หากเพื่อนๆ มาเที่ยวทางภาคเหนือ เช่นมาเที่ยวบ้านเพื่อน เที่ยวงานวัด อาจได้พบเห็นการผูกข้อมือด้วยสายสิญจน์ จากคนเฒ่า คนแก่ ปกติการผูกข้อมือจะเป็นพิธีการของการประกอบพิธีการแต่งงานด้วยการ”ผูกข้อมือ” ซึ่งก็คือการที่ผู้หลักผู้ใหญ่ของเจ้าบ่าวกับเจ้าบ่าว มานั้งตรงข้ามกัน ตรงกลางมี “พานบายศรี” ที่ประดิษฐ์ประดอยด้วยดอกไม้ใบตองด้วยความปราณีตสวยงาม ประเพณีการแต่งงานแบบผูกข้อมือลักษณะนี้เป็นการแต่งงานแบบสู่ขอ-หมั้น-แต่งงาน แบบวันเดียวจบ สั้นๆ ง่ายๆ และมีเสน่ห์
แต่บางทีเราอาจพบเห็นการผูกข้อมือ จากผู้เฒ่า เป็นการแสดงทางวัฒนธรรมที่ดีงาม ที่ไม่ใช่งานแต่ง ท่านจะอวยพร ต่างๆ นาๆ พูดคุยกับเราอย่างเป็นกันเอง แม้ว่าเราจะไม่ได้รู้จักท่านอย่างคุ้นเคย การผูกข้อมือจะทำทั้งสองข้าง และทำให้เรารู้สึกสบายใจไปด้วยครับ มักจะพบเจอเมื่อไปเที่ยวตามหมู่บ้านต่างๆ และงานวัด
