ถ้าเป็นคนรุ่นเก่ารุ่นแก่ เห็นอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิตอนนี้ก็ต้องบอกได้เลยคำเดียวว่า “เปลี่ยนไปอย่างแรง” เพราะจากอดีตที่เคยเป็นอนุสาวรีย์ที่คนเดินทางไปชมแล้วก็กลับ ตอนนี้ ที่นี่เค้าถือเป็นสถานที่นัดพบ สถานที่แหล่งโดยสารสำคัญ จะไปไหนทีก็ต้องมาเริ่มที่อนุสาวรีย์ประมาณนี้ และที่สำคัญตอนนี้ “อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ”ของคนไทยกำลังกลายเป็นแหล่งช้อปปิ้งแหล่งใหญ่ของคนเมืองกรุงไปแล้วด้วย
อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ถือเป็นอนุสรณ์สถานสำคัญแด่ เกียรติประวัติและวีรกรรมของบรรดาวีรชนผู้สละชีพเพื่อชาติ ในกรณีพิพาทอินโดจีน สงครามมหาเอเชียบูรพา (สงครามโลกครั้งที่ ๒) และสงครามเกาหลี เป็น อนุสาวรีย์กลางเพื่อเทิดทูนวีรชนผู้สละชีพเพื่อชาติทั้งปวง และเพื่อเตือนใจชาวไทย ให้ระลึกว่า ชาติไทยนั้นดำรงเอกราชและรักษาความมั่นคงของชาติอยู่ได้ด้วยบรรดา วีรชนนักรบไทย ผู้ซึ่งได้เสียสละชีพเพื่อชาติตลอดมา
การก่อสร้างอนุสาวรีย์นี้สืบเนื่องมาจากเหตุการณ์กรณีพิพาทระหว่างไทยกับ อินโดจีนของฝรั่งเศส ในปี พ.ศ. 2483 อนุสาวรีย์นี้สูงจากพื้นดิน ๕๐ เมตร เป็นรูป ดาบปลายปืน ๕ เล่ม ที่ฐานดาบปลายปืนมีรูปปั้นทหารบก ทหารเรือ ทหารอากาศ ตำรวจ และพลเรือน บริเวณฐานอนุสาวรีย์ใต้รูปปั้นจารึกชื่อผู้สละชีพเพื่อชาติจากสงครามต่าง ๆ ตั้งแต่ พ.ศ. 2483 – 2497 โดยมี จอมพลบ ป.พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรีในขณะนั้น ประกอบพิธีเปิด อนุสาวรีย์ เมื่อวันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๘๕
ได้รู้ถึงประวัติอนุสาวรีย์กันไปแล้ว ว่าอดีตเค้าก่อตั้งกันอย่างไร เพราะอะไรถึงมีอนุสาวรีย์แห่งนี้ขึ้นมา แต่ ณ ตอนนี้ ผมกำลังจะพาทุกท่านไปสัมผัสกับสิ่งปัจจุบันของ “อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ” ซึ่งวันที่ผมเดินทางไปที่ ถือว่านานมากแล้ว จำได้ครั้งล่าสุดก็ตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ผ่านไปหลายปี ที่นี่เปลี่ยนไปเยอะพอสมควร จากสถานที่ที่ผมเคยถือเป็นแหล่งนัดพบ เพราะอยู่ใจตกลางเมืองและมี รถเมล์หลายสาย ผ่าน ตอนนี้ สถานที่แห่งนี้ได้กลายเป็นสถานที่จำหน่าย ขายของ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า ,ขนม,อาหาร,เครื่องใช้ และห้างสรรพสินค้าใหญ่ๆ
บอกตามตรงว่าตกใจมากไม่ใช่น้อย เพราะภาพเก่าที่กลับมามันย้อนให้ผมคิดว่า ผมอยากให้มันกลับไปเป็นแบบนั้นอีก ถึงแม้ว่ามันเป็นเรื่องยากก็ตาม สมัยก่อน อย่างน้อยเราก็แค่มานั่งรอรถเมล์เพื่อจะต่อกลับบ้าน,แวะหาอะไรรองท้องบ้าง แต่ตอนี้ เอาเถอะอยากได้อะไรหาได้ที่นี่ ของขายเต็มไปหมดเลย ผู้คนหนาแน่น การจราจรที่นี่ถือว่าติดขัดมากครับยิ่งช่วง เย็นตอนคนเลิกงานล่ะก็อย่าให้พูดถึง เพราะรถจะติดมาก ผมยังไม่นึกไม่ออกเลยว่า ตอนผมเจอเพื่อนแล้วผมจะไปรอรถเมล์ตรงไหน มันงงทิศงงทางไปหมด
สิ่งหนึ่งที่ถือว่าอำนวยความสะดวกและช่วยคนกรุงเทพฯได้มากนั่นก็คือ รถไฟฟ้า บีทีเอส นั่นเอง คนส่วนใหญ่ที่มาที่นี่พอจะกลับบ้านก็นั่งรถไฟฟ้าไม่ติดด้วยครับ และก็คงจะเป็นเหตุผลนี้ด้วยล่ะมั้งที่ทำให้ ผู้คนในย่านนี้เยอะมากมายมหาศาลขนาดนี้
ผมรอเพื่อนอยู่สักประมาณสองชั่วโมง ผมเริ่มชินกับสถานที่แห่งนี้แล้วครับ ผมเริ่มรู้ว่าผมจะทำอะไร และไปอยู่ตรงไหน เพราะด้วยความที่เป็นแหล่งของผู้คนสัญจร ที่นี่ก็เลยมีสถานที่อำนวยความสะดวกมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ร้านหนังสือ,ร้านอาหาร,หรือร้านกาแฟ ผมก็เลยเลือกไปนั่งร้านกาแฟเล็กนั่งรอเพื่อนดีกว่า ชิวๆ ดูผู้คนผ่านไปเพราะ ไอครั้นจะให้ไปเดินช้อปปิ้งก็คงจะไม่ไหว เพราะลุงแก่แล้ว ฮ่ะ ฮ่ะ
การเดินทาง
จะมาที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ผมแนะนำได้คำเดียวครับว่า มารถเมล์ดีกว่า หรือไม่ก็รถตู้ประจำทาง เพราะที่นี่เค้ามีรถผ่านหลายสายเลยครับ อาทิ สาย 12,14,17,18,24,36,54,63,74,77,97,140,166,204,502,510,513, 515,536 ฯลฯ หรืออีกเส้นทางที่สะดวกก็คือ รถไฟฟ้าบีทีเอส ลงสถานีอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ
ขอบคุณภาพจาก hilight.kapook.com
