ชุมพรมีโรงแรมดี ๆ หลายแห่งและที่ถนนหลังสถานีรถไฟก็เปิดใหม่อีกแห่งหนึ่ง ไปชุมพรครั้งหลัง ๆ นี้ ผมมักจะไปพักที่โรงแรมนี้ใหญ่โตมี ๒๑ ชั้น แต่ไม่มีชั้น ๑๓ กับชั้น ๒ อยู่ถนนสายเข้าเมืองชุมพรฝั่งซ้ายมือ ที่ชอบใจมาพักบ่อยเพราะราคาถูก ห้องแอร์ ๔๕๐ บาท ห้องพัดลมก็มีดูเหมือนราคา ๒๕๐ บาท อาหารเช้าต้องจ่ายเงินคนละ ๓๐ บาท เป็นฝรั่งแต่ขนมปังปิ้ง ไม่มีไข่ดาว ไส้กรอกหรือแฮม แต่หากคอข้าวเช้าละก็เป็นกินสนุกเพราะกับข้าวหลายอย่าง มีทั้งข้าวผัดและข้าวสวย ขนมจีน มีพร้อมแถมกาแฟอีกด้วย และโรงแรมนี้ไม่เหมือนที่ไหนในประเทศไทย ที่มื้อเย็นมีพวกขนมจีน บางทีมีโรตีด้วย และขนมหวานร่วมสิบชนิดให้กินฟรี แต่หมดแล้วหมดเลย ไม่ใช่รายการบังคับว่าต้องมี ไปต่อว่าเขาไม่ได้ แต่ไปชุมพรคราวหน้าหรือล่องใต้คราวต่อไป จะพักคืนเดียวแล้วไปนอนฟังเสียงคลื่นที่ชายหาดแหลมสน ที่อำเภอหลังสวน โรงแรม ๐๗๗ ๕๕๑ ๑๑๙
            วันเดินทางกลับ ออกจากโรงแรมไปกินอาหารเช้าในตัวเมือง ถนนศาลาแดง ซอย ๖ ซอยที่เลี้ยวเข้าโรงแรมจันทร์สม อยู่ปากซอยจันทร์สมซอย ๑ ร้านนี้เปิดเช้าไปยันเที่ยง แขวนป้ายคลีน ฟู๊ด กู๊ดเทสท์ ไว้ด้วย เช้า ๆ คนแน่น มีติ๋มซำ ไปชี้เอาในตู้เขาจะนึ่งมาให้ร้อน ๆ ที่สำคัญคือมี "บ่ะกุ๊ดเต๋" บอกว่าสูตรหาดใหญ่ ใส่เห็ดเข็มทอง น่าจะจริงเพราะตักใส่หม้อเล็ก เอาคีบจับหิ้วมาเสริฟ บอกยี่ห้อว่าร้อนโฉ่ ตามด้วยข้าวสวยร้อน ๆ อีก ๑ ถ้วย อิ่มไปจนถึงบ่ายเลยทีเดียว
            อิ่มมื้อเช้าวันกลับแล้ว มาทางศูนย์ราชการหากเลี้ยวซ้ายก่อนผ่านศาลากลางไปอีก ๔ กม.จะไปยังวัดเจ้าฟ้าศาลาลอย วัดเก่าแก่ของชุมพร และมีสังขารของหลวงปู่สงฆ์ จันทสาโร พระเกจิอาจารย์ชื่อดังที่ล่วงลับไปตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๒๖ แต่สังขารยังอยู่ หลวงปู่สงฆ์ได้ชื่อว่ามีเมตตาธรรมสูงและมีวาจาเป็นสัจจะ ให้พรใครจะได้รับพรตามนั้น
                โครงการพระราชดำริ  หนองใหญ่ หากวิ่งรถผ่านหน้าศาลากลางไปแล้วเลี้ยวซ้าย จะไปผ่านสวนสาธารณะหนองใหญ่ ยังไม่ร่มรื่นมากนักเพราะไม้ใหญ่กำลังเริ่มปลูก ก่อนจะเกิดโครงการนี้ น้ำจะท่วมชุมพรแทบทุกปี และท่วมมากด้วย บริเวณอ่างเก็บน้ำหนองใหญ่คือ "แก้มลิง" ที่รับน้ำไว้ไม่ให้ท่วมชุมพร มีพื้นที่มากกว่า ๖๐๐ ไร่ สวยเหมือนทะเลสาบ พอต้นไม้ใหญ่ที่ปลูกใหม่ (พื้นที่เดิมก็มีอยู่มากแล้ว) โตเต็มที่รวมทั้งการจัดสวนไม้ดอก บริเวณนี้ก็จะเป็นสถานที่พักผ่อนอย่างดี โดยเฉพาะในยามเย็น ซึ่งทุกวันนี้ชาวเมืองชุมพรก็มาพักผ่อน มาออกกำลังกายกัน และเป็นแหล่งอาศัยของนกทุ่งนกน้ำหลายชนิด เช่นนกยาง นกอัญชัน นกอีเสือ นกเขา นกโพรดก ฯ มองเห็นได้ง่าย
                ถ้าจะเดินทางกลับเลย ไม่ต้องย้อนมาออกทางที่เข้ามา วิ่งไปตามถนนไปออกถนนเพชรเกษมได้เลย จะออกถนนสาย ๔ ห่างจากสี่แยกปฐมพร ๑๕ กม.
                เมื่อกลับออกมายังถนนสาย ๔ หรือเพชรเกษมแล้ว ก็มุ่งหน้าไปน้ำตกขาอ่อน ซึ่งจะต้องเลี้ยวซ้ายจากถนนสาย ๔ ที่ กม.๓๘๐ สาเหตุที่ไปเพราะฤดูนี้น้ำจะมากแล้ว (ปลายฝน) และจะล่องหรือจะขึ้นใต้ ป้ายน้ำตกขาอ่อนยั่วตาให้เข้าไปดูให้เห็นเสียที
                ถ้ากลับจากทางสี่แยกปฐมพร จะผ่านวัดเทพเจริญที่มีถ้ำรับร่อ วัดเทพเจริญอยู่ในเขตอำเภอท่าแซะ ห่างจากตัวเมืองชุมพรประมาณ ๒๑ กม. วัดเทพเจริญ มีศาลาราษฎร์สามัคคี มีสังขารของหลวงปู่ไสย อดีตเจ้าอาวาสสังขารไม่เน่าเปื่อย เช่นเดียวกับหลวงปู่สงฆ์ เหนือที่ตั้งวัดเดินไปได้สบาย ๆ มีถ้ำรับร่อ ซึ่งประกอบด้วยหลายถ้ำเชื่อมถึงกัน ได้แก่ ถ้ำพระมีพระพุทธรูปนับร้อย ถ้ำอ้ายเดย์มีภาพเขียนพระพุทธรูปปางไสยาสน์ ถ้ำไทรมีหินงอกหินย้อยสวยมาก เดินเข้าไปชมได้
                ชุมพรนั้นดินดี น้ำสมบูรณ์ตลอดปี จึงมีพืชสวนมากมาย สวนที่เปิดให้ท่องเที่ยวเชิงเกษตร และชิมผลไม้ได้มีหลายสวน อยู่ในเส้นทางถนนสาย ๔๑ เลยสี่แยกปฐมพรไป
                เส้นทาง โทรถามทางสวนดู เป็นสวนใหญ่ปลูกทุเรียน ลองกอง มังคุด สละ ฯ
                กม.๓๘๓ มีทางแยกขวาตรงข้างปั๊มน้ำมัน ปตท.เข้าไปอีก ๙ กม.ก็จะถึงหาดบ้านกรูดที่สวยมากหาดหนึ่ง และน่าไปพักสะอาด สงบเงียบ ร่มรื่นด้วยทิวสนริมถนนเลียบชายหาด และเป็นถนนที่ยาวติดต่อตั้งแต่เขาธงชัย ที่ได้ชื่อว่าเป็นศูนย์รวมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของ อ.บางสะพานไปถึงอ่าวแม่รำพึง และหากเลยต่อไปอีก ๓ กม.จะถึงอ่าวบ่อทองหลาง หากจะแยกจากเพชรเกษมเข้าหาดบ่อทองหลางเลย ให้แยกเข้าที่ กม.๓๙๗ หาดนี้กว้าง ทรายสีขาวสะอาด น้ำทะเลสีฟ้าคราม มีร้านอาหาร แต่ที่พักมีที่อ่าวแม่รำพึง หาดบ้านกรูด อยู่ไม่ไกลจากหาดแม่รำพึง
                เขาธงชัย  อยู่ห่างจากอ่าวบ้านกรูดประมาณ ๕ กม.รถขึ้นได้ถึงยอดเขา มีพระตำหนักกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ มีพระพุทธกิตติศิริชัย และที่สำคัญควรชม ควรแก่การไปสักการะที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุคือ พระมหาธาตุเจดีย์ภักดีประกาศ ซึ่งงดงามและมองเห็นเด่นเป็นสง่า และเป็นจุดชมทิวทิศน์ที่งดงามของอ่าวได้
                ผมทบทวนแหล่งท่องเที่ยวตามทางให้ทราบไว้ด้วย ส่วนใหญ่เคยเล่ารายละเอียดให้ทราบมาก่อนแล้ว ทีนี้ไปถึงน้ำตกขาอ่อนเสียที
                ประมาณ กม.๓๘๐ เลี้ยวซ้ายข้างวัดสันติคีรีวัน มีป้ายบอกไปสำนักสงฆ์เขาบัน เมื่อเลี้ยวเข้าไปจะเป็นถนนลาดยาง ๑๒ กม. ผ่านอ่างเก็บน้ำชื่อพิกลชื่อมรสวบ เป็นอ่างเก็บน้ำที่มีพื้นที่กว้างขวางมากเป็นทะเลสาบน้อย ๆ เลยทีเดียว พอวิ่งไป ๑๒ กม.ก็หมดถนนลาดยาง ทีนี้เป็นทางลูกรังไม่กว้างนักแต่รถเก๋งยังวิ่งได้สบาย ผ่านที่ทำการหน่วยพิทักษ์อุทยาน กรมอุทยานแห่งชาติ ฯ สร้างอย่างดี ลักษณะมีบ้านรับรองด้วย เมื่อแยกลงถนนลูกรังมาได้ ๑.๕ กม.ก็หมดเส้นทางที่อนุญาติให้นำรถเข้าไปได้ มีป้ายห้ามนำรถเข้า แต่มีลานจอดรถกว้างขวาง มี "สุขา"อย่างดี น้ำไหลแรง มีร้านสวัสดิการเข้าใจว่าเปิดขายเฉพาะวันหยุด ที่มีนักท่องเที่ยวมากันมาก จากลานจอดรถต้อง "เดิน" มีรถผมเข้าไปคันเดียว ไปกัน ๒ คน ปู่ ย่า มีรถฝรั่งพาสาวไทยตามมา ๑ คัน ฝรั่งหนุ่ม พอรู้ว่าต้องเดินไปอีกจึงจะได้เห็นน้ำตก หนุ่มฝรั่งมอง ๆ ธารน้ำไหลแล้วพาสาวกลับ ไม่ยอมเดินต่อ แต่ถ้าไม่ได้เห็นน้ำตกขาอ่อนก็ไม่หายข้องใจ น้ำตกห้วยยางเคยบากบั่นเข้าไปตั้งแต่หลายสิบปีมาแล้ว วันนี้ตามไปดูขาอ่อนให้สำเร็จให้ได้ ตกลงกันว่าเดินเลาะเลียบลำธารน้ำไหล บางแห่งก็เป็นน้ำตกน้อย ๆ ร่มรื่นไปตลอดทาง เส้นทางไม่สูงชัน ค่อย ๆ ไต่ขึ้นไปเรื่อย ๆ ป้ายบอกไว้ที่ต้นทางว่าน้ำตกนี้มี ๙ ชั้น ๆ ที่ ๑ ต้องเดินไป ๕๐๐ เมตร ชั้นที่ ๙ ต้องเดินไป ๘๕๐ เมตร ทางเดินเริ่มต้นเป็นทางกว้างรถแล่นได้ด้วยซ้ำไป แต่พอเดินไปหน่อยเดียว เป็นทางกว้างขนาดทางคนเดิน เดินไม่ทันหอบก็ถึงชั้นที่ ๑ ไม่มีป้ายบอก ไม่มีชื่อแต่เดาเอาว่าเป็นชั้นที่ ๑ เพราะน้ำตกสูงพอควร มีโต๊ะ เก้าอี้ ทำจากขอนไม้ให้นั่งพักนั่งกินอาหารได้ และมีที่ทิ้งขยะด้วย ได้เห็นน้ำตกแล้วชื่นใจ ต้องจบแค่นี้เพราะทั้งสองคนไม่ได้เปลี่ยนรองเท้าที่เตรียมมาอยู่ในรถ ทางเดินฝั่งขวาของธารน้ำตกหมดแค่นี้ หากจะไปยังชั้นที่สูงขึ้น มีไม้ซุงต้นใหญ่มากล้มทอดข้ามลำธารเป็นสะพานอย่างดี แต่คงจะต้องระวังในการเดินข้าม เพราะอาจจะลื่นตกเอาง่าย ๆ จบการชมน้ำตกขาอ่อน เพราะหมดกำลังที่จะไต่ไม้ซุงข้ามฟากไปยังทางเดินที่จะต่อไปยังชั้นที่ ๙ ใครที่เป็นหนุ่มเป็นสาวหรือตาดี ๆ ก็ข้ามไปชมน้ำตกขาอ่อนชั้น ๙ แทนผมด้วยก็แล้วกัน
                กม.๓๒๒ หากเลี้ยวซ้ายไปอีก ๘ กม.จะถึงวนอุทยานหินเทิน แต่หากไป ๘ กม.แล้วเลี้ยวซ้ายไปอีก ๔ กม.ก็จะไปยังตลาดชายแดนพม่า จ่ายสนุกคือตลาดด่านสิงขร
                วันที่เดินทางมาชุมพร ผมแวะกินอาหารว่างที่ร้าน ที่อำเภอทับสะแก วันกลับร้านจะอยู่ทางขวาประมาณ กม.๓๖๒ ต้องวิ่งเลยร้านไปกลับรถมา ร้านใหญ่โตมีห้องแอร์ ขนมเค้กอร่อย สั่งอาหารมาชิมคือ
                ข้าวผัดนะยะ อาหารชาวนชิมเป็นข้าวผัดแกงกะหรี่ ห่อด้วยไข่ มีไส้กรอก สลัด
                โรตี เขียวหวานทูนา แป้งโรตีไม่เหมือนโรตีทั่วไป พองน่ากิน กระทงทองติดใจตั้งแต่วันไป สั่งมาชิมอีก หอยลายผัดเครื่องแกงกินกับข้าวอร่อยนัก
                สถานที่สะอาดมาก สวย แทบทุกจุดจะมีอ่างน้ำลอยดอกไม้
                ร้านเดิมอยู่ถนนรัชดา ตรงข้ามกับกรมอัยการในกรุงเทพ ฯ ปิดร้านย้ายหายไปเพราะไม่มีที่ให้ลูกค้าจอด เสียดายฝีมือ ร้านนี้เดิมเคยอยู่ฝั่งอัยการหนีสถานีรถใต้ดินหายไปหลายปีกลับมาตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามกรมอัยการ เจอปัญหาไม่มีที่จอดรถเข้าอีกเลยต้องย้ายหนี "ตามหาเจอแล้ว" ขอเอามาเล่าปิดท้าย เสียดายฝีมือ ยอดเยี่ยมในฝีมือรสอาหารไทยแท้ รสนี้หาชิมยาก
                เส้นทางที่ ๑ ไปตามถนนวิภาวดี เลี้ยวซ้ายเข้ามาทางวัดเสมียนนารี ผ่านตลาดบองมาเช่ ถึงเชิงสะพานข้าคลองประปา เลี้ยวขวามาสัก ๓๐ เมตร ร้านอยู่ขวามือ
                เส้นทางที่ ๒ ผมไปจากสี่แยกเกษตรศาสตร์ ตามถนนงามวงค์วาน เลี้ยวซ้ายที่สี่แยกพงษ์เพชร วิ่งเลียบคลองประปา เลี้ยวซ้ายที่สามแยกไฟสัญญาณที่ ๒ แล้วเลี้ยวซ้ายทันทีเมื่อลงจากสะพานข้ามคลองประปา ร้านอยู่ขวามือ จอดรถริมถนนสะดวกมาก
                มื้อกลางวันมีทั้งอาหารตามสั่งและอาหารจานเดียวเช่น โรตี เนื้อฝอย แกงเขียวหวาน ข้าวคลุกกะปิ ข้าวผัดสบปะรด ส่วนอาหารตามสั่งนอกจากที่ผมสั่งมาชิมแล้วยังมีอร่อย ๆ อีก กุ้งเจี๋ยนน้ำมันหอย ไข่ตุ๋นหมูสับ ปลาสลิดต้มกะทิ ใบมะขามอ่อน ฯ
                จัดร้านได้สวย มื้อเย็นที่ร้านนี้ลูกค้าจะมาก มีดนตรี ๒ - ๓ ชิ้น นักร้องจะมาร้องเพลงเก่า ๆ ให้ฟัง ตั้งแต่ตอนเย็น แต่พอสองทุ่มเจ้าของร้านขึ้นเวทีร้องเพลงให้ฟัง ชั้นบนมีห้องจัดเลี้ยง มีคาราโอเกะ  โทร ๐๒ ๕๘๐ - ๐๔๒๙ - ๓๐
                ต้มส้มปลากระบอก ใช้ปลากระบอกตัวเล็ก เนื้อจึงนุ่ม น้ำสามรส
                ผักกาดขาวสอดไส้หมู ราดน้ำมันหอย หากินยาก ผมเห็นมีที่หาดใหญ่อีกเข้าเดียว