วัดมโนภิรมย์  อยู่ที่บ้านชะโนด ตำบลชะโนด อำเภอหว้านใหญ่ เดิมเรียกว่า วัดบ้านชะโนด ตามหลักฐานจารึกบอกว่า สร้างเมื่อปี พ.ศ.๒๒๓๐  พร้อมกับการตั้งบ้านชะโนด และเมืองมุกดาหาร ท้าวคำสิงห์ และญาติพี่น้องได้สร้างวัดแห่งนี้ ณ บริเวณปากห้วยชะโนด ซึ่งไหลไปบรรจบแม่น้ำโขง
                วิหาร  มีลักษณะเป็นอาคารใหญ่ก่ออิฐถือปูน มีหลังคาชั้นเดียว เดิมมุงด้วยกระเบื้องดินเผา มีหน้าจั่วแหลมชัน และงอนขึ้น มีซุ้มประตูด้านหน้าหนึ่งซุ้ม ประดับด้วยลายปูนปั้นอันวิจิตรตระการตา เป็นรูปหน้ากาล นาคหลายเศียร และนกในเทพนิยาย มีความอ่อนช้อยงดงามวิจิตรพิสดาร
                หน้าบัน เป็นไม้สลักลายต่าง ๆ ระบายสีที่เสา และผนัง ด้านข้างวิหารมีคันทวยไม้สลักลายดอกไม้ ลายเมฆ ระบายสีสวยงาม มีบันไดทางขึ้นวิหาร ห้าทางคือ ทางด้านหน้า หนึ่งทาง เป็นประตูสำคัญ บานประตูเป็นไม้หนามีขนาดใหญ่มาก เหนือประตูเป็นหน้าบันอยู่ใต้ซุ้มปูนปั้นขนาดใหญ่
                มีทางขึ้นวิหารด้านละสองทาง ราวบันไดทางขึ้นวิหารทั้งด้านซ้ายและขวา เป็นปูนปั้นรูปสัตว์ผสม ระหว่างมังกร ปลา สิงห์ และยักษ์ มีเศษแก้วประดับ
                หน้าต่างมีเฉพาะที่ผนังด้านข้าง โดยเจาะเป็นช่องสี่เหลี่ยมใส่ลูกกรงกลึง ที่เรียกว่า ลูกมะหวด ข้างละสามช่อง ผนังภายนอกด้านหน้าวิหารมีภาพจิตรกรรมเก่า แต่ภาพเลือนไปมากแล้ว
                ภายในวิหารประดิษฐานพระประธาน ปางมารวิชัย ซึ่งสร้างขึ้นพร้อมกับวิหาร