ในประเทศลาวโดยเฉพาะการขับขี่ระหว่างเมือง ถนนคือทุกสิ่งทุกอย่างของชาวบ้าน คือเป็นทั้งสนามเด็กเล่น ที่เลี้ยงสัตว์ หรือลานตากพืชผลทางการเกษตร ฯลฯ กรุณาลดความเร็ว และใช้ความระมัดระวังอย่างสูง ขณะแล่นผ่านหมู่บ้านต่างๆ
- สะพานข้ามแม่น้ำ ห้วย หนอง คลอง บึงในประเทศลาว ในเส้นทางภาคเหนือส่วนมากเป็นสะพานแคบ หากมองเห็นรถที่แล่นสวนมากำลังขึ้นสะพาน (โดยเฉพาะรถ 10 ล้อ หรือรถทัวร์โดยสาร) อีกฝั่งต้องจอดรอ เพราะรถไม่สามารถแล่นสวนกันบนสะพานได้ แต่เส้นทางภาคใต้สะพานจะมีขนาดกว้างกว่า สามารถวิ่งสวนกันได้ไม่มีปัญหา
- การขับขี่รถอยู่บนทางที่คดเคี้ยว (ภาคเหนือ) ทัศนวิสัยการมองเห็นไม่กว้างไกลโดยตลอด หากพบเห็นกิ่งไม้วางอยู่บนถนน เป็นระยะๆ แสดงว่าข้างหน้ามีรถจอดเสีย หรือมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นข้างหน้า ต้องชะลอความเร็ว ส่วนทางภาคใต้ทัศนวิสัยค่อนข้างเคลียร์เนื่องจากถนนส่วนใหญ่จะเป็นทางตรง
- หากท่านประสบอุบัติเหตุรถเฉี่ยวชนกับรถมอเตอร์ไซด์ กฎหมายของลาวจะถือว่ารถใหญ่เป็นฝ่ายผิดเสมอ ดังนั้นควรระมัดระวังเมื่อเห็นรถมอเตอร์ไซด์กำลังจะออกมาจากซอย หรือจากทางร่วม ทางแยกต่างๆ
- หากต้องการจอดเพื่อพักรถ หรือพักผ่อนอิริยาบถ ต้องจอดในที่ชุมชน หรือในเมือง หากไม่จำเป็นจริงๆ อย่าจอดพักรถข้างทางขณะวิ่งระหว่างเมือง โดยเฉพาะทางภาคเหนือซึ่งภูมิประเทศจะเป็นป่า และภูเขาสูง ประเทศลาวมีความปลอดภัยค่อนข้างสูงก็จริง แต่บางจุดก็ยังมีความอ่อนไหว และยังมีข่าวการเคลื่อนไหวของกองกำลังชนกลุ่มน้อยอยู่เป็นระยะๆ
- ระมัดระวังในการขับเข้าโค้งแบบหักศอก ซึ่งมีเหลี่ยมเขาบังทัศนวิสัยข้างหน้า เพราะท่านอาจเจอรถที่แล่นสวนมา แซงกันในทางโค้งได้อย่างเป็นเรื่องปกติ
- การขับรถผ่านทางแยก ทางร่วม (ที่ไม่มีสัญญาณไฟจราจร) ต้องใช้ความระมัดระวังอย่างสูง ถึงแม้ท่านจะอยู่บนถนนซึ่งเป็น “ทางเอก” ก็ตาม
- การเดินทางในช่วงฤดูฝน โดยเฉพาะหากต้องเดินทางผ่านทางบนภูเขาเป็นส่วนใหญ่ ควรเผื่อเวลาในการเดินทางให้มากขึ้นเพราะถ้าฝนตก ท่านอาจเจอเหตุการณ์ไม่คาดคิดได้หลายรูปแบบ เช่น หมอกลงจัดจนไม่สามารถจะขับขี่ต่อไปได้, น้ำป่าจากภูเขากัดเซาะทางขาด หรือชำรุด, ดินภูเขาสไลด์ลงมาบนถนน จนไม่สามารถสัญจรไป-มาได้ ต้องจอดรอจนกว่าจะมีรถตักมาเกรดทางใหม่ ซึ่งบางทีอาจต้องเสียเวลาหลายชั่วโมง หรืออาจเป็นวัน ก็เคยเกิดขึ้นมาแล้ว
- การขับขี่รถทางไกลระหว่างเมืองในตอนกลางคืน ไม่ได้มีข้อห้าม และสามารถกระทำได้ แต่ผู้ขับขี่ควรมีประสบการณ์การขับรถในทางนั้นๆ มาก่อน หากเป็นประสบการณ์ครั้งแรก แนะนำว่าหลีกเลี่ยงจะดีกว่า
- ระหว่างทางหากรถเสีย หรือเกิดอุบัติเหตุ ถึงแม้ว่าจะอยู่ใกล้หมู่บ้านก็ตาม หากต้องการขอความช่วยเหลือ ควรโบกรถที่เทียวทางไป-มาจะดีที่สุด (จากประสบการณ์ตรง คนลาวแทบทั้งร้อยเปอร์เซ็นต์ เมื่อเห็นรถท่านเสีย หรือเกิดอุบัติเหตุ และต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาจะจอดรถ รีบลงมาช่วยเหลือท่านอย่างมีน้ำใจ และเต็มใจ) เพราะหมู่บ้านต่างๆ เหล่านั้นเป็นหมู่บ้านชนเผ่า ซึ่งภาษาหลักที่ใช้ในการสื่อสารไม่ใช่ภาษาลาว! พวกเค้าอาจไม่เข้าใจในสิ่งที่ท่านกำลังสื่อสารเพื่อขอความช่วยเหลือ
- ขณะขับขี่รถทางไกล บนเส้นทางบางจุดที่ล่อแหลม อาจพบเห็นชายฉกรรจ์สะพานปืนอาก้า เดินอยู่ริมถนนในที่เปลี่ยว ซึ่งนักเดินทางหลายท่านเข้าใจผิดคิดว่าเป็นพวกมาดักปล้นรถ แต่ที่จริงเป็น “ทหารบ้าน” (ภาษาลาวเรียก “กองหลอน”) ที่คอยป้องกันความสบ และดูแลความปลอดภัยให้กับรถที่สัญจรไป-มา บางครั้งอาจโบกรถท่าน เพื่อขอไปลงหมู่บ้านถัดไป หรือโบกเพื่อขอบุหรี่ ฯลฯ คงต้องขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของนักเดินทางแต่ละบุคคลว่าควรจะช่วยเหลือแค่ไหน, หรืออย่างไร
ขอขอบคุณ http://www.louangprabang.net
