ยานพาหนะ  เกวียนและวัวเทียมเป็นพาหนะที่สำคัญของท้องถิ่นที่เป็นสังคมเกษตรในอดีตมาแต่สมัยพุทธกาล เกวียนที่ใช้มีอยู่สองประเภทคือ เกวียนเทียมวัว และเกวียนเทียมควาย ในท้องถิ่นหนองบัวลำภูเป็นเกวียนเทียมวัวเท่านั้น ส่วนประกอบของเกวียนมีดังนี้
                    ทวกเกวียน  มีทั้งหมดสองตัว มีความยาวทั้งหมดประมาณ ๓.๕๐ เซนติเมตร ทำด้วยไม้ประดู่ ไม้พยุง หนาประมาณ ๔ นิ้วฟุต มีลักษณะเล็กไปทางด้านหัวไปประกบกันที่หัวมีไม้เป็นสลักคัดให้ติดกันสองอัน ส่วนด้านหลัง และตัวเรือนเกวียนทำเป็นขั้น เหมือนกับขั้นของเรือพายสำหรับใส่พื้น
                    คานเกวียน  มีสองตัว ทั้งคานหน้าและคานหลัง เพื่อรองรับทวก  คานหลังยาวประมาณ ๒ เมตร คานหน้ายาวประมาณ ๑.๙๐ เมตร หนาประมาณ ๑๐ เซนติเมตร ดุมสองตัวยาวประมาณ ๖๐ เซนติเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางยาวประมาณ ๑๖ เซนติเมตร สำหรับตอกกำเพื่อทำตีนเกวียนทั้งสองข้าง ข้างละอัน โดยตอกกำเกวียนรอบจำนวนตีนละ ๑๖ ตัว
                    กำเกวียน  มีข้างละ ๑๖ ตัว ยาวประมาณ ๘๕ เซนติเมตร ทำด้วยไม้ประดู่หรือไม้พยุง รวมทั้งสองข้างสองตีน ๓๒ ตัว โดยใช้ขนาดหนาบางพอสมควร ตอนหนึ่งตอกรอบดุมให้ครบ ๑๒ อัน ส่วนตอนปลายทำเป็นเดือยสำหรับใส่ตีนทั้งสองข้าง
                    ตีนเกวียน  เป็นรูปโค้งสำหรับสวมเดือย ตีนเกวียนแต่ละข้างจะมีสี่ชิ้นทำเป็นรูปโค้งตามลักษณะของล้อ ใช้ไม้ประดู่อย่างเดียว กว้างประมาณไม่เกิน ๑๕ เซนติเมตร หนาประมาณ ๕ เซนติเมตร ทำเป็นปากสวมกันไปตลอดวงล้อ เส้นผ่าศูนย์กลางตีนเกวียนไม่เกิน ๑๖๐ เซนติเมตร
                    กล้องเพลาเกวียน หรือเพลากลาง มีความสำคัญมาก สำหรับยึดตัวเกวียนให้ติดกันกับทวกหรือตัวเกวียน ทำด้วยไม้ประดู่ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๒๐ เซนติเมตร ยาวประมาณ ๖๐ เซนติเมตร ตรงหัวทั้งสองด้านเจาะเป็นรูสำหรับใส่เพลาที่ผ่านจากดุมตีนเกวียนแต่ละข้างทั้งสองข้าง ตรงกลางทำเป็นเกลียว สำหรับมีชัดหวายติดกับทวก หรือตัวถังดึงยึดทั้งด้านหน้า และด้านหลัง ซึ่งใช้หวายขนาดใหญ่และมีจำนวนพอสมควรแก่การยึด
                    แพด  มีสองตัว ยาวประมาณ ๒ เมตร ทำด้วยไม้ประดู่หรือไม้พยุง ขนาดความหนาไม่เกิน ๖ เซนติเมตร มีลักษณะงอนขึ้นทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ตอนติดกับคานทั้งสอง ส่วนตรงกลางกว้างประมาณ ๑๒ เซนติเมตร
                    หัวเต่า  มีสองตัว ยาวประมาณไม่เกิน ๙๐ เซนติเมตร หนาประมาณ ๗ เซนติเมตร มีทั้งด้านหน้าและด้านหลัง เพื่อยึดคานทั้งสองของเกวียนให้ทรงตัว ปลายคานทั้งสองด้านหน้าหลังจะติดกับแพดทั้งสี่ด้าน ปลายคานจะทำเป็นเดือยสวมใส่รูของแพดทั้งสี่มุม ส่วนตรงกลางของแพด จะเจาะเป็นรูปสี่เหลี่ยม เพื่อสอดเข้าไปหาเพลากลาง หรือกล้องเพลา เพื่อให้ล้อหรือตีนเกวียนหมุนไปเวลาถูกลาก
                    เพลาเกวียน  ทำด้วยไม้เต็งอย่างเดียว ยาวประมาณไม่เกิน ๙๐ เซนติเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางไม่เกิน ๔ เซนติเมตร เวลาใช้เพลาให้กลบพอดีกับช่องของดุม หรือรูของเพลา ส่วนที่ติดกับแพดทั้งสองข้างทำเป็นเดือยสี่เหลี่ยมตามรูที่เจาะ
                    แอก  สำหรับใช้ให้วัวลากเกวียน มีสลักแอกอยู่ข้างละหนึ่งอัน เพื่อสอดรับเชือกที่ใช้ ผ่านคอวัวขึ้นมาไม่ให้หลุด นิยมใช้ไม้มะยมป่าทำแอกเ พราะมีน้ำหนักเบาเกลี้ยงทนดี และไม่แพ้คอวัวอีกด้วย
                    เมื่อนำอุปกรณ์ชิ้นส่วนต่าง ๆ มาประกอบกันเป็นเกวียน เรียกว่า การชูเกวียน หากทำไม่ถูกจะขับขี่ได้ไม่ดี
            เครื่องส่งสัญญาณชาวบ้าน  ได้แก่ โปงและกลอง เป็นเครื่องส่งสัญญาณโดยใช้เสียง