พื้นที่เกาะ  เป็นเกาะที่อยู่ในทะเลสาบสงขลา ได้แก่ เกาะราบ (เกาะปราบ) เกาะกระ เกาะหมาก เกาะเสือ เกาะโคม เกาะทำเหียก เกาะแพ เกาะนางคำ เกาะแกง เกาะยวน ตลอดจนเกาะในหมู่เกาะสี่เกาะห้า ซึ่งประกอบด้วย เกาะยายโส เกาะตาโส เกาะน้อย เกาะกันตัง เกาะเข็ม เกาะหน้าเทวดา เกาะรูสิม เกาะท้ายถ้ำดำ เกาะรอก และเกาะร้านไก่  เกาะดังกล่าวอยู่ในเขตอำเภอปากพะยูน มีพื้นที่รวมประมาณ ๒๑๙ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณร้อยละ ๖ ของพื้นที่ทั้งหมด ส่วนใหญ่เป็นเขตพื้น ที่การตั้งถิ่นฐานของประชากร ได้แก่ เกาะราบ เกาะหมาก เกาะเสือ เกาะโคม เกาะนางคำ เกาะแกง และเกาะยวน  ส่วนเกาะที่เป็นถิ่นที่อยู่ของนกนางแอ่น
กินรังมีพื้นที่ประมาณ ๗๐๐ ไร่
            พื้นที่ที่เป็นพื้นน้ำประกอบด้วย ทะเลน้อย และทะเลหลวง หรือทะเลสาบสงขลาตอนใน (ทะเลลำปำ ทะเลจงแก ทะเลปากพะยูน) อยู่ในเขตอำเภอควนขนุน อำเภอเมือง ฯ อำเภอเขาชัยสน อำเภอบางแก้วและอำเภอปากพะยูน มีพื้นที่ประมาณ ๓๔๔ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณร้อยละ ๑๐ ของพื้นที่ทั้งหมด
ลักษณะภูมิอากาศ
            จังหวัดพัทลุง มีภูมิอากาศแบบร้อนชื้นเขตมุมสูง มีฝนตกเกือบตลอดปี อุณหภูมิค่อนข้างสม่ำเสมอ เฉลี่ยประมาณ ๑๘ องศาเซลเซียส อุณหภูมิสูงสุดในเดือนเมษายน ประมาณ ๒๙ องศาเซลเซียส และอุณหภูมิต่ำสุดในเดือนธันวาคม ประมาณ ๒๗ องศาเซลเซียส ความชื้นสัมพัทธ์เฉลี่ยร้อยละ ๗๘  ปริมาณน้ำฝนตลอดปีประมาณ ๒,๐๒๗ มิลลิเมตร ฝนตกเฉลี่ยประมาณ ๑๕๖ วัน ปริมาณฝนสูงสุดในเดือนพฤศจิกายน ประมาณ ๕๖๒ มิลลิเมตร และต่ำสุดในเดือนกุมภาพันธ์ ประมาณ ๒๗ มิลลิเมตร
           ลมมรสุม  จังหวัดพัทลุงได้รับอิทธิพลจากลมต่าง ๆ ดังนี้
                - ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ หรือลมมรสุมฤดูร้อน จังหวัดพัทลุงนิยมเรียกว่า ลมพลัดหรือลมพัทยา เพราะว่า ลมใด้หอบเอาฝนพลัดเข้ามาด้วย โดยข้ามเทือกเขาบรรทัด มาตกในเขตจังหวัดพัทลุงประปรายตลอดฤดูกาล ระหว่างกลางเดือนพฤษภาคมถึงกลางเดือนตุลาคม
                - ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ หรือลมรสุมหนาว พัดปกคลุมระหว่างกลางเดือนตุลาคมถึงกลางเดือนมกราคม จังหวัดพัทลุงเรียกว่า ลมตะเภา หรือลมเภา เพราะว่าเรือสำเภาในสมัยก่อนได้อาศัยทิศทางพัดของลมนี้แล่นใบเดินเรือติดต่อกันในดินแดนต่าง ๆ ในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ มาแต่โบราณ ลมตะเภานี้พัดเอามวลอากาศเย็นและแห้งแล้งมาปกคลุมประเทศไทย เมื่อมาถึงภาคใต้ จะเปลี่ยนเป็นมวลอากาศอบอุ่นและชุ่มชื้น
                - แนวปะทะอากาศเขตร้อน หรือร่องมรสุม เป็นแนวปะทะของลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือกับลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ บริเวณแนวปะทะนี้เกิดการก่อตัวของเมฆหนาทึบ มีฝนตกกระจายทั่วไปตามแนวปะทะ จังหวัดพัทลุงได้รับอิทธิพลจากปรากฎการณ์นี้ในช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนธันวาคม
                - พายุหมุนเขตร้อน  เป็นปรากฎการณ์เกี่ยวกับการหมุนเวียนของอากาศ เข้าสู่ศูนย์กลางอย่างรุนแรงเหนือน่านน้ำแล้วพัดเข้าสู่ฝั่ง ในซีกโลบกเหนือ จะหมุนแบบทวนเข็มนาฬิกา แหล่งพายุหมุนเขตร้อนที่มีอิทธิพลต่อจังหวัดพัทลุงได้แก่ ทะเลจีนใต้ เกิดในช่วงเดือนพฤศจิกายน - ธันวาคม เฉลี่ยปีละ ๑ - ๒ ลูก ทำให้เกิดฝนตกหนักเป็นบริเวณกว้าง
           ฤดูกาล  จังหวัดพัทลุง  มีสองฤดูคือ ฤดูร้อนและฤดูฝน
                - ฤดูร้อน  เริ่มกลางเดือนกุมพาภันธ์ ถึงกลางเดือนกรกฎาคม รวมห้าเดือน ระยะนี้มีปริมาณฝนน้อย มักเกิดภาวะแห้งแล้ง
                - ฤดูฝน  เริ่มต้นกลางเดือนพฤษภาคมถึงเดือนมกราคม เป็นระยะประมาณเก้าเดือน ระยะฝนน้อย ตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนกันยายน ระยะฝนชุกตั้งแต่เดือนตุลาคมถึงเดือนมกราคม เป็นช่วงที่อากาศเย็นและชื้นเหนือน่านน้ำแล้วพัดเข้าสู่ฝั่งในซีกโลกเหนืออากาศจะหมุนแบบทวนเข็มนาฬิกา แหล่งพายุหมุนเขตร้อนที่มีอิทธิพลต่อจังหวัดพัทลุงได้แก่ ทะเลจีนใต้ เกิดในช่วงเดือนพฤศจิกายน - ธันวาคม เฉลี่ยปีละ ๑ - ๒ ลูก ทำให้เกิดฝนตกหนักเป็นบริเวณกว้าง
ทรัพยากร