เทวสถานสำหรับพระนคร  ตั้งอยู่ที่ถนนบ้านดินสอ เขตพระนคร กรุงเทพ ฯ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้า ฯ ได้โปรดเกล้า ฯ ให้สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๓๒๗   โดยสร้างเป็นอาคารก่ออิฐถือปูนสามหลัง มีกำแพงล้อมรอบคือ
                    สถานพระอิศวร   เป็นโบสถ์ถือปูนไม่มีลาย หรือภาพเขียนใด ๆ สร้างแบบเรียบง่าย ภายในมีเทวรูปพระอิศวร เป็นเทวรูปประธาน ขนาดเท่าคนธรรมดาอยู่ในท่าประทับยืน เป็นปางประทานพร อยู่บนเบญจา  และยังมีเทวรูปอื่น ๆ อยู่เป็นจำนวนมาก  ได้แก่  พระพิฆคเณศวร พระนางอุมา  พระอิศวรปางนาฎราช พระนางราธา พระกฤษณะ พระฤษีไกลอโกฎิ พระปัญจมุข พระเทวบิดร พระนารายณ์ พระนางลักษมี พระพรหมา พระอิศวรทรงโค ชาวบ้านเรียกโบสถ์หลังนี้ว่า โบสถ์ใหญ่
                    สถานพระพิฆเนศวร   มีขนาดเล็กกว่าสถานพระอิศวร มีพระพิฆเนศวรเป็นประธาน องค์ใหญ่และองค์เล็ก รองลงมาอีก ๔ - ๕ องค์  ไม่มีเทวรูปอื่น ๆ เลย  ชาวบ้านเรียก โบสถ์กลาง
                    สถานพระนารายณ์   มีขนาดเท่าสถานพระพิฆเนศวร มีพระนารายณ์เป็นประธาน พร้อมด้วยพระนางลักษมี และพระนางมเหศวรี  ทั้งสามเทวรูปประทับอยู่ภภายในบุษบกองค์ละหลัง ชาวบ้านเรียก โบสถ์ริม
                เสาชิงช้า  สร้างขึ้นพร้อมเทวสถาน อยู่บริเวณหน้าวัดสุทัศนเทพวราราม ใช้ประกอบพิธีโล้ชิงช้า ในพระราชพิธีตรียัมปวาย  ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๓๒๗  เป็นต้นมา  จนถึงปี พ.ศ.๒๔๗๖ จึงยกเลิก ภายหลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง เมื่อปี พ.ศ.๒๔๗๕ ได้เลิกกรมพิธีพราหมณ์ พิธีโล้ชิงช้าจึงงดไป แต่พรหมณ์ยังคงทำพิธีตรียัมปวายอยู่  โดยทำอยู่ภายในเทวสถานเท่านั้น และอยู่ในพระบรมราชานุเคราะห์
                การปฎิสังขรณ์เสาชิงช้า ครั้งแรกทำเมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๓  โดยบริษัทหลุยตีลี โอโนเวนส์ จำกัด  ต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๙๐   เกิดไฟไหม้เสาชิงช้า เนื่องจากไฟจากธูปได้ตกลงไปในรอยแตก รัฐบาลครั้งนั้นดำริจะรื้อ แต่เมื่อมีเสียงไม่เห็นด้วยจึงได้ระงับไว้ และมีคำสั่งให้เทศบาลนครกรุงเทพ ซ่อมกระจังไว้ชั่วคราว  ได้มีการเปลี่ยนเสาใหม่ เมื่อปี พ.ศ.๒๕๑๓
                วัดพระศรีอุมาเทวี   ตั้งอยู่ที่ถนนปั้น แขวงสีลม เขตบางรัก กรุงเทพ ฯ คณะชาวอินเดียเผ่าทมิฬ จากอินเดียภาคใต้ สร้างขึ้นเมื่อร้อยปีเศษมาแล้ว  องค์เทพ และเทพีต่าง ๆ ได้มาจากประเทศอินเดีย
                เริ่มด้วยการสร้างศาลาเจ้าแม่ศรีมหาอุมาเทวี เมื่อประมาณปี พ.ศ.๒๔๒๒  เดิมชื่อว่า ศาลาศรีมารีอัมมัน  เป็นที่เคารพบูชาของชาวอินเดีย ชาวไทย และชาวจีนในสมัยนั้น ต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๕๔  ชาวอินเดียทมิฬที่ได้ตั้งรกรากอยู่ย่านสีลม ได้พร้อมใจกันสร้างเทวาลัยขึ้น และนำองค์เจ้าแม่มาประดิษฐานเป็นเทวรูปประธาน จากนั้นได้นำเทวรูปต่าง ๆ มาจากอินเดีย มาประดิษฐานไว้ด้วย ชาวบ้านได้ขนานนามวัดนี้ว่า วัดแขกสีลม มีการจัดงานเทศกาลประจำปีนับแต่นั้นมา
                ในปี พ.ศ.๒๔๙๘  คณะกรรมการและบรรดาสานุศิษย์ ได้พร้อมใจกันสร้างพระพุทธศรีชินราช ประดิษฐานไว้ภายในเทวาลัย ชาวบ้านเรียกว่า หลวงพ่อชินราชวัดแขก
                ในปี พ.ศ.๒๕๑๑  ได้มีการอัญเชิญเทวรูปพระอิศวร มาประดิษฐาน ณ บริเวณลานหน้าวัด  และจัดให้มีการเวียนเทียนขึ้นในวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา  และตามแต่โอกาสอันสมควร
                ในปี พ.ศ.๒๕๑๗   ได้มีการซ่อมแซมปฎิสังขรณ์  และสร้างอาคารหลังใหม่คือ เทวศาลา พร้อมทั้งตบแต่งสถานที่ ขยายบริเวณให้สง่างาม น่ารื่นรมย์กว่าเดิมดังที่เป็นอยู่ปัจจุบัน
                ศิลปการก่อสร้างเทวสถาน ในยุคก่อนถึงยุคปัจจุบันได้สร้างตามแบบสกุลศิลปเผ่าฑราวิท  อันสืบเนื่องกันมานับแต่สมัยปาลวะ  และโจฬะ  วัดนี้จึงมีลักษณะคล้ายกับเทวาลัยมหาวิมาน  แห่งเมืองทันจอร์  มหาเทวาลัยโคปรา แห่งเมืองมตุรา  และเทวาลัยจิตตัมภาลัม แห่งเมืองไบราปุระ เป็นต้น
                วัดวิษณุ และสมาคมฮินดูสภา  ตั้งอยู่ที่ซอยวัดปรก แขวงทุ่งวัดดอน  เขตยานนาวา กรุงเทพ ฯ  สร้างเมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๓  โดยชาวอุตตรประเทศจากอินเดีย  ในโครงการของสมาคมฮินดูธรรมสภา ซึ่งได้ตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๔๕๘  มีการนำเทวรูปต่าง ๆ มาจากประเทศอินเดียมาประดิษฐานในวัด จัดให้มีสุสานฮินดู  เพื่อดำเนินพิธีการฌาปนกิจศพของชาวพราหมณ์ฮินดู ชาวซิกข์  และชาวนามธารี ในโบสถ์ใหญ่ มีเทวรูปต่าง ๆ เพื่อสักการะบูชาดังนี้
                ตอนกลางมีรูปพระราม นางสีดา พระพรต พระลักษมัน พระศัตรุฆน์ หนุมาน ศิวลึงค์ จากแม่น้ำนรมทา พระศาลิคราม จากแม่น้ำนารายณ์
                ข้างขวามีรูปพระรามทุรดา ข้างซ้ายมีรูปพระนารายณ์ พระแม่ลักษมี พระศิวะ พระแม่ปารพดี พระพิฆเนศวร พระกฤษณะ และพระนาราธา เป็นต้น
                หน้าพระราม (ติดกับเสา) ข้างขวาหนุมาน และพระคเณศ
                นอกมณฑปด้านขวา มีรูปพระพุทธเจ้าปางต่าง ๆ และข้างซ้ายมีพระคัมภีร์พระเวท
                ในบริเวณวัดวิษณุ มีโบสถ์ย่อยคือ โบสถ์พระแม่ทุรคา โบสถ์พระศิวลึงค์ โบสถ์ศิวนาฎราช และโบสถ์หนุมาน
                สมาคมอารยสมาช  ตั้งอยู่ที่ซอยดอนกุศล ๓ แขวงทุ่งวัดดอน เขตยานนาวา ติดกับฮินดูธรรมสถา อารยสมาชนับถือคัมภีร์พระเวทเป็นองค์บูชาสักการะ มีสวามีทยานันท์เป็นองค์ปรมาจารย์ ผู้ให้กำเนิดลัทธินี้
                คีตา อาศรมแห่งประเทศไทย  ตั้งอยู่ที่ซอยพร้อมศรี ถนนสุขุมวิท กรุงเทพ ฯ ถือว่าพระกฤษณะ เป็นใหญ่ พระคัมภีร์ศรีมท ภควท คีตา ถือเป็นหลักในการปฏิบัติ
                สมาคมส่งเสริมวัฒนธรรมพราหมณ์ - ฮินดู  ตั้งอยู่ที่ซอยสมประสงค์ ถนนเพชรบุรี กรุงเทพ ฯ  เผยแพร่พระธรรมโดยสังคีต และนาฎศิลป์ตามคติของศาสนาพราหมณ์ - ฮินดู
                สมาคมส่งเสริมวัฒนธรรมพราหมณ์ ฮินดู
                    สมาคมส่งเสริมวัฒนธรรมพราหมณ์ ฮินดู  ตั้งอยู่ที่ซอยสมประสงค์ ถนนเพชรบุรี กรุงเทพ ฯ  เผยแพร่พระธรรมโดยสังคีตและนาฎศิลป์ ตามคติของศาสนาพราหมณ์ ฮินดู
                    อาศรมวัฒนธรรมไทย - ภารต  แผนกสอนลัทธิโยคะ มีสมาชิกผู้นับถือศาสนาต่าง ๆ ผู้สอนโยคะขึ้นกับศาสนาพุทธหรือศาสนาพราหมณ์ ฮินดู เป็นส่วนมาก
                สมาคมฮินดูสมาช  ตั้งอยู่ที่ถนนศิริพงษ์ เสาชิงช้า กรุงเทพ ฯ ตั้งเมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๘ ในชื่อฮินดูสภา และได้เปลี่ยนเป็นฮินดูสมาช เมื่อปี พ.ศ.๒๔๙๓ โดยหลักใหญ่ของสมาคมจะยึดมั่นอยู่กับคำสอนของศาสนาพราหมณ์ฮินดู กิจกรรมที่สำคัญประการหนึ่งของสมาคมซึ่งได้ยึดถือปฏิบัติในตอนต้น คือนัดชุมนุมกันในเวลากลางคืนของทุกวันจันทร์ นอกจากสวดมนต์และขับร้องเพลงถวายพระเจ้าแล้วก็มีการอ่าน และบรรยายความหมายของคำสอนในคัมภีร์ภควัทคีตา บางครั้งก็มีการอ่านบทความว่า ด้วยเรื่องราวทางศาสนา หรือวัฒนธรรม นอกจากนี้ยังมีการเชิญผู้ทรงคุณวุฒิวิทยาคุณจากประเทศอินเดียมาแสดงปาฐกถาให้ผู้ชุมนุมฟัง พร้อมทั้งการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันด้วย
                    ในปี พ.ศ.๒๔๘๒ ได้มีการตั้งโรงเรียนภารตวิทยาลัย มีการสอนภาษาฮินดี และภาษาอังกฤษ ให้เยาวชนอินเดียเป็นพิเศษในเวลากลางคืน