ผมเคยเล่าถึงพระมหาธาตุเจดีย์ภักดีประกาศ  ซึ่งอยู่บนเขาธงชัย วัดทางสาย ซึ่งเขาธงชัยนี้อยู่ริมหาดบ้านกรูด อำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์  ผมได้ไปอีกหากจำไม่ผิดก็คงจะเป็นครั้งที่ ๔ แล้ว คือ ไปกันตั้งแต่เริ่มสร้าง จนเดี๋ยวนี้สร้างเสร็จเกือบจะร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว จึงขอกลับเอามาเล่าอีกที และเปลี่ยนสถานที่ท่องเที่ยวและสถานที่พักใหม่ ไม่ได้พักที่เคยพัก ซึ่งที่พักแห่งใหม่ที่พักในคราวนี้เป็นรีสอร์ท ที่ผมอยากจะเรียกว่ามี ๒ บรรยากาศ ส่วนเป็นอย่างไรเดี๋ยวผมจะกลับมาเล่าให้ฟัง
        ผมออกเดินทางจากบ้านลาดพร้าว ไปกันหลายคนเลยไม่ต้องขับรถเอง เช่ารถตู้ไปก็สบายดีและไม่ได้มุ่งค้นหาร้านอาหารตามทาง จึงไม่มีห่วงในการทำหน้าที่เมื่อเวลาเดินทาง ซึ่งปกติต้องขับไป เที่ยวไป หาแหล่งกินไปด้วย คราวนี้นั่งคุยกันสบายไป จุดแรกที่แวะคือ วัดห้วยมงคล หากเราไปหัวหินแต่แยกเข้าบายพาสที่ก่อนจะข้ามทางรถไฟไปยังชะอำ ไปตามถนนสายบายพาส ซึ่งเป็นทางหลวงแผ่นดินหมายเลข ๔ เหมือนกัน วิ่งเรื่อยไปจนพบสี่แยก หากเราเลี้ยวซ้ายจะเข้าตลาดหัวหิน แต่เราจะไปวัดห้วยมงคลเราก็เลี้ยวขวา วิ่งไปประมาณ ๔ กม. เลี้ยวซ้ายไปอีกสัก ๔ กม. ก็จะถึงวัดห้วยมงคล ซึ่งบัดนี้การสร้าง "หลวงพ่อทวด"  ที่บอกว่าเป็นองค์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย (ผมว่าใหญ่ที่สุดในโลกด้วย)  ได้เสร็จสมบูรณ์แล้ว คงเหลือการตกแต่งภายในบริเวณวัด เช่น ถนนลานจอดรถเป็นต้นแต่ก็ถือว่า เรียบร้อย ๙๐%  เมื่อถึงบริเวณวัดเลี้ยวขวาเข้าไปแล้วก็เห็นองค์หลวงพ่อทวด ใหญ่โตงดงามยิ่งนัก ทางด้านซ้ายมือของลานคือ ที่จำหน่ายวัตถุมงคล และมีโรงทานด้วยแต่ที่ผมไปอาจจะยังไม่ถึงเวลาหรือ จะเลี้ยงเฉพาะวันเทศกาลก็ไม่ทราบ จึงไม่มีการเลี้ยงฟรี ด้านหลังของศาลานี้เป็นสุขาที่สะอาดแต่ไม่เป็นสากล ได้นมัสการหลวงพ่อทวด สมใจแล้วก็ออกเดินทางกลับเข้ามาในตลาดหัวหิน ซึ่งจะมาโผล่ตรงสี่แยก หากเลี้ยวขวาที่สี่แยกนี้ไปนิดเดียว ทางขวาคือ ตลาดฉัตรไชย เลยหน้าตลาดไปเป็นสี่แยกอีก เลี้ยวซ้ายลงทะเล และจะผ่านสี่แยกที่หัวมุมขวาบนจะมีร้านกาแฟ ในร้านกาแฟ  ต่างเวลากันละก็อาหารที่ขายจะต่างกันไปด้วย ที่ผมชวนชิมเอาไว้คือ  "ข้าวแกง อร่อยสุด ๆ คือ แพนง" แผงหน้าร้านสายหมด ประมาณสองโมงเช้าเศษ ๆ ข้าวแกงอร่อยเจ้านี้หมดแล้ว ยามเช้ายังมีรถเข็น ข้าวมันไก่แม่พูล ข้าวเลือดหมู และยังมีอีกหลายเจ้า แต่ผมชวนชิมเอาไว้ ๔ เจ้า แต่หากใครชอบกาแฟแล้วแนมด้วยปาท่องโก๋ ต้องเดินข้ามฟากไปซื้อที่ฝั่งตรงข้าม จะได้ของอร่อยมาชิม พอมื้อเที่ยงพวกกลุ่มขายเช้าที่หมดหาบไปแล้ว ก็จะมีอาหารอื่นหมุนมาขายแทน ตกมื้อค่ำมาอีกพวกหนึ่งอีกเรียกว่า รอบร้านกาแฟ แทบจะเกือบยี่สิบสี่ชั่วโมง มีอาหารมาหมุนเวียนขาย นั่งกินกันในร้านกาแฟ ไม่สั่งกาแฟเขาชิมก็ไม่ว่ากัน แต่ใครจะไปอดน้ำอยู่ได้ อย่างน้อยก็ต้องสั่งน้ำมาดื่ม สีวนตรงสี่แยกตรงหัวมุมซ้ายล่างเช้า สาย บ่ายค่ำ ก็มีรถเข็นอาหารมาตั้งขายตลอดเวลา และที่กระโดดข้ามไปไม่ได้สำหรับนักชิม คือ อยู่ตรงหัวมุมซ้ายบน ซึ่งมื้อเที่ยงวันนี้พอกลับมาจากวัดห้วยมงคล คณะของผมก็มาแวะชิมอาหารกลางวันกัน ร้านนี้เก่าแก่ขายมาเกิน ๔๐ ปี ผมนับแค่สมัยผมเป็นนักเรียนเสนาธิการทหารบก ตอนนั้นโรงเรียนเสนาธิการ ตั้งอยู่ที่สวนสนประดิพัทธ์ ซึ่งมีนักเรียนเสธ. ฯ มากิน มานอน มาเรียนกันที่นี่เพียง ๕ รุ่น ก็ย้ายกลับไปตั้งอยู่ที่กรุงเทพ ฯ สมัยเมื่อสี่สิบปีมาแล้ว กับวันนี้ฝีมือแทบจะไม่แตกต่างกันเลย ตัวแกซี้ไปกว่าสิบปีแล้ว ร้านในปัจจุบันเป็นฝีมือลูกสาวคุมร้านทำอาหารถ่ายทอดฝีมือพ่อเอาไว้ ส่วนลูกชายแยกไปเปิดอีกร้านหนึ่งอยู่เลยธนาคารกรุงไทยไป อยู่ทางขวามือฝีมือลูกสะใภ้ จานเด็ดที่ต้องถือเป็นต้นตำรับ คือ ผัดคะน้าปลาเค็ม ไม่เหมือนใครเข้าใจว่าจะทอดปลาเค็มก่อน แล้วคงจะแกะเอาแต่เนื้อแล้วเอาคะน้าผัด ใส่ปลาเค็มผัดตามคลุกเคล้าลงไป รสปลาเค็มจะไปปรุงรสให้เสร็จ ไปชิมวันนี้คงต้องสั่งสูตรเดิมเอาไว้ก่อน คือ คะน้าปลาเค็ม แก่งป่า จะเป็นแกงป่ากุ้ง หรือปลาอร่อยทั้งนั้น เป็นแกงป่าที่เผ็ดนิด ๆ รสเข้มข้น ราดข้าวแล้วตามด้วย ไข่เจียวหอยนางรม อีกจานอย่าลืมสั่ง คือ หอยจ๊อ ลูกโต กรอบนอก นุ่มใน
            ตรงสี่แยก ที่เลี้ยวซ็ายมายังร้านกาแฟ แต่หากเลี้ยวขวาถนนทั้งสายตั้งแต่ยามเย็น จะแปรสภาพเป็นตลาดกลางคืน อาหารอร่อยมีมากมาย บางร้านอร่อยแต่ต้องซื้อไปกินที่อื่น เช่น โรตี ที่อร่อยจนถึงขั้นเข้าคิวรอ อยู่ติดกับอ่างขายขาหมู อิสลามขนานแท้คือ โรตี อิสลามไม่กินหมู แต่ตั้งกะทะทำโรตีขายอยู่ติดกับขาหมูเจ้าอร่อยเรียกว่า ไม่ตั้งกรรมการสมานฉันท์ อิสลามกับพุทธก็อยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ ไม่เคยได้ข่าวว่าโรตี กับขาหมูตีกันเลย ต้องถ่ายภาพไปออก ที.วี. ให้ทางใต้ชมกัน และเยื้อง ๆ โรตีก็คือ "ไอศคริม ขนาดต้องเล่นเก้าอี้ดนตรี เพราะมีโต๊ะอยู่ ๕ - ๖ ตัว ซื้อโรตีแล้วไปนั่งกินไอศคริม มีไอศคริมกะทิ รสหวานมัน ไอศคริมผลไม้ เช่น น้อยหน่า ทุเรียน ไอษคริมแบบชื่อฝรั่ง รัมเรซิน ช็อคโกแลต ฯลฯ  มีเครื่องใส่ไอศคริม เช่น ข้าวเหนียว ลูกตาลเชื่อม มะยมเชื่อม กล้วยเชื่อม เป็นต้น  และหากเดินร้านไอศคริมไปจนถึงสี่แยกที่มุมขวา จะมีรถเข็นขายกะลอจี๊ ที่อร่อยมาก และแปลกไม่เหมือนใคร เป็นลูกผสมว่างั้นเถอะ คือ กะลอจี๊ คงใช้แป้งทอดน้ำมาทากระทะเป็นแผ่นกลม ๆ เช่น กะลอจี๊ทั่ว ๆ ไป แต่ใส่ใส้มีใส้เผือก ใส้ถั่ว หากผมไปกันสองคน ปู่ ย่า พักหัวหินกี่วันเป็นมาต่อไอศคริม โรตี กะลอจี๊ เท่าจำนวนคืนที่พัก และยังมีร้านไอศคริมชนิดราคาสูง แต่อร่อยมาอีกร้าน ไปร้านนี้ต้องเลยแยกตลาดโต้รุ่งไปอีกสี่แยกหนึ่ง ซึ่งหากเลี้ยวซ้ายมายังโรงแรมโซฟิเทล ร้านอยู่ขวามือ ห้องเดียวเล็ก ๆ แน่นตลอดเวลา บางทีคนชิมไม่รอโต๊ะว่างรวมทั้งผมด้วย สั่งมายืนซดกันในร้ายนั่นแหละ และสี่แยกที่มาร้านไอศคริมนี้ หากเลี้ยวขวา ก็จะไปยังสถานีรถไฟเลี้ยวมาสัก ๔๐ เมตร ทางซ้ายมือเช้าไปยันเที่ยง จะมีข้าวแกงอยู่ริมถนนเจ้าหนึ่ง มีโต๊ะนั่งหลายตัว บอกเผื่อเอาไว้หากข้าวแกงร้านกาแฟ หมดเสียก่อนจะได้มาร้านนี้แทน ไม่มีชื่อมีตู้ใส่กับข้าวไปชี้เอาตามใจชอบ ไหน ๆ ชวนชิมหัวหิน ทางผ่านเสียยาวแล้วแถมเอาไว้อีกนิด หากเลยสี่แยกรถไฟมาแล้วก็จะมาถึงตึกแถวที่ก๋วยเตี๋ยวเป็ด ย้ายมาอยู่ที่นี่ รสอร่อยน่าจะลดลงไปสักนิด แต่ชามหน้าร้านยังวางกองสูง เหมือนเดิม ไม่ไกลกันและเยื้องกับธนาคารกรุงไทย ร้านลูกชิ้นที่อร่อยนัก อยู่เยื้อง ๆ ธนาคารกรุงไทย เป็นต้นตำรับเดียวกันกับลูกชิ้นที่กรุงเทพ ฯ  ฯ ถนนนวมินทร์ ซอย ๙๖  เข้าซอยไป ๕๐๐ เมตรอยู่ซ้ายมือ และยังมีที่ประจวบคีรีขันธ์ หน้าวิทยาลับเทคนิค ส่วนร้านต้นตระกูลคือ รุ่นพ่ออยู่ที่อำเภอเบตง จังหวัดยะลา เตี่ยวางมือแล้ว เลยขายอาหารตามสั่งแทนเฉพาะร้านที่เบตง  ส่วนร้านขนมอร่อยอยู่ถนนเพชรเกษมนี่แหละปากซอย ๙ หัวหินยังมีให้ชิมกันอีกแยะ ลอดช่องสิงคโปร์ กล้วยแขก ข้าวเหนียวมูล ขาหมูน้ำแดง หรือกินกันให้โก้อร่อยด้วยคือ ที่ห้องอาหารโรงแรม วันหลังผมจะพาตระเวนเที่ยววัด เที่ยววังกันทั้งเพชรบุรี และประจวบคีรีขันธ์ ชิมอาหารกันให้อ้วนกลับไปเลยทีเดียว