พระกำแพงซุ้มกอ  เป็นพระปางสมาธิที่มีพุทธลักษณะงดงามเป็นอันดับหนึ่งของพระนั่งตระกูลทุ่งเศรษฐี และนับเป็นองค์หลักของพระเครื่องชุดเบญจภาคี มีทั้งเนื้อดิน เนื้อชินและเนื้อว่าน มีทั้งปางสมาธิเพชรและสมาธิราบ โดยเฉพาะแบบพิมพ์ใหญ่มีพุทธลักษณะ เหมือนพระพุทธรูปศิลปะเชียงแสน ผสมศิลปะสุโขทัยคือ องค์พระอวบอ้วน พระอุระผึ่งนูนแลเด่นสง่างามแบบเชียงแสน พระนาภีเรียว การทิ้งพระพาหาและการขัดสมาธิงดงามแบบสุโขทัย มีพระประภามณฑลรอบพระเศียรคล้ายรูปทรงของตัว "ก" หรือรูปทรงรัศมีครึ่งวงกลมของพระพุทธรูปช่างชาวโยนก และประภามณฑลรูปเปลวเพลิง ตามลักษณะประภามณฑลของพระพุทธรูปช่างมคธราฐ ซึ่งเข้าใจว่าจะพัฒนามาจากแบบครึ่งวงกลม ของฝีมือช่างชาวโยนก หรือแบบพระพุทธรูปคันธารราฐ จึงมีลักษณะคล้ายดอกบัวบ้าง รูปทรงตัว "ก" บ้าง จึงเรียกว่าซุ้มกอ ตามลักษณะของประภามณฑล ชนิดดินเนื้อละเอียดนุ่มลึก มีว่านดอกมะขามปรากฏอยู่ทั่วไป
มากบ้างน้อยบ้างไม่เท่ากันทุกองค์
            พุทธลักษณะทั่วไปแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดเป็นสองแบบคือ
                - แบบที่ ๑  ไม่มีลายกนก เนื้อสีดำ สีเขียวและสีแดง
                - แบบที่ ๒  มีลายกนก เข้าใจว่าพัฒนามาจากแบบแรกโดยเพิ่มลายบัวที่ฐานและการเปล่งรังสีออกจากพระวรกายโดยทำเป็นรูปลายกนกอย่างงดงาม โดยเฉพาะพิมพ์ใหญ่มี่ช่องพระพาหาลึก ทำให้พระอุระและองค์พระดูเด่นนูนอยู่แล้วสง่างามยิ่งขึ้น นอกจากชนิดพิมพ์บางเท่านั้นที่ช่องพระพาหาตื้น แบบนี้บางพิมพ์ทำเป็นสมาธิเพชร แต่ส่วนมากทำเป็นสมาธิราบ
            การค้นพบพระกำแพงซุ้มกอแบ่งออกได้เป็นสองห้วงเวลาคือ
                - ห้วงเวลาแรก  เมื่องสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ไปเยี่ยมญาติที่กำแพงเพชร ได้พบศิลาจารึกแผ่นที่ ๓ ที่วัดเสด็จ ซึ่งมีผู้นำมาจากวัดพระบรมธาตุ อ่านได้ความว่า ที่ฝั่งตรงข้ามเมืองชากังราว มีเจดีย์อยู่สามองค์บรรจุพระศรีรัตนมหาธาตุ ซึ่งพระมหาธรรมราชาที่ ๑ (ลิไทย) เสด็จ ฯ ไปทรงประดิษฐาน เมื่อปี พ.ศ.๑๙๐๐ ขณะนั้นเจ้าเมืองกำแพงเพชรคือ พระยารามรณรงค์สงคราม (น้อย) ได้ชักชวนประชาชนไปถางบริเวณดังกล่าว และได้พบเจดีย์พระบรมธาตุจำนวนสามองค์ตรงตามที่
ระบุไว้ในหลักศิลา เมื่อถางป่ารื้อส่วนชำรุดออกก็พบพระเครื่องจำนวนมาก มีพระซุ้มกอสีแดง สีดำ สีเขียวและสีขาว (มีขนาดพิมพ์ใหญ่อย่างเดียว) ไม่มีลายกนก นอกจากนั้นยังพบใบลานเงินจารึกพิธีการสร้างพระซุ้มกอ คาถาการสร้างพระ และอื่น ๆ อีก ใบลานเงินนั้นเล่ากันว่า สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) ได้นำไปสร้างพระสมเด็จวัดระฆัง ที่เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย
                - ห้วงเวลาที่สอง  เมื่อประมาณปี พ.ศ.๒๔๙๐ ชาวบ้านเขตทุ่งเศรษฐีได้พบพระเครื่องซุ้มกอเป็นจำนวนมากที่บริเวณกอไผ่ ใกล้เจดีย์กรุบ้านเศรษฐีด้านเหนือ ทั้งบนดินและใต้ดินลึกไม่เกินสองวา เป็นพระพิมพ์ลักษณะศิลปะเชียงแสน ลวดลายซุ้มกอ อักขระ "อุ นะ อุ"  ฐานล่างมีบัวห้าบัวแบบเชียงแสน พระพักตร์และสีเนื้องดงามมาก พระกำแพงซุ้มกอเท่าที่พบมีหลายชนิดคือ พิมพ์ใหญ่ พิมพ์กลาง พิมพ์เล็กและพิมพ์คะแนน