แบคแพคเกอร์
1. อดอยาก
ใครที่เคยเที่ยวคนเดียวโดยเฉพาะประเทศแถบผู้ดีตะวันตก คงต้องเคยเจอเรื่องแบบนี้แน่นอน บางทีหาร้านอาหารไม่เจอ ร้านที่เห็นอยู่ตรงหน้าราคาก็แพงเกินเอื้อม ไอร้านที่ราคาเหมาะสมกับฐานะก็ไม่รู้อยู่ไหน จะหาร้านบะหมี่ข้างทาง ข้าวมันไก่ข้างถนนมันไม่ได้มีแบบประเทศกรุงเทพเรานะครับพี่น้อง แถมพวกเที่ยวเองบางคนไปเอาอุดมการณ์ต้องเที่ยวให้ถูกที่สุดมาจากไหนไม่รู้ จนบางมื้อต้องยอมกลืนน้ำลายตัวเอง ดื่มน้ำเปล่ามีถมไป (ไม่ได้พูดเล่นนะครับ คนกลุ่มนี้มีอยู่จริง)
2. เสียน้ำเยอะ
สำหรับคุณผู้หญิงที่ลงทุนลงแรงกับเครื่องแต่งกายและของแต่งหน้าไปเยอะ การจะไปแบกกระเป๋าใบโตๆ เดินเที่ยว ไหนจะเสียน้ำไปกับเหงื่อจนหน้าเมือกแล้ว ยังต้องมาเสียน้ำลายที่ต้องถามทางอีก คิดจะไปเดินใส่ส้นสูงเหมือนอยู่บนแคทวอร์คนั้นคงทำไม่ได้ ต่างจากที่เวลาไปกับทัวร์ที่พร้อมจะพาคุณขึ้นจากที่นอนและไปส่งคุณยังประตูที่เที่ยวราวกับคุณเป็นซินเดอเรลล่ายังไงยังงั้น
3. หลงทาง
หลงทางอาจเป็นเรื่องสนุกสำหรับบางคน แต่อาจเป็นเรื่องซวยสำหรับอีกคนก็ได้ เมื่อวันที่โอนเงินให้บริษัททัวร์เรียบร้อยแล้วนั้น แทบจะการันตีเอาตูดเป็นประกันว่าคุณได้เห็นสิ่งที่เขาบอกในโปรแกรมทัวร์แน่ๆ เวลาทุกวินาทีถูกใช้ไปอย่างมีค่า ไม่มีคำว่าตื่นสายแล้วอดเที่ยว ไม่มีหลงทาง ไม่มีงงกับแผนที่ในมือที่ยังหาทิศไม่เจอ ต่างกับไปเองที่บางทีหลงแล้วหลงอีกจนบางทีก็ไปไม่ถึงในที่สุด
4. ได้เพื่อนสนิทคนใหม่ที่มีชื่อว่า “เหงา”
ถ้ามนุษย์ไม่รู้จักความเหงา คงไม่มีหนังสือ Lonely planet มาให้เราเห็นในโลกปัจจุบันเป็นแน่ครับ ใครเคยไปเที่ยวคนเดียวคงรู้ดี การไปอยู่ต่างบ้านต่างเมืองคนเดียว บางทีมันก็สนุก แต่บางทีมันก็เหงาครับ คุยกับใครก็ไม่เข้าใจ บางครั้งเวลาเห็นอะไรสวยๆ ก็อยากจะแชร์ความรู้สึกให้คนอื่นได้รู้บ้าง
5. ชีวิตมนุษย์เงินเดือนที่วุ่นวาย
การเตรียมตัวไปเที่ยว คือ โจทย์ที่ยากโจทย์หนึ่งของการไปเที่ยวด้วยตนเองเลยครับ ใครที่เป็นคนวางแผนการเดินทางตลอดคงเข้าใจดี โดยเฉพาะทริปไกลๆไปหลายประเทศ ตั้งแต่การทำวีซ่า ซื้อตั๋วเครื่องบิน หาที่พัก ประกันสุขภาพ วางแผนการเดินทาง ไม่นับเรื่องขี้ปะติ๋วที่เข้ามารบกวนนับไม่ถ้วน สำหรับคนทั่วๆไปที่ทำงานอาจจะไม่ได้มีเวลามากนักในการหาข้อมูล ถึงแม้ปัจจุบันจะหาได้ง่ายมากแล้วก็เถอะ ขอเพียงมีเงินและเวลา การให้คนอื่นพาเที่ยวดูจะเป็นความคิดที่ไม่เลว
6. ความรู้แห้งแล้ง
เคยเป็นไหมครับ เดินเข้าไปสถานที่ชื่อดังแห่งหนึ่ง หรือพิพิธภัณฑ์ที่ว่ากันว่าเจ๋งที่สุดในโลก พอไปถึงแล้วงงว่าไอนี่มันคืออะไร ใครสร้าง สร้างทำไม ตรงไหนคือจุดสุดยอดของที่นี่ อะไรอีกเยอะแยะ บลา บลา แต่ถ้ามีมัคคุเทศก์ผู้เชี่ยวชาญอยู่ข้างกายทำตัวเป็นอับดุลตลอดการเดินทางคงจะทำให้เขาฟินมากทีเดียว ต่างกับไปเองมีแต่หนังสือให้อ่านซึ่งบางทีอ่านแล้วก็ไม่เข้าใจ แบบว่าไปเฮอมิเทจสุดยอดพิพิธภัณฑ์ของรัสเซียกลับมาจำได้แต่ชื่อ แต่ไม่รู้ว่ามีอะไรเด็ดๆอยู่ข้างในบ้าง
7.ไปคนเดียว ถูกกว่าจริงเหรอ
สถานที่เด็ดๆบางแห่ง ไม่มีรถสาธาณะเข้าไปครับ ต้องเช่ารถซึ่งมันก็แพง (แหงอยู่แล้ว) ถ้ามีเพื่อนมาด้วยก็เหมาโลด มาคนเดียวอยากจ่ายน้อยก็ต้องรอเพื่อนร่วมทริปซึ่งไม่รู้จะครบเมื่อไรถ้าเราไม่รีบคงรอได้ แต่ถ้าคนเวลาเคร่งครัดสุดท้ายคงต้องจ่ายเหมาไป สรุปราคาแพงกว่าไปกับเพื่อนแน่นอน ปัญหานี้มักเกิดกับการเที่ยวประเทศกำลังพัฒนาอีกเช่นเคยครับ
8. ความปลอดภัยไม่แน่นอน
สำหรับคนที่มีโครโมโซม XY คงไม่มีปัญหา แต่คนที่มีโครโมโซม XX ถ้าจะลุยคนเดียวต้องมั่นใจและใจถึงครับ ไปยุโรปอาจชิวๆ แต่เหล่าประเทศกำลังพัฒนาทั้งหลายไม่ปลอดภัยแบบนั้น สาวๆต้องมีทั้งตาข้างหน้าและตาข้างหลังอยู่เสมอ ไปกับทัวร์สบายมีคนมองหน้ามองหลังให้ อยู่กันเป็นแก๊งปลอดภัยจากมิจฉาชีพได้เยอะครับ
9.ความเจ็บป่วยร้ายแรง
โรคภัยไข้เจ็บบางครั้งมาเยี่ยมเราโดยไม่รู้ตัว เป็นแค่หวัดกับท้องเสีย กินยาก็หาย แต่ลองคิดดูว่าถ้าเกิดเราไปเกิดอุบัติเหตุขาหักอยู่ในประเทศรัสเซีย เป็นไข้เลือดออกอยู่ในประเทศจีนละครับ ต่อให้เป็นหมอก็เอาตัวเองไม่รอด อยู่ตัวคนเดียวจะทำยังไง ประกันการเดินทางอาจครอบคลุมแต่ชีวิตในโรงพยาบาลต่างประเทศไม่ได้สวยงามแบบโรงพยาบาลในเมืองไทยนะครับ คิดก่อนไปเสมอ
10.ครอบครัวหรรษา
ข้อสุดท้ายนี้ ผมยกให้เป็นข้อที่สำคัญที่สุดของการเที่ยวคนเดียวเลยครับการได้ใช้เวลาว่างที่มีอยู่ไปเที่ยวกับครอบครัวที่เรารักคือหนึ่งในความสุขของพ่อแม่ทุกคน คนบางคนเที่ยวเพลินจนลืมพาท่านไปด้วย มารู้ตัวอีกทีก็สายไปเสียแล้ว อย่าให้ถึงวันที่เราจะต้องพูดประโยคนี้ ถ้าจะพาท่านไปเที่ยวพาไปกับทัวร์เถอะครับ กินอิ่ม หลับสบาย แถมได้เที่ยวสถานที่เจ๋งกับครอบครัวสุดที่รัก แค่นี้ก็ไม่มีอะไรต้องบรรยายอีกแล้วครับ
-โดยคุณโจ้ บล็อก หมอๆ ตะลุยโลก-
