การต่อเรือประมงด้วยไม้  เรือประมงของจังหวัดสมุทรสาคร เป็นเรือไม้ มีความแข็งแรงและมีรูปทรงเป็นเอกลักษณ์โดยเฉพาะ เป็นที่รู้จักกันทั่วไปในหมู่ชาวประมงว่า เรือมหาชัย การต่อเรือประมงเป็นภูมิปัญญาทางช่างท้องถิ่นที่ได้มีการเรียนรู้การถ่ายทอด และพัฒนาจากช่างรุ่นหนึ่งไปสู่รุ่นหนึ่ง เป็นเวลาเกือบร้อยปี เป็นการสร้างเรือประมงโดยไม่ต้องเขียนแบบแปลน หรือทำพิมพ์เขียว เพียงกำหนดความยาว ความกว้าง ของเรือที่ต้องการแล้ว ก็เขียนกงเรือขึ้น โครงร่างของเรือหลังจากนั้น รูปทรงความสวยงามความแข็งแรงถูกควบคุมด้วยภูมิปัญญา ความสามารถและความชำนาญของช่างต่อเรือ
           วิชาต่อเรือเริ่มจากช่างชาวจีนซึ่งอพยพหนีภัยสงครามญี่ปุ่นมาจากเกาะไหหลำ เข้ามายังประเทศไทย ส่วนหนึ่งมาตั้งรกรากอยู่ที่ตำบลท่าฉลอม เข้ามาประกอบอาชีพรับจ้างซ่อมเรือทั่วไป
           ช่างรุ่นแรกมีชีวิตอยู่ระหว่างปี พ.ศ.๒๔๕๓ - ๒๕๓๖ เป็นยุคบุกเบิกของแม่กลอง เรือยนต์ลำแรกต่อที่แม่กลอง ช่างผู้ต่อภายหลังได้ย้ายไปทำกิจการต่อเรือ และคานเรือที่จังหวัดสมุทรปราการ
           เมื่อชาวประมงต้องการเรือที่มีขีดความสามารถสูง จึงมีการพัฒนาการสร้างเรือประมงในรูปแบบใหม่ จากเดิมที่สร้างเป็นเรือโป๊ะ และเรือโพงพาง (เรือฉลอม)  เมื่อมีผู้นำเครื่องจักรเข้ามา (เครื่องเผาหัว) จึงคิดสร้างเรือสำหรับโยงเรือโป๊ะ โดยนำเรือโป๊ะมาดัดแปลง ต่อมาจึงสร้างเรือโยงจากไม้ใหม่ทั้งลำ
           การต่อเรือประมงปัจจุบัน ยังใช้แรงงานคนเครื่องมือช่างไม้ เช่น สิ่ว สว่านมือ ปิดหร่า เลื่อยลันดา เลื่อยชักมือ (ใช้สองคน) ใช้สว่านคันซอเจาะรูตะปู เป็นต้น
           ประมาณปี พ.ศ.๒๔๗๐ มีอู่ต่อเรือแรกของท่าฉลอม เรือที่ต่อรุ่นแรกเป็นเรือโป๊ะ เรือโพงพาง ต่อมาจึงเป็นเรือยนต์โยงโป๊ะ วิธีการต่อไม้ เข้าไม้ นิยมใช้ลูกกะสัก หรือลูกประสัก ทำจากไม้แสมสารเป็นสลักยึดต่อกัน ช่างบางรายใช้ตะปูทองแดงขนาดต่าง ๆ แทนลูกกะสัก ไม้ที่ใช้ต่อเรือนั้นจะใช้ไม้ประดู่ และไม้ตะเคียน เป็นส่วนใหญ่ เมื่อไม้ดังกล่าวขาดแคลนจึงใช้ไม้เบญจพรรณที่เป็นไม้เนื้อแข็งแทน
           การวางรูปทรงเรือ ผู้ว้าจ้างเป็นผู้กำหนดความยาว และความกว้าง ของเรือและเครื่องจักรที่จะใช้ ช่างจะเป็นผู้ออกแบบกง อันเป็นส่วนหลักของโครงร่างเรือเรียงกัน จากหัวจรดท้าย แล้วเลื่อยไม้เป็นกง ทุกตัวจนครบนำไปตั้งบนกระดูกงู เมื่อได้ฤกษ์ดีจึงทำพิธีตั้งโขน ซึ่งเป็นประเพณีสำหรับการต่อเรือทุกลำ เมื่อตั้งโขน กง และส่วนท้ายของเรือเสร็จจึงขึ้นไม้เปลือกเรือ ช่างจะแต่งรูปทรงเรือให้สวยงามตามความนิยมและความชำนาญ อันเป็นเอกลักษณ์ของช่างแต่ละคน
           การแต่งรูปเรือให้ได้ตามรูปทรงที่ต้องการ ช่างจะต้องระวังสัดส่วน ความสมดุล ระหว่างกราบซ้ายกับกราบขวา เพื่อรักษาศูนย์ถ่วงของเรือไห้ดี สุดท้ายจึงขึ้นเครื่องบน และเก๋ง ซึ่งจะกำหนดขนาดตามความต้องการ และตามลักษณะการใช้งาน เช่น หากจะใช้ที่เก็บปลาได้มาก ๆ ก็จะเว้นที่ทำเป็นระวางบรรทุกมากกว่าเก๋งเรือ แต่อย่างน้อยเก๋งเรือทุกลำต้องมีที่สำหรับเป็นที่พักของลูกเรืออย่างเพียงพอ และขนาดของเก๋งเรือต้องคลุมห้องเครื่องได้หมด
           ในปี พ.ศ.๒๕๐๑ เครื่องมือช่างที่เป็นไฟฟ้าเริ่มนำมาใช้งานอย่างกว้างขวาง ทำให้การต่อเรือทำได้รวดเร็วยิ่งขึ้น และขยายขนาดได้ใหญ่ขึ้น ทันกับการปรับเปลี่ยนเครื่องมือทางด้านการประมง จากเครื่องมือประจำที่เช่นโป๊ะ เป็นตังเกและการทำประมงอวนลากจากปลาหน้าดิน ตามเทคโนโลยี การประมงจากต่างประเทศ
           หลังจากนั้นการต่อเรือประมงของจังหวัดสมุทรสาครได้ก้าวหน้าแบบก้าวกระโดด จากการต่อเรือขนาด ๘ - ๑๒ เมตร ก็ได้ขยายขนาดและความจุออกไปอย่างไม่จำกัด จนขณะนี้เรือต่อด้วยไม้ขนาดใหญ่สุดของมหาชัยยาวถึง ๔๗ เมตร ใช้เครื่องจักรใหญ่สุดเกือบ ๒,๐๐๐ แรงม้า ทำการประมงได้ไกลออกไปถึงต่างประเทศเช่น พม่า อินโดเนเซีย อินเดีย บังคลาเทศ เวียดนาม ออสเตรเลีย และเยเมน
           เรื่อประมงจากจังหวัดสมุทรสาครออกทำประมงไปทั่วน่านน้ำสุดเขตประเทศไทยมามากกว่า ๓๐ ปีแล้ว และเริ่มออกทำประมงนอกน่านน้ำไทยอย่างไม่เป็นทางการมาแล้วไม่น้อยกว่า ๒๐ ปี
           การต่อเรือประมงในปัจจุบันสามารถคำนวณความจุความยาวและขนาดเครื่องจักรที่เหมาะสมได้ตามต้องการ ส่วนประกอบของเรือที่มีขนาดใหญ่ มีเครนสำหรับช่วยยกแทนแรงงานคน การเลื่อยซุงทำให้การแปรรูปซุงเสียเศษไม้น้อยที่สุด การเขียนแบบกงเรือใช้วิธีเขียนบนพื้นแล้วใช้ไม้อัดตัดแบบเป็นชิ้น ๆ  สะดวกกว่าใช้ไม้ยางแผ่นมาตอกเชื่อมต่อกันอย่างในสมัยก่อน
           ปัจจุบันมีช่างต่อเรือขึ้นมามากมาย มีอู่ต่อเรือกระจายอยู่หลายตำบลริมแม่น้ำท่าจีนเช่น ท่าฉลอม บางหญ้าแพรก มหาชัย โกรกกราก ท่าจีน มีการพัฒนาเทคนิคและการใช้วัสดุเช่นใช้เหล็กมาประกอบการสร้างมากขึ้น ในอดีตเรือขนาด ๑๐ - ๑๒ เมตร ใช้เวลต่อ ๗ - ๘ เดือน ปัจจุบันเรือยาวต่อ ๔๐ เมตร ใช้เวลา ๔ - ๕ เดือน ใช้งบประมาณในการต่อเรือประมาณ ๑๔ ล้านบาท โดยไม่รวมเครื่องจักรและการตกแต่งอื่น ๆ หากรวมแล้วจะตกประมาณ ๓๐ ล้านบาท