ล่องใต้คราวนี้ ผมเล่าเรื่องค่อนข้างจะพิสดาร เพราะไปถึงภูเก็ตแล้วก็เล่าเรื่องภูเก็ตก่อน ทำตัวเป็นวัยรุ่นใจร้อนอยากเห็นผู้คนไปเที่ยวภูเก็ตกันมาก ๆ เหมือนเมื่อก่อน จึงขอเล่าจากไกลกลับมาหาใกล้ คือเล่าภูเก็ตแล้วมาตรัง ควบกับนครศรีธรรมราช แถมด้วยมื้อกลางวันที่ อ.หลังสวน จ.ชุมพร  มานอนที่นครศรีธรรมราชอยู่หนึ่งคืน จึงเดินทางต่อไป  "หรอย จริง จริง" ที่ตรัง "หรอย"  ทางใต้เขาหมายถึง อร่อย  ร้านขนมจีนร้านนี้เลยเอามาตั้งชื่อร้านเสียเลย  เรียกว่า หากไม่หรอยจริงเป็นโดนสวดยับ  เหมือนร้านภาคกลางร้านหนึ่งไปตั้งชื่อว่า อร่อยที่สุดในโลก ลูกค้าเลยไม่ค่อยกล้าเข้าไปกลัวโดนหลอก ผมออกเดินทางจากกรุงเทพ ฯ ไปนอนที่หัวหินคืนหนึ่ง ที่สวนสนประดิพัทธ์ รุ่งขึ้นออกเดินทางต่อจะไปนอนที่นครศรีธรรมราช ผ่านสี่แยกปฐมพรซึ่งแยกนี้หากเลี้ยวซ้ายไป ๙ กม. ก็จะเข้าตัวเมืองชุมพร  หากเลี้ยวขวาไปอีก ๑๒๒ กม. ก็จะถึงจังหวัดระนอง คณะผมวิ่งต่อไปเพราะยังไม่ได้เวลาอาหารกลางวัน ถึงอำเภอหลังสวนพอดีเที่ยง พอลงสะพานแล้วก็เลี้ยวซ้ายเข้าตัวอำเภอ หลังสวนเคยเป็นดินแดน หอยเชลล์ สมัยที่คนกรุงเทพ ฯ ยังไม่ค่อยรู้จักหอยเชลล์ จะหาตัวโต ๆ กินได้ที่หลังสวน แต่วันนี้อย่าไปหาเสียให้ยาก หรือหากมีบ้างตัวก็ไม่โต เพราะพ่อค้าส่งเข้ามาขายในกรุงเทพ ฯ กันหมด  ไปหลังสวนเลยอดกินหอยเชลล์ แต่ได้กินข้าวแกงอร่อยแทน
            วิ่งรถมาให้ชนสถานีรถไฟ แล้วเลี้ยวซ้ายวิ่งเลียบรางรถไฟมาจนพบสามแยก ให้เลี้ยวซ้ายเข้าถนนชื่อ "เขาเงิน"  ทางฝั่งซ้าย ร้านขนมจีน ยังไม่ได้ลองชิม อยู่ติดกับหมูสะเต๊ะ ร้านข้าวแกง เขียนไว้ว่า "ข้าวสวยด้วยแกง"  ร้านอยู่ตรงหัวมุมเลย ทีเดียวมุมขวา มีตู้ใส่อาหารไปชี้เอา ชี้มาได้คือ แกงพะแนงหมู แกงเหลือง กินร้านอาหารใต้ต้องกินแกงเหลือง พิสูจน์ฝีมือกันตรงแกงเหลืองนี่แหละ หากแกงเหลืองอร่อย อาหารอื่นมักจะอร่อยตาม และเป็นธรรมเนียมของอาหารใต้ ที่จะมีผักสดใส่กระจาด หรือถาดใหญ่ ๆ ไว้ให้กินฟรี บางร้านจะมีน้ำพริกให้กินฟรีด้วย สั่งมาอีก คือ แก่งคั่วหอยแครง ต้มผักกาด ปลาสามรส ไข่พะโล้ ขาดไม่ได้ปลาทูทอด  สมัยเมื่อ ๒๕๒๓  ผมย้ายไปรับราชการที่นครศรีธรรมราช (อ.ทุ่งสง)  สมัยนั้แผงขายข้าวแกงจะมีผักสด และน้ำพริกใส่อ่างโต ๆ ไว้ให้ตักเอาเองด้วย  โดยเฉพาะร้านในซอยถนนราชดำเนิน น้ำพริกอร่อยมาก ต่อมาข้าวแกงที่แถมน้ำพริกค่อย ๆ หายไป ผมนั่งกินได้ตามแผงข้างถนนจนคุ้นหน้ากัน เลยถามแม่ค้าดูบอกว่า สู้คนจนไม่ไหว  เพราะแกมาถึงไม่สั่งอาหาร สั่งแต่ข้าวเปล่า กินทีละหลายจานด้วย ไม่สั่งกับข้าว เอาน้ำพริกในอ่างที่ให้กินฟรี มาราดข้าว แล้วกินกับผักสด (ฟรี)  ด้วยความเอร็ดอร่อย แม่ค้าหลายเจ้าเลยเลิกแถมน้ำพริกคงไว้แต่ผักให้กินฟรีเช่นเดิม  ข้าวแกง หลังสวนมีผักสด น่ากิน ไม่มีน้ำพริกให้ นอกจากข้าวแกงแล้วยังมีขนมอร่อยคือ ขนมหม้อแกง เม็ดขนุน ขนมชั้น และเผือกกวน
            จากหลังสวนออกเดินทางต่อมาผ่าน อ.ไชยา กะแวะนมัสการพระบรมธาตุไชยา ในวันเดินทางกลับ และจะได้ไปกินอาหารกลางวันที่ร้าน ที่อยู่เลยพุมเรียงไป ๒ กม. เลยยกมือไหว้นมัสการพระบรมธาตุไชยากันบนรถ มาผ่านพุนพิน ทางแยกเข้าสุราษฎร์ธานี หากเป็นเมื่อก่อนนี้ก็จะเลี้ยวซ้ายเข้าสุราษฎร์ธานี ไปยังนครศรีธรรมราช แต่คราวนี้ทราบว่าถนนสายอันดามัน หรือทางหลวงแผ่นดินสาย ๔๔  ได้ตัดจาก อ.อ่าวลึก ตรงมาสู่ อ.กาญจนดิษฐ จ.สุราษฎร์ธานี แล้วระยะทางจากสามแยกบากัน เป็นระยะทาง ๑๒๕ กม.  รถวิ่งชั่วโมงเศษ ๆ เท่านั้นเอง  ถนนจะมาบรรจบกับถนนที่มาจากตัวเมืองสุราษฎร์ธานี ที่อำเภอกาญจนดิษฐ  แล้วเลี้ยวขวาคราวนี้วิ่งไปจนถึง ท่าศาลา ท่าแพ ก็เลี้ยวเข้าถนนบายพาสของเมืองนคร (หากตรงไปจะเข้าประตูค่ายวชิราวุธ)  ถนนสายนี้ทหารขอให้ตัดเพื่อให้รถที่จะวิ่งเข้าเมืองนคร ฯ ไม่ต้องผ่านเข้าไปกลางค่ายทหาร ตัดในสมัยที่ พล.อ.หาญ ลีลานนท์ เป็นแม่ทัพ ๔  ได้ร้องขอให้ตัดถนน ตัดไปกลางทุ่งนาเลยทีเดียว  แต่เดี๋ยวนี้ถนนสายนี้ได้พัฒนาไปจนสมชื่อ ถนนพัฒนาการ
            ถนนสายพัฒนาการที่สร้างอ้อมเมืองนคร ฯ  ตั้งแต่สี่แยกคูขวาง (หากตรงมาจากสถานีรถไฟ จะมายังสี่แยกนี้)  เรื่อยไปจนบรรจบกับถนนที่จะไปปากพนัง ล้วนแต่เป็นย่านธุรกิจการค้า ร้านอาหาร ห้างโรบินสัน ห้างโลตัส อยู่ในเส้นทางนี้ หากเลยจากสี่แยกคูขวาง (เลี้ยวซ้ายไปปากน้ำ ไปประมาณ ๔ กม. ทางซ้ายคือ โรงแรม ซึ่งเป็นโรงแรมที่ใหญ่ที่สุด และดีที่สุดของนคร ฯ สมัยผมรับราชการที่นคร ฯ  โรงแรมนี้ยังไม่ได้สร้าง เมื่อสร้างแล้วก็นำความเจริญมาให้เมืองนคร ฯ เพราะเกิดศูนย์การค้า ต่อมาเกิดห้างโลตัส ขึ้นที่ฝั่งตรงข้าม ระยะหลังผมไม่ค่อยได้เข้าไปพักที่บ้านรับรอง ของกองทัพภาคที่ ๔ เพราะพักที่โรงแรมนี้สะดวก ราคาไม่แพง อยู่ในย่านได้จับจ่ายใช้สตางค์ จะกิน จะเที่ยวก็สะดวกไปหมด และตึกแถวที่อยู่ด้านหน้าตรงทางที่จะเลี้ยวเข้าโรงแรม มีร้านเปิดขายสินค้าแบรนด์เนมอยู่ร้านหนึ่ง ราคาย่อมเยาน่าอุดหนุน ผมไปทีไรแวะเข้าไปชมแล้ว ก็เสียเงินทุกทีไป มีทั้งเสื้อผ้า ชาย หญิง เครื่องประดับ กระเป๋าถือสตรี ฯ  พักที่โรงแรม อาหารเช้าไม่ต้องไปหากินที่ไหน เพราะค่าห้องรวมค่าอาหารเช้า เข้าไว้ด้วยแล้ว มาเมืองนคร ฯ ต้องได้กินขนมจีนสักมื้อหนึ่ง หากตื่นเช้าจะเดินทางต่อก็กินขนมจีนเสียที่ห้องอาหารของโรงแรมซึ่งอร่อยเข้าขั้น แต่บ่ะกุ๊ดเต๋ ที่พึ่งมีคงต้องปรับปรุงรสเสียใหม่ ต้องหอมกรุ่น ด้วยกลิ่นเครื่องยาจีน และต้องร้อนจึงจะซดชื่นใจ พร้อมทั้งพุ้ยข้าวสวยร้อน ๆ ตาม
            มีเวลา ๑ วันเที่ยวในตัวเมืองนคร ฯ คงจะไปได้หลายแห่ง เช่น เริ่มต้นด้วยการไปนมัสการ
           พระบรมธาตุเจดีย์ วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร  ผมถือว่าทุกครั้งที่ไปขอให้ได้ไปนมัสการ
           พระพุทธสิหิงค์  ประดิษฐานอยู่ ณ หอพระพุทธสิหิงค์ ข้างศาลากลางจังหวัด เป็นพระพุทธสิหิงค์หนึ่งในจำนวน ๓ องค์ของไทย
           สระล้างดาบ   สระที่นำดาบซึ่งประหารชีวิตศรีปราชญ์จอมกวี เมื่อประหารจอมกวีตามคำสั่งเจ้าเมืองแล้ว ก็ได้นำดาบที่ใช้ประหารมาล้างที่สระนี้
           เจดีย์ยักษ์  เจดีย์สูงใหญ่ รองจากเจดีย์วัดพระมหาธาตุ อยู่ข้างสำนักงานเทศบาล
           กำแพงเมืองเก่า  อยู่ริมถนนราชดำเนิน ขนานไปกับคูเมือง บูรณะใหม่ตามรูปแบบเดิม
           วัดสวนป่าน  ใกล้หอนาฬิกา อุโบสถมีจิตรกรรมแบบตะวันตก
           วัดสวนหลวง  ริมถนนราชดำเนิน ภายในเขตเมืองโบราณ สิ่งสำคัญคือ วิหารที่หน้าบัน ตกแต่งด้วยปูนปั้นแบบนูนต่ำ  ไปวัดนี้ก็ไปพิพิธภัณฑ์เสียด้วย มานคร ฯ จะคุ้มค่าด้วยการเข้าชมพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับวัดสวนหลวง
           หอพระอิศวร  อยู่ริมถนนราชดำเนิน ก่อนถึงวัดพระมหาธาตุ ฯ อยู่ทางขวามือ
           หอพระนารายณ์  อยู่ริมถนนราชดำเนิน เยื้อง ๆ กับหอพระอิศวร
           เก๋งจีนวัดประดู่ และวัดแจ้ง อยู่ริมถนนราชดำเนินใกล้สนามกีฬา เป็นที่ประดิษฐานบัว บรรจุอัฐิของพระยานคร และ " เชื่อว่า บรรจุอัฐิของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชด้วย เพราะทางนคร ฯ รวมทั้งอีกหลาย ๆ เชื่อกันว่า สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ไม่ได้ถูกประหารชีวิต มีผู้ตายแทน แต่พระองค์ท่านได้มาบวช มาถือศีลอยู่ที่นครศรีธรรมราช มีผู้ส่งเรื่องมาให้ผมอ่านหลายราย แต่ผมไม่กล้านำออกเผยแพร่เดี๋ยวจะโดนเล่นงานว่า เป็นอ้ายนักแก้ประวัติศาสตร์ วัดที่พระเจ้าตากสินมหาราชมาประทับอยู่นั้น เชื่อกันว่า คือ ในถ้ำวัดเขาขุนพนม ที่อำเภอพรหมคีรี ผมเคยไปที่วัดนี้
           สวนสมเด็จพระศรีนครินทร์ ๘๔  อยู่ทางซ้ายก่อนเข้าประตูค่ายวชิราวุธ
           ศาลหลักเมือง  สร้างสวยอยู่ริมสนามกีฬา
            ไปเที่ยวนี้มีโอกาสชิมอาหารเย็นมื้อเดียว ไปชิมที่ร้านเก่าด หากมาจากโรงแรมทวิน โลตัส เลี้ยวขวาไปสัก ๑ กม. ร้านโกอ่างอยู่ขวามือ ศาลาโอ่โถงนั่งสบาย ไปคราวนี้ได้ชิมติ๋มซำ ที่ใช้เส้นปลาห่อ มีไส้กุ้ง ไส้หมู น้ำจิ้มติ๋มซำ เขาบอกว่าใช้บรั่นดีผสมเคี่ยวกับซ๊อสญี่ปุ่น ใส่ขิง ใส่กระเทียมสับ เพิ่มสุขภาพ กลิ่นหอม และยังมีเส้นปลาสีดำ ดำด้วยหมึกของปลาหมึก ผัดขี้เมา เส้นปลาผัดซีอิ๋ว เอามากินแทนข้าว แกงส้มไข่ปู และเต๋าเต้ย เนื้อปลาเอามาจิ้มเต้าเจี้ยว
            จากนครศรีธรรมราชมาผ่านอำเภอทุ่งสง เลี้ยวไปตรัง โดยจะผ่านค่ายทหารเทพสตรีศรีสุนทร  ที่ผมรับราชการอยู่ในค่ายนี้นานถึง ๗ ปี  เป็นผู้ตั้งนามค่ายเพื่อขอพระราชทานนาม ได้สร้างอนุสาวรีย์ท้าวเทพกระษัตรีท้าวศรีสุนทร  (เรียกให้ตรงกับภูเก็ต)  สร้างพุทธศาสนสถาน สร้างห้องละหมาด และสร้างอะไรไว้อีกหลายอย่าง ยังอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้ ทุกครั้งที่ผ่านมาต้องแวะเข้าไปกราบท่านท้าวทั้งสอง แล้วไปนมัสการพระพุทธอู่ทองศิริธรรมนคร ที่สร้างไว้ด้วยหินหนักถึง ๗ ตัน นำมาจากเขาสอยดาว จ.จันทบุรี มาแกะสลักที่ปากทางเข้าน้ำตกเขาอีโต้ จ.ปราจีนบุรี แล้วนำมาประดิษฐานไว้ที่พุทธสถานในค่ายแห่งนี้ ทำพิธีพุทธาภิเษกโดยพระเกจิอาจารย์ดังทั่วภาคใต้ นำโดยหลวงปู่คลิ้ง แห่งวัดถลุงทอง ซึ่งปีที่ปลุกเสกคือ พ.ศ.๒๕๒๘  หลวงปู่อายุร้อยปีพอดี
            จากค่ายทหารเทพสตรีศรีสุนทร  วิ่งผ่านอำเภอรัษฎาตัดเข้าเส้นบายพาสที่ไม่ต้องผ่าน อ.ห้วยยอด ไปสู่ จ.ตรัง เมื่อเข้าตัวเมืองแล้วเส้นทางจะบังคับไปสู่หอนาฬิกา ด้านหน้าของเทศบาล
            ต้นไม้ที่นำมาปลูกในไทย ครั้งแรกที่ จ.ตรัง มี ๒ ชนิดด้วยกันคือ
           ยางพารา  เจ้าเมืองตรัง "พระยารัษฎานุประดิษฐมหิรศรภักดี "  (คอซิมบี้ ณ ระนอง )  ได้นำพันธุ์มาจากมาเลเซียมาปลูกครั้งแรกที่ตรัง จนแพร่หลายกลายเป็นพืชเศรษฐกิจ ในทุกวันนี้และขยายออกไปปลูกทางด้านอ่าวไทย เช่น จันทบุรี ไปทางภาคอีสาน เริ่มที่บุรีรัมย์ และอีกหลายจังหวัด
           ต้นศรีตรัง  เป็นไม้ประจำจังหวัดตรัง  นำมาปลูกครั้งแรกที่ตรัง  ถิ่นกำเนิดเดิมอยู่ในอเมริกาใต้ ปลูกได้ในดินทุกชนิด แต่ไม่แน่ดอกจะดกและม่วงเข้ม เหมือนดินที่ตรัง ศรีตรังออกดอกเต็มต้นในเดือนมกราคม - มีนาคม ไปตรังระหว่างเดือนนี้ เห็นต้นไม้มีดอกสีม่วงเต็มต้นคือ ศรีตรัง
            เที่ยวในตรัง หากมีเวลาน้อย แบ่งเวลาให้ดี ๆ นอนค้างคืนหนึ่งพอเที่ยวได้หลายแห่งเช่น
            เดินดูย่านของเก่า และผู้คน แถวตลาดท่ากลาง  งานนี้ต้องเดินเพราะนั่งรถไม่ทันเห็นอะไร รถก็วิ่งผ่านไปแล้ว เดินพอได้เหงื่อ ซึม ๆ แล้วไปกินขนมจีน  "หรอย"
            ให้เริ่มต้นจากสี่แยกหอนาฬิกา ไปตามถนนพระราม ๖  ตรงไปยังสถานีรถไฟตรัง เมื่อถึงสี่แยกกันตังเลี้ยวขวา ไปตามถนนกันตรัง จนถึงสี่แยกท่าจีน เลี้ยวขวาเข้าถนนราชดำเนิน ตรงไปจนพบสี่แยกโชกุน เลี้ยวขวาอีกทีมาพบสี่แยกหอนาฬิกาอีก เดินวนเป็นวงกลม จะผ่านย่านหอนาฬิกา คือ หน้าเทศบาลเมืองตรัง ติดกับศาลากลางที่อยู่ด้านหลัง เป็นย่านศูนย์กลางการค้าขาย ร้านอาหาร ร้านค้า รวมทั้งโรงแรมที่ติดกับหอนาฬิกา ผมมาพักครั้งแรกเมื่อ พ.ศ.๒๕๐๕  คือปีที่มาโดยรถจิ๊บสมัยที่ข้ามไปเกาะภูเก็ต ต้องเอารถลงแพข้ามไปนั่นแหละ เลียบถนนพระราม ๖ มุ่งหน้าไปสถานีรถไฟ โรงแรมโกเต็ง ดังเมื่อสามสิบปีมาแล้ว โกเต็งชั้นล่างมีร้านน้ำชา ร้านอาหาร มีตรอกโกเต็งเดินออกไปทะลุถนนราชดำเนินได้ มีร้านข้าวต้มที่เดี๋ยวนี้ย้านจากเรือนแถวไม้เก่า ๆ มาขึ้นตึกอยู่ปากซอย ๑ ถนนพระราม ๖  ชื่อร้านข้าวต้มพุ้ย " สั่ง ปุ้มปุ้ยคะน้าไฟแดง (ปลากระป๋อง ปุ้มปุ้ย อยู่ที่ตรัง )  มะระผัดไข่ เป็ดพะโล้  ไส้ตันทอด หอยลายผัดพริกเผา ปลาผัดคึ่นช่าย อย่าไปดึกนักของดีจะหมดเสียก่อน เดินวนตามเส้นทางที่บอกนี้จะเห็นตึกเก่า ๆ เดินแล้วหิวน้ำพอหาร้านกาแฟเล็ก ๆ ซดกาแฟซดน้ำได้  "ตลาดท่ากลาง " ติดตลาดกันตั้งแต่เช้ามืด บริเวณถนนกันตัง ตัดกับถนนท่ากลาง ไปตลาดท่ากลางต้องไปเช้ามืด ตลาดติดตั้งแต่ตีสาม ตีสี่ ไปกินของอร่อยราคาถูก กินแล้ว กลับมานอนต่อก็ยังได้ โจ๊กก็มี ข้าวต้มเครื่อง ก๋วยเตี๋ยวผัดไทย ข้าวมันไก่  ข้าวราดแกง ข้าวผัด กาแฟ สารพัดของกิน
            ของหวานก็มี ราคาแสนจะถูกด้วย ที่เขาขายกันตั้งแต่เช้ามืดอย่างนี้ และขายราคาถูก เพราะเขาขายส่งด้วย แม่ค้า พ่อค้า ประเภทใส่ท้ายรถมอไซด์ เอาไปขายคนกรีดยาง ตามสวนยาง