เรื่องจังหวัดพิจิตร 3

ท่องเที่ยว || เพิ่มข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยว|| ดูดวงตำราไทย|| อ่านบทละคร|| เกมส์คลายเครียด|| วิทยุออนไลน์ || ดูทีวี|| ท็อปเชียงใหม่ || รถตู้เชียงใหม่

Truehits.net

สำหรับนักท่องเที่ยว

	ตรวจสอบระยะทาง
	แผนที่ 77 จังหวัด
	คู่มือ 77 จังหวัด(PDF)
	จองโรงแรม
	ข้อมูลโรงแรม
	เส้นทางท่องเที่ยว(PDF)
	ข้อมูลวีซ่า
	จองตั๋วเครื่องบิน
	จองตั๋วรถทัวร์
	ทัวร์ต่างประเทศ
	รถเช่า
	197 ประเทศทั่วโลก
	แลกเปลี่ยนเงินสากล
	ซื้อหนังสือท่องเทียว

dooasia.com แนะนำ

	เที่ยวหลากสไตล์
	มหัศจรรย์ไทยเแลนด์
	เส้นทางความสุข
	ขับรถเที่ยวตลอน
	เที่ยวทั่วไทย 77 จังหวัด
	อุทยานแห่งชาติในไทย
	วันหยุดวันสำคัญไทย-เทศ
	ศิลปะแม่ไม้มวยไทย
	ไก่ชนไทย
	พระเครื่องเมืองไทย

	เที่ยวภาคเหนือ	กำแพงเพชร : เชียงราย : เชียงใหม่ : ตาก : นครสวรรค์ : น่าน : พะเยา : พิจิตร : พิษณุโลก : เพชรบูรณ์ : แพร่ : แม่ฮ่องสอน : ลำปาง : ลำพูน : สุโขทัย : อุตรดิตถ์ : อุทัยธานี
	เที่ยวภาคอีสาน	กาฬสินธุ์ : ขอนแก่น : ชัยภูมิ : นครพนม : นครราชสีมา(โคราช): บุรีรัมย์ : มหาสารคาม : มุกดาหาร : ยโสธร : ร้อยเอ็ด : เลย : ศรีสะเกษ : สกลนคร : สุรินทร์ : หนองคาย : หนองบัวลำภู : อำนาจเจริญ : อุดรธานี : อุบลราชธานี : บึงกาฬ(จังหวัดที่ 77)
	เที่ยวภาคกลาง	กรุงเทพฯ : กาญจนบุรี : ฉะเชิงเทรา : ชัยนาท : นครนายก : นครปฐม : นนทบุรี : ปทุมธานี : ประจวบคีรีขันธ์ : ปราจีนบุรี : พระนครศรีอยุธยา : เพชรบุรี : ราชบุรี : ลพบุรี : สมุทรปราการ : สมุทรสาคร : สมุทรสงคราม : สระแก้ว : สระบุรี : สิงห์บุรี : สุพรรณบุรี : อ่างทอง
	เที่ยวภาคตะวันออก	จันทบุรี : ชลบุรี : ตราด : ระยอง
	เที่ยวภาคใต้	กระบี่ : ชุมพร : ตรัง : นครศรีธรรมราช : นราธิวาส : ปัตตานี : พัทลุง : พังงา : ภูเก็ต : ยะลา : ระนอง : สงขลา : สตูล : สุราษฎร์ธานี

www.dooasia.com> มรดกไทย > ประวัติจังหวัด

| ย้อนกลับ | หน้าต่อไป |

มรดกทางวัฒนธรรม อุทยานเมืองเก่าจังหวัดพิจิตร

เมืองพิจิตรเดิมอยู่ในเขต อำเภอโพทะเล ต่อมาได้อพยพมาตามลำแม่น้ำน่านเก่าขึ้นมาทางเหนือ ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่บ้านสระหลวง ในเขตเมืองเก่า อำเภอเมืองพิจิตร อยู่ห่างจากตัวเมืองปัจจุบันไปทางทิศตะวันตกประมาณ 8 กิโลเมตร ต่อมาเมื่อลำน้ำน่านเก่าเปลี่ยนทางเดินจึงได้ย้ายเมืองมาตั้งใหม่ในตัวเมืองปัจจุบัน
อุทยานเมืองเก่ามีลักษณะเป็นเมืองโบราณ มีกำแพงเมือง คูเมือง เจดีย์เก่า มีสวนรุกขชาติกาญจนกุมาร ศาลหลักเมือง วัดมหาธาตุ ซึ่งมีพระธาตุเจดีย์ทรงลังกา และถ้ำชาละวัน
โพธิประทับช้าง

ชื่อนี้มีประวัติความเป็นมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยามีความว่า พระเพทราชาเมื่อครั้งดำรงตำแหน่งจางวางช้างได้ตามเสด็จ สมเด็จพระนารายณ์มหาราช เมื่อเสด็จ ฯ ไปนมัสการ พระพุทธชินราชและพระพุทธชินสีห์ที่เมืองพิษณุโลก ได้นำภรรยาพระราชทานซึ่งในขณะนั้นมีครรภ์แก่ไปด้วย เมื่อมาถึงหมู่บ้านแห่งนี้นางเกิดเจ็บครรภ์และคลอดบุตรที่ใต้ต้นมะเดื่อใหญ่ บุตรคนนั้นจึงได้ชื่อว่า เจ้าเดื่อ ส่วนขบวนช้างพระที่นั่งของสมเด็จ พระนารายณ์มหาราชได้หยุดอยู่ที่ใต้ต้นโพธิใหญ่ ต่อมาเมื่อเจ้าเดื่อได้เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นสมเด็จพระสรรเพ็ชญที่ 8 (พระเจ้าเสือ) จึงทรงสร้างวัดขึ้นที่หมู่บ้านแห่งนี้ และพระราชทานนามว่า วัดโพธิประทับช้าง วัดนี้ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำน่านเก่าด้านทิศตะวันออก ตำบลโพธิประทับช้าง อำเภอโพธิประทับช้าง หน้าวัดมีต้นตะเคียนใหญ่ประมาณ 7 คนโอบ กล่าวกันว่ามีอายุกว่า 250 ปีมาแล้ว
จิตรกรรมฝาผนังวัดห้วยเขน

            วัดห้วยเขน อยู่ที่ตำบลห้วยเขน อำเภอบางมูลนาก พระอุโบสถหลังเก่าสร้างเมื่อปี พ.ศ. 2456 มีจิตรกรรมฝาผนังเรื่องทศชาติชาดก และพุทธประวัติ เป็นภาพที่ให้สีได้สวยงาม
เกาะศรีมาลา
            มีลักษณะเป็นมูลดินเล็กๆ อยู่กลางคูเมือง นอกกำแพงเมืองพิจิตรเก่า สันนิษฐานว่าเดิมน่าจะเป็นป้อมหรือหอคอย สำหรับตรวจตราความเคลื่อนไหวของข้าศึกภายนอกกำแพงเมือง เพราะตั้งอยู่นอกกำแพงเมือง และอยู่กลางคูเมือง
ถ้ำชาลวัน
            มีประวัติความเป็นมาจากวรรณคดีเรื่องไกรทอง บทพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ตัวถ้ำสันนิษฐานว่าอยู่กลางแม่น้ำน่านเก่า อยู่ในเขตบ้านวังกระดี่ทอง ตำบลย่านยาว ปากถ้ำกว้างประมาณหนึ่งเมตร ยาวประมาณหนึ่งเมตรครึ่ง และลึกประมาณสี่เมตร มีเรื่องเล่าสืบกันมาว่า เมื่อประมาณเกือบร้อยปีมาแล้ว มีพระภิกษุวัดนครชุมรูปหนึ่ง เข้าไปสำรวจถ้ำ โดยได้จุดเทียนไขส่องทางเข้าไป เมื่อเดินไปจนเทียนไขหมดไป 1 เล่มก็ยังไม่ถึงที่สุดของถ้ำ จึงไม่ทราบว่าภายในถ้ำ มีความวิจิตรงดงามตามที่บรรยายไว้ในเรื่องไกรทองเพียงใด ปัจจุบันดินได้พังทลายทับถมจนถ้ำตื้นเขินทรุดโทรมไป
            ชาลวัน    เป็นจรเข้ใหญ่ที่เลื่องชื่อของแม่น้ำน่านเก่าเมืองพิจิตร มีเรื่องราวมาตั้งแต่สมัยที่เมืองพิจิตรมีเจ้าเมืองปกครอง ตามตำนานกล่าวว่า มีตายายสองคนออกไปหาปลา พบไข่จรเข้ที่สระน้ำแห่งหนึ่งจึงเก็บมาฟักเป็นตัวแล้วเลี้ยงไว้ในอ่างน้ำ เพราะยายอยากเลี้ยงไว้แทนลูก ต่อมาเมื่อจรเข้ตัวใหญ่ขึ้นจึงนำไปเลี้ยงไว้ในสระใกล้บ้าน และหาปลามาเลี้ยงเป็นประจำ ต่อมาจรเข้ใหญ่ขึ้น ตายายหาปลามาให้ไม่พอ จรเข้จึงกินตายายเป็นอาหาร แล้วออกจากสระไปอาศัยอยู่ในแม่น้ำน่านเก่า ซึ่งไหลผ่านบ้านวังกระดี่ทอง บ้านดงเศรษฐี บ้านดงชะพลู บ้านหนองคะเชนทร บ้านเมืองพิจิตรเก่า บ้านท่าข่อยจนถึงบ้านบางคลาน จรเข้ตัวนี้ได้ออกอาละวาดอยู่ในแม่น้ำ ตั้งแต่ย่านเหนือเขตวังกระดี่ทอง จนถึงเมืองเก่า เที่ยวกินคนทั้งบนบกและในน้ำไม่เว้นแต่ละวัน จนได้นามว่าไอ้ตะละวัน ต่อมาจึงเพี้ยนเป็นชาละวัน คนรุ่นเก่าเล่าถึงความใหญ่โตของชาละวันว่า เวลามันลอยตัวปริ่มน้ำขวางคลอง หัวและหางจะยาวจรด 2 ฝั่งคลอง
            ต่อมาชาลวันไปคาบเอาบุตรสาวคนหนึ่งของเศรษฐีเมืองพิจิตร ขณะที่อาบน้ำอยู่ที่แพท่าน้ำหน้าบ้าน เศรษฐีจึงประกาศให้สินบนหลายสิบชั่ง พร้อมทั้งยกลูกสาวอีกคนหนึ่งให้แก่ผู้ที่ฆ่าชาลวันได้ มีพ่อค้าคนหนึ่งจากเมืองล่าง สันนิษฐานว่าจากเมืองนนทบุรี ชื่อไกรทอง ได้เข้ามาอาสาจับชาลวันได้ด้วยหอกลงอาคมของหมอจระเข้

| ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | บน |

สงวนลิขสิทธิ์ © 2550 ดูเอเซีย www.dooasia.com

เว็บท่องเที่ยว จองที่พัก จองตั๋วเครื่องบินออนไลน์ ข้อมูลท่องเที่ยว ไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม แผนที่ การเดินทาง ที่พัก ร้านอาหาร จองที่พักและโรงแรมออนไลน์ผ่านอินเตอร์เน็ตทั่วโลก คลิปวีดีโอ ไทย ลาว เวียดนาม กัมพูชา สถานที่ท่องเที่ยวในประเทศไทย ลาว เวียดนาม ขอขอบคุณข้อมูลจาก การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย การท่องเที่ยวลาว การท่องเที่ยวกัมพูชา การท่องเที่ยวเวียดนาม มรดกไทย กรมป่าไม้
dooasia(at)gmail.com ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย.