- เขตสงวนชีวมณฑล  เขตสงวนชีวมณฑลป่าชายเลนจังหวัดระนอง ตั้งอยู่ในเขตอำเภอเมือง ทิศเหนือจรดคลองระนอง และปากน้ำระนอง ทิศใต้จรดทะเลอันดามันและคลองทรายขาว ทิสตะวันออกจรดอุทยาน ฯ น้ำหงาว ทิศตะวันตกจรดทะเลอันดามัน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหงาว และบางส่วนของตำบลปากน้ำ ตำบลบางริ้น และตำบลราชกรูด สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าชายเลนที่มีความอุดมสมบูรณ์แห่งหนึ่งของประเทศไทย มีพื้นที่ประมาณ ๓๐๓ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ ๑๘๙,๐๐๐ ไร่  จำแนกพื้นที่ออกเป็น สามส่วน คือ  ส่วนแรกเป็น พื้นที่แกนกลาง เป็นพื้นที่มีสภาพธรรมชาติสมบูรณ์ ยังไม่มีการรบกวนจากการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความหลากหลายทางชีวภาพสูง เป็นพื้นที่ที่เคยดำเนินการวิวจัยระบบนิเวศน์ป่าชายเลนนานาชาติมาเป็นเวลานาน มีข้อมูลทางด้านวิทยาศาสตร์เผยแพร่ทั่วโลก มีไม้โกงกางขนาดใหญ่กว่า ๓๐ เมตร อยู่เป็นกลุ่มแห่งเดียวในประเทศไทย มีพื้นที่แกนกลางรวมทั้งสิ้นประมาณ ๔๖ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ ๒๙,๐๐๐ ไร่ บริเวณที่สองเป็น พื้นที่กันชน เป็นพื้นที่ที่สามารถให้มีการฟื้นฟูและใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติในรูปแบบต่าง ๆ อย่างยั่งยืน ตลอดจนเป็นแหล่งท่องเที่ยวและให้ความรู้แก่ประชาชนในรูปแบบต่าง ๆ โดยได้กำหนดพื้นที่กันชนไว้ ๑๙๔ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ ๑๒๑,๐๐๐ ไร่ พื้นที่กันชนที่เป็น น้ำ ทะเล คลอง  ๑๒๑ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ ๗๘,๐๐๐ ไร่ พื้นที่เกาะและภูเขาประมาณ ๑๑ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ ๗,๐๐๐ ไร่   บริเวณที่สามเป็น พื้นที่รอบนอก เป็นพื้นที่ที่มีการดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ร่วมกันเช่น การเกษตร แหล่งชุมชน และอุตสาหกรรมต่าง ๆ อยู่นอกเขตพื้นที่ป่าชายเลน ซึ่งจำเป็นต้องมีการจัดการ และควบคุมการขยายตัวของชุมชน และคงไว้ซึ่งคุณภาพของสภาพแวดล้อมที่ดี เพื่อให้มีผลกระทบต่อระบบนิเวศน์ป่าชายเลน ในพื้นที่เขตสงวนชีวมณฑลให้น้อยที่สุด เขตพื้นที่รอบนอกนี้มีพื้นที่ประมาณ ๖๓ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ ๔๐,๐๐๐ ไร่
             การดำเนินการศึกษาวิจัยระบบนิเวศน์ป่าชายเลนที่สำคัญได้แก่ โครงการวิจัยสมดุลทางนิเวศน์วิทยา และกำลังผลิตของป่าชายเลนในประเทศไทย โดยศึกษาเกี่ยวกันโครงสร้างของป่าชายเลน มวลชีวภาพ และการสืบพันธุ์ตามธรรมชาติ  การหมุนเวียนของธาตุอาหาร คุณสมบัติของดิน ตลอดจนสัตว์ที่อาศัยอยู่ในป่าชายเลน

| ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | บน |