จังหวัดสิงห์บุรี  ตั้งอยู่ในภาคกลางตอนบน อยู่ห่างจากกรุงเทพ ฯ ไปทางทิศเหนือประมาณ ๑๔๐ กิโลเมตร มีพื้นที่ประมาณ ๘๒๓ ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ ๕๑๔,๐๐๐ ไร่ มีอาณาเขตติดต่อดังนี้
            ทิศเหนือ  ติดต่อกับอำเภอสรรพยา จังหวัดชัยนาท และอำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์
            ทิศตะวันออก ติอต่อกับอำเภอบ้านหมี่และอำเภอท่าวุ้ง จังหวัดลพบุรี
            ทิศใต้  ติดต่อกับอำเภอไชโย อำเภอโพธิ์ทอง และอำพเภอแสวงหา จังหวัดอ่างทอง
            ทิศตะวันตก  ติดต่อกับอำเภอสรรคบุรี จังหวัดชัยนาท และอำเภอเดิมบางนางบวช จังหวัดสุพรรณบุรี
ลักษณะภูมิประเทศ

            พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบลุ่ม มีลักษณะเป็นลูกคลื่นลอนตื้นซึ่งเกิดจากการทับถมของตะกอนบริเวณแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นเวลานาน มีความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรเดิม เหมาะแก่การทำกสิกรรม
            พื้นที่กว่าร้อยละ ๘๐ เป็นที่ราบเรียบกว้างขวาง มีความลาดเอียงของพื้นที่น้อยมาก จึงเกิดเป็นหนองบึงขนาดต่าง ๆ อยู่ทั่วไป พื้นที่มีระดับความสูงเฉลี่ยประมาณ ๑๗ เมตร จากระดับน้ำทะเล ในตอนเหนือและลาดต่ำลงมาทางตอนใต้ ซึ่งมีความสูงเฉลี่ยประมาณ ๔ เมตร จากระดับน้ำทะเล  ดังนั้นในฤดูน้ำหลากจึงมักมีน้ำท่วมขังเป็นเวลานาน ๆ พื้นที่ทางด้านทิศตะวันตกและด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ มีสภาพค่อนข้างราบ พื้นยังดินเป็นลูกคลื่นลอนลาด อันเกิดจากการกัดเซาะของน้ำบนผิวดิน จนเกิดเป็นร่องกว้างอยู่ทั่วไป
           ลักษณะทางธรณี สัณฐานของพื้นที่ แบ่งออกได้เป็นสี่แบบคือ
           พื้นที่ที่เป็นคันดินตามธรรมชาติ  อยู่ตามสองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำน้อยและร่องน้ำเก่า มีลักษณะเป็นที่ราบแคบ ๆ กว้างไม่เกินหนึ่งกิโลเมตร มีความยาวขนานตามแนวลำน้ำ มีระดับค่อนข้างสูงกว่าที่ราบข้างเดียว ส่วนมากเป็นที่อยู่อาศัยของประชาชนและเป็นแหล่งชุมชนใหญ่ ๆ  เช่น อำเภอเมือง ฯ อำเภออินทร์บุรี อำเภอพรหมบุรีและอำเภอท่าช้าง เป็นต้น
           พื้นที่ที่เป็นที่ราบลุ่ม  น้าท่วมถึงอยู่ใกล้แม่น้ำ หลังคันดินธรรมชาติเกิดจากการเอ่อล้นของน้ำ จึงมีลักษณะแบนราบเรียบกว้างขวาง มีระดับค่อนข้างต่ำ มักมีน้ำท่วมในฤดูน้ำหลาก ใช้เป็นพื้นที่ทำการเกษตรจำพวกนาข้าว
           พื้นที่เป็นลอนลาด  อยู่ทางด้านทิศตะวันตก บริเวณอำเภอค่ายบางระจัน และบางส่วนของอำเภอบางระจัน มีลักษณะเป็นลูกระนาด หรือลูกคลื่นลอนลาด เกิดจากน้ำผิวพื้นพัดพากัดเซาะจนเป็นร่องกว้าง มีระดับค่อนข้างสูง น้ำท่วมไม่ถึง ใช้เป็นพื้นที่เพื่อการเกษตรจำพวกพืชไร่ เช่นอ้อย ข้าวโพด เป็นต้น
           พื้นที่เป็นหนองบึง  อยู่ทางตอนกลางของพื้นที่ใกล้เม่น้ำลำคลองและที่ราบลุ่ม น้ำท่วมถึง มีลักษณะเป็นที่ราบลุ่มต่ำ มีน้ำขังอยู่ตลอดเวลาที่มีระดับต่ำมาก น้ำจากบริเวณข้างเดียว จึงไหลมารวมกัน มีลักษณะสัณฐานกลมมน ในบริเวณที่มีระดับน้ำขังค่อนข้างตื้น มักใช้ทำนาน้ำลึก ส่วนที่มีน้ำขังมาก ๆ มักปล่อยให้ว่างเปล่า
            มีห้วยหนองคลองบึงตามธรรมชาติ อยู่ ๑๗๗ แห่งด้วยกัน ในเขตอำเภอต่าง ๆ ดังนี้
                - อำเภอเมือง ฯ  มีหนองบัว หนองบอน ห้วย (คลอง) บางต้นโพธิ์ ฯลฯ
                - อำเภออินทร์บุรี  มีคลองเชียงราก คลองบางปูน หนองกระทุ่ม หนองกะทะ หนองสาหร่าย หนองพิณพาทย์ หนองวิเชียร หนองผักชี บางอีจีน คลองขวาง ฯลฯ
                - อำเภอบางระจัน  มีห้วยใหญ่ ห้วยสลอด หนองรี หนองกระทุม ฯลฯ
                - อำเภอท่าช้าง  มีหนองลาด หนองสวนจันทร์ บึงกระดี่แดง ฯลฯ
                - อำเภอพรหมบุรี  มีหนองปลิง หนองหลวง หนองน้ำค้าง ฯลฯ
                - อำเภอค่ายบางระจัน  มีหนองกรด หนองกระจับ ฯลฯ
ทรัพยากรธรรมชาติ