วัดจะทิ้งพระ  วัดจะทิ้งพระตั้งอยู่ที่บ้านจะทิ้งพระ ตำบลจะทิ้งพระ อำเภอสทิงพระ เป็นวัดเก่าแก่สร้างเมื่อปี พ.ศ.๑๕๔๒ มีซุ้มประตูงดงาม มีพระมหาธาตุเจดีย์ หอระฆัง และศาลาหลวงพ่อเฒ่านอน ศิลปะสมัยศรีวิชัย
            ในวิหารพระนอนมีภาพจิตรกรรมฝาผนัง เขียนบนพื้นสีเหลืองอ่อน เขียนภาพด้วยสีขาว สีเทา สีฟ้า และสีเขียว เขียนระบายสีบาง ๆ ตัดด้วยเส้นสีอ่อน เป็นภาพพุทธประวัติ
            ผนังด้านเศียรพระประธาน เป็นภาพพุทธประวัติตอนเสด็จไปโปรดพระพุทธมารดา และเสด็จลงจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ทางเบื้องพระบาทของพระประธานเป็นภาพพุทธประวัติตอนมารผจญ ผนังด้านหลังพระประธานเป็นภาพเทวทูต ต่อด้วยตอนเสด็จออกจากพระราชวัง ตัดพระเมาฬี รับข้าวมธุปายาส ลอยถาดแล้วเป็นภาพธิดามารมาเย้ายวน ภาพดังกล่าวเหล่านี้เรียงลำดับจากด้านพระเศียรไปยังพระบาทของพระประธาน
            จิตรกรรมวัดจะทิ้งพระ เป็นฝีมือช่างชาวบ้าน มีภาพสะท้อนวัฒนธรรมและสังคม เช่นเครื่องแต่งกายและอาวุธทหารอย่างฝรั่ง การแต่งกายของชาวบ้านที่เรียบง่ายเช่นนุ่งผ้าพื้นสีน้ำเงินและมีผ้าห่มคาดอกสีขาว เป็นต้น
            วัดคูเต่า  วัดคูเต่า ตั้งอยู่ในเขตตำบลแม่ทอม อำเภอบางกล่ำ สร้างเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๔๔๓ มีงานศิลปกรรมที่เป็นฝีมือช่างท้องถิ่นทั้งด้านสถาปัตยกรรม ประติมากรรมและจิตรกรรม โดยเฉพาะประติมากรรมปูนปั้นที่มีอยู่มากมาย ที่อุโบสถกำแพงแก้ว เจดีย์งานปูนปั้นเป็นงานที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง ที่สร้างสรรค์ขึ้นมาโดยช่างพื้นบ้าน มีลักษณะศิลปจีนผสมอยู่อย่สงชัดเจน
            ประติมากรรมที่น่าสนใจคือ สองข้างประตูโบสถ์มีซุ้มคูหาเจาะลึกในผนังมีรูปปูนปั้นฤาษีซวุ้มละตน ที่หน้าตัดของเท้าแขนเป็นรูปปั้นทวารบาลและรูปสิงห์ หน้าอุโบสถด้านหน้าเป็นรูปปูนปั้น เขียนสีเป็นรูปเทวดาทรงหงส์ หน้าบันด้านหลังเป็นปูนปั้นรูปพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณ ประดับหลังคาด้วยปูนปั้นมีลิงแบกอยู่กลางฐาน หน้าบันที่มุมทั้งสี่ของฐานหน้าบันเป็นรูปครุฑแบก บริเวณช่องลมลูกมะหวดทำเป็นกรอบซุ้มคูหาประดับปูนปั้นลายดอกไม้ ฐานเป็นปูนปั้นรูปโค้ง ประดับด้วยปูนปั้นเกือบลอยตัว มีรูปพระและสิงห์ลอยตัว กลางกำแพงแก้วทั้งสี่ด้านเป็นซุ้มประตูจตุรมุข ยอดเป็นเจดีย์ทรงต่าง ๆ ประดับด้วยปูนปั้นตลอดซุ้ม
            ประติมากรรมที่เจดีย์ เริ่มแต่ฐานเจดีย์ประดับด้วยปูนปั้นรูปเทพพนม สัตว์ คน และปั้นเป็นลวดลายต่าง ๆ ตั้งแต่เชิงซุ้มจนถึงยอดเจดีย์ ทั่วบริเวณอุโบสถตั้งแต่กำแพงแก้วเข้าไปมีรูปปูนปั้นลักษณะต่าง ๆ เป็นจำนวนมาก  มีจิตรกรรมอยู่ที่อุโบสถและที่มณฑป
            งานจิตรกรรมที่อุโบสถ เป็นภาพเขียนสีฝุ่น ฝีมือช่างพื้นบ้าน มีลักษณะเป็นจิตรกรรมพื้นบ้านที่สมบูรณ์ แสดงเอกลักษณ์เชิงช่างของท้องถิ่น ภาพคนในเรื่องมีลักษณะเดียวกับหนังตะลุง ภาพพระนางมัทรีเป็นอย่างนางกษัตริย์ของหนังตะลุง ตัวชูชกมีลักษณะของตัวตลบกหนังตะลุงผสมอยู่ เนื้อเรื่องที่เขียนเป็นเรื่องที่แพร่หลายในวัฒนธรรมพื้นบ้านของภาคใต้ คือเรื่องเวสสันดรชาดก หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า มหาชาติ และที่ภาพเทพชุมนุม ซึ่งเป็นคติที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย
            วัดดีหลวง  วัดดีหลวง ตั้งอยู่ในเขตตำบลชุมพล อำเภอสทิงพระ เป็นวัดเก่าแก่ มีมาตั้งแต่สมัยอยุธยา มีประติมากรรม ซึ่งแสดงฝีมือช่างท้องถิ่นภาคใต้ที่โดดเด่น โดยเฉพาะลวดลายปูนปั้นที่หน้าบันพระอุโบสถ เป็นปูนปั้นรูปพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณ และเทวดาในลายก้านต่อดอก และลายปูนปั้นที่หน้าบันศาลาไม้เก่าแก่ ซึ่งปั้นเป็นรูปเทพพนม รูปฤาษีพวงดอกไม้ ประดับกรอบซุ้มฤาษี มีหางหงส์และเขียนสี
            พระอุโบสถ  เป็นพระอุโบสถเก่า ได้มีการบูรณะ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๓
            วัดแหลมพ้อ  วัดแหลมพ้อ ตั้งอยู่ในเขตตำบลเกาะยอ อำเภอเมือง ฯ  มีงานประติมากรรมที่มีคุณค่าเป็นส่วนตกแต่งที่อุโบสถ ใบเสมา หอระฆัง เจดีย์
            ที่อุโบสถมีปผระติมากรรมปูนปั้น รูปเทพพนม อยู่กลางลายพันธุ์พฤกษา เหนือช่วงกรอบประตูหน้าต่าง จั่วหน้าบันไดด้านหน้าเป็นลายปูนปั้นรูปพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณ จั่วหน้าบันไดด้านหน้า เป็นลายปูนปั้นพระนารายณ์ทรงครุฑ
            โบสถ์ หอระฆัง และเจดีย์ของวัดแหลมพ้อ ถือได้ว่าเป็นการสร้างตามพระราชนิยมในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว
            วัดสลักป่าเก่า  วัดสลักป่าเก่า ตั้งอยู่ในเขตตำบลชิงโค อำเภอสิงหนคร เป็นวัดเก่าแก่ สร้างมาตั้งแต่สมัยอยุธยา มีอุโบสถเป็นแบบสถาปัตยกรรม ฝีมือช่างท้องถิ่นภาคใต้ ที่ได้รับอิทธิพลแบบพระราชนิยมในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว และพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
            มีงานประติมากรรมลวดลายปูนปั้นประดับที่กรอบประตูหน้าต่าง หน้าบันกรอบประตูเป็นลายเครือเถาช่อมาลัย ช่วงต่อมาหลังคากับปีกนกเป็นรูปปั้นยักษ์ หรือเทวดาประทับนั่งในวิมานเรือนยอด และมีเทวดาอื่น ๆ อยู่นอกกรอบวิมาน สัมพันธ์กับลวดลายพันธุ์พฤกษาซึ่งประดับเต็มพื้นที่
            อุโบสถหลังปัจจุบัน เข้าใจว่าสร้างทับโบสถ์เก่าที่มีมาแต่สมัยปลายกรุงศรีอยุธยา ลวดลายปูนปั้นในอุโบสถมีลักษณะพิเศษ มีคุณค่าทางความงามที่แสดงฝีมือช่างท้องถิ่นที่หาดูได้ยาก
            วัดหนองหอย  วัดหนองหอย ตั้งอยู่ในเขตตำบลวัดขนุน อำเภอสิงหนคร สร้างเมื่อปี พ.ศ.๒๔๒๐  มีงานประติมากรรมที่อุโบสถ ลายปูนปั้นด้านหน้าเป็นรูปพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณ ประกอบลายกระจังและลายพันธุ์พฤกษา ที่หน้าจั่วหลังคาด้านหลัง มีลายปูนปั้นรูปพระพุทธประวัติตอน ออกมหาภิเนษกรรมณ์ มีเทวดามารองรับเท้าม้า ไม่แสดงภาพเจ้าชายสิทธัตถะ แต่แสดงภาพพุทธเจ้าประทับนั่งบนดอกบัวลอยอยู่สูงเหนือขึ้นไปเหนือรูปม้า เป็นการสร้างสรรค์จากแนวคิดและความเข้าใจในพระพุทธศาสนาที่ลึกซึ้งของช่างท้องถิ่นที่น่าศึกษาอย่างยิ่ง