วัดพระยืนพุทธบาทยุคล  เป็นวัดโบราณเก่าแก่คู่กันมากับวัดพระแท่นศิลาอาสน์ อยู่บนเนินเขาลูกเดียวกัน แต่คนละดอย สร้างขึ้นเป็นวัดตั้งแต่ พ.ศ.๑๙๒๐  เชื่อกันว่าพระพุทธเจ้าเคยเสด็จมาประทับยืนบนเนินเขาแห่งนี้ เพื่อทอดพระเนตรไปยังทิศต่าง ๆ และมีรอยพระพุทธบาท
                วัดพระพุทธบาทยุคลนี้มีพระพุทธรูปหล่อด้วยสำริด สมัยสุโขทัย ขนาดหน้าตักกว้าง ๕๕ นิ้ว สูงจากฐานถึงยอดพระเกศ ๖๖ นิ้ว เรียกท่านว่า "หลวงพ่อพุทธรังสี" พระเกศเป็นเปลวเพลิง ประทับบนฐานรูปทรงเทวดา  เดิมประดิษฐานอยู่ในมณฑป มีปูนพอกหุ้มไว้ทั้งองค์ ต่อมาได้กระเทาะปูนออก และนำไปประดิษฐานไว้ในอุโบสถที่สร้างใหม่
                ก่อนจะไปวัดพระบรมธาตุทุ่งยั้ง รู้จักเมืองทุ่งยั้งเสียก่อน เมืองนี้ได้ชื่อมาจากตำนานที่เชื่อกันว่า พระพุทธเจ้าได้เคยเสด็จมาประทับยังบริเวณนี้ และภูมิประเทศแถบนี้ก็เปลี่ยนจากที่ราบมาเป็นที่สูงของภูเขา  อีกชื่อหนึ่งของเมืองทุ่งยั้งที่พบในพงศาวดารเหนือ ว่า "เมืองกัมโพช"
                ปัจจุบันเมืองทุ่งยั้งอยู่ห่างจากแม่น้ำน่าน ๕ กม. ร่องรอยของคูเมืองและกำแพงเมืองยังปรากฏให้เห็น และยังมีโบราณสถานเหลืออยู่ว่าเป็นเมืองสมัยเดียวกับสุโขทัย  ต่อมาในสมัยอยุธยา เมืองทุ่งยั้งจึงมีชื่ออันไพเราะว่า "เมืองศรีพนมมาศทุ่งยั้ง"
                วัดพระบรมธาตุทุ่งยั้ง  อยู่ติดกับกำแพงเมืองด้านทิศตะวันตก ห่างจากตัวเมืองไปตามทางหลวง ๑๐๒ ประมาณ ๓ กม. แต่เดิมมีชื่อว่าวัดมหาธาตุ บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ และเล่าสืบต่อกันมาว่า มีทรัพย์สินมีค่าของคนโบราณฝังเอาไว้มากมาย แต่ใครจะเอาไปครอบครองไม่ได้
                องค์พระธาตุเป็นเจดีย์ทรงกลมแบบลังกา ฯ ฐานเป็นสี่เหลี่ยมซ้อนนกัน ๓ ชั้น ฐานชั้นล่างมีเจดีย์จำลองประดับอยู่ที่มุมทั้งสี่ ทรงเดิมเป็นทรงพุ่มข้าวบิณฑ์แต่หักพังไปเมื่อคราวเกิดแผ่นดินไหว เมื่อ พ.ศ.๒๔๕๑ หลวงพ่อแก้วจึงร่วมกับชาวบ้านได้ปฏิสังขรณ์ขึ้นใหม่ และภายในพระวิหารของวัดเป็นภาพที่เกี่ยวกับพุทธประวัติ ภาพค่อนข้างจะลบเลือนควรแก่การบูรณะ
                หากเราเริ่มต้นจากวัดพระแท่นศิลาอาสน์ อาณาเขตวัดที่ติดต่อกันคือวัดพระยืนพุทธบาทยุคล หากตรงต่อไปไม่กี่ร้อยเมตรทางขวามือคือวัดพระบรมธาตุ ๓ วัดนี้จะมีงานเทศกาลประจำปีพร้อมกัน งานจะจัดขึ้นระหว่างวันขึ้น ๘ ค่ำ ถึง ๑๕ ค่ำ เดือน ๓ รวม ๘ วัน ๘ คืน
                แหล่งท่องเที่ยวในเขต อ.ลับแล ยังมีอีกหลายแห่งเช่น เวียงเจ้าเงาะ วัดดอนสัก วัดเจดีย์คีรีวิหาร จากวัดพระบรมธาตุตรงมาจะเข้าตัวอำเภอเมืองอุตรดิตถ์ ซึ่งแยกแทบจะไม่ออก นับตั้งแต่วัดพระแท่น ฯ เป็นต้นมา เพราะอยู่ในเขตชุมชนตลอดสองฟากทาง มาจังหวัดนี้ผมมักจะพักเป็นประจำที่โรงแรม มาจากวัดพระบรมธาตุโรงแรมจะอยู่ทางซ้ายมือ ใหญ่โต สะดวก สบาย ราคาไม่แพง อาหารดี มีห้องอาหารยามค่ำ แบ่งเป็นห้องเรือนขวัญ ส่วนข้างนอกจะมีเฉพาะตอนเย็นไปยันดึก ในสวนหน้าโรงแรมที่ร่มรื่นชื่อThe Terrace ห้องอาหารทั้ง ๒ ห้อง จะมีวงดนตรีเล็ก ๆ บรรเลงให้ฟัง ไพเราะดี ชาวเมือง นักท่องเที่ยวดูจะพอใจกับการนั่งกินอาหาร ฟังเพลงกันที่ลานเทอเรซ รวมทั้งคณะของผมด้วยก็เลือกนั่งโต๊ะในซุ้มไม้ อากาศของปลายฝนต้นหนาวเย็นสบาย  เดินไปดูที่แผงอาหารสด ส่วนมากคืออาหารทะเล มีซุ้มทะเลเผา เขาเรียกอย่างนี้แต่ดูแล้วปลาน้ำจืดก็มี เอาเป็นว่าสั่งแต่ประเภทเผาเป็นหลัก
                ปลาหมอทะเลเผา ปลาตัวโตมาก ลอกเอาหนังออกเห็นเนื้อขาวน่ากิน น้ำจิ้มซีฟู๊ด
                เนื้อย่าง  จิ้มน้ำแจ่วรสเจ็บ ตามด้วยหอยแครงลวก
                กระบังลมหมู (ส่วนใต้ซี่โครง) ย่างจิ้มแจ่ว หากินยาก เคี้ยวสนุกดี
                ปลาหมึกทอดกระเทียมพริกไทย ส่งกลิ่นหอมมาแต่ไกล
                กุ้งเผา แต่ไม่ใช่กุ้งแม่น้ำ กก.ละ ๔๐๐ บาท แต่เนื้อก็แน่นเหนียว
                ปลาหมึกผัดฉ่า ใส่ข้าวโพดอ่อน ถั่วลันเตา จานนี้ต้องกินกับข้าว
                ต้มยำปลากดคัง รสจัด หวานไปนิด ใส่ข่ามาก
                ยามเช้า มีอาหารเช้าแถมให้รวมอยู่กับค่าห้องพัก แต่หากอยากกินข้าวมันไก่อร่อย ร้านอยู่ติดกับทางเข้าโรงแรมด้านซ้าย ข้าวมันไก่ศรีวัยและเป็ดพะโล้ อร่อยมากทั้งไก่และเป็ด
                ก่อนเดินทางต่อไปยังพิษณุโลก ยังมีเวลาเที่ยวต่อในตอนเช้า เที่ยวเฉพาะในตัวเมืองซึ่งสถานที่ที่ควรไป โดยออกจากโรงแรมให้เลี้ยวซ้าย ข้ามทางรถไฟแล้วจะผ่าน
                อนุสาวรีย์รัชกาลที่ ๕  สร้างไว้ริมแม่น้ำน่าน ณ ลาน ริมแม่น้ำที่เคยเป็นท่าเรือเมื่อรัชกาลที่ ๕ เสด็จประพาสต้น "เมืองท่าเหนือ" เมื่อ ร.ศ.๑๒๐ เสด็จพระราชดำเนินขึ้นจากเรือพระที่นั่งตรงนี้
                หลวงพ่อเพชร  วัดท่าถนน พระพุทธรูปสำริดปางมารวิชัย ประดิษฐานอยู่ที่วัดท่าถนน เดิมชื่อวัดวังเตาหม้อ ปางมารวิชัย วัดอยู่ใกล้ ๆ กับราชานุสาวรีย์
                วัดพระฝางสวางคบุรี  มุนีนาถ ฟากตะวันออกของแม่น้ำน่าน ห่างจากตัวเมืองประมาณ ๒๐ กม.เป็นวัดที่สร้างตั้งแต่สมัยสุโขทัย วัดนี้มีองค์เจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ มีรอยพระพุทธบาท นอกจากนี้ยังมีวัดธรรมาธิปไตย วัดกลางธรรมสาคร วัดดอยแก้ว ที่อยู่ในเขตอำเภอเมือง และที่ต้องไปให้ได้คือ หน้าศาลากลาง ซึ่งมีอนุสาวรีย์พระยาพิชัยดาบหัก ยอดนักรบและยอดกตัญญูของพระเจ้าตากสินมหาราช อนุสาวรีย์อยู่หน้าศาลากลาง ทางซ้ายเป็นอาคารดาบน้ำพี้ที่ใหญ่ที่สุดในโลก บ่อเหล็กน้ำพี้อยู่ที่อำเภอทองแสนขัน เป็นบ่อเหล็กมาแต่โบราณ
                อนุสาวรีย์พระยาพิชัย  ที่อำเภอทองแสนขัน ดาบที่หักเป็นดาบที่ถือด้วยมือซ้าย
                ส่วนอนุสาวรีย์พระยาพิชัยดาบหักที่หน้าศาลากลาง ดาบที่หักคือดาบที่ถือด้วยมือขวา
                เขียนจบแล้ว ผมไปตลาดบองมาเช่อีก (ในกรุงเทพ ฯ) เพราะเป็นวันเสาร์จะไปซื้อหรุ่ม ร้านนี้หากหันหน้าเข้าตลาดจะอยู่ช่องซ้ายสุด มีตู้โทรศัพท์สาธารณะแขวนอยู่ข้างร้าน ๒ ตู้ ส่วนตลาดบองมาเช่ ไปตามถนนวิภาวดี หากไปจากสวนจตุจักร ไปตามถนนคู่ขนาน ไปแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าถนนที่ป้ายบอกว่า ไปวัดเสมียนนารี ตลาดนี้ผมชอบไปของกินมาก ราคาไม่แพง สะอาดมาก ยกให้คลีน ฟู๊ด กู๊ดเทสท์ ทั้งตลาดได้เลยและเจริญจนเริ่มขยายออกไปแล้ว
                ปรากฎว่าวันนี้ร้านไม่มีหรุ่มขาย ปกติจะมีขายในวันเสาร์ - อาทิตย์ เป็นอาหารโบราณ แต่วันนี้เขามี "ทาโก้"ขนมเบื้องแม็กซิกัน ผมชิมครั้งแรกเมื่อผมเป็นนายกสมาคมปัญจักสิลัต เป็นคนก่อตั้งสมาคมและนายก ฯ คนแรก นำนักกีฬาไปแข่งขันซีเกมส์ครั้งที่ ๑๓ ที่อินโดนีเซีย (ได้เหรียญทองมาทุกครั้ง) ได้รับเชิญไปกินอาหารที่บ้าน ทาโก้เป็นแป้งกรอบ ข้างในจะมีใส้ผักเช่นมะเขือเทศ กล่ำปลี โรยด้วยเนยแข็ง หมูสับผัด และสำคัญที่สุดคือน้ำมะเขือเทศที่จะราดลงไป ต้องยอดฝีมือปรุงจึงจะได้น้ำปรุงอร่อย เอามาบอกไว้ว่าลองไปชิมดู ส่วนพวกพายต่าง ๆ ช่อม่วงอร่อยเหมือนเดิม ได้ทาโก้แล้วก็ซื้อถั่วกรอบอินโดนีเซีย ขวดก็สวย ส่วนถั่วนั้นกรอบอร่อยมากและหอมด้วยสมุนไพร อินโดนีเซียแท้เพราะคนทำอยู่จาร์การ์ต้า มาตั้ง ๑๐ ปี
                ไปทางปีกขวาของตลาดอาหารคาวเป็นส่วนใหญ่ มีโต๊ะส่วนกลางให้นั่งอยู่ริมสระน้ำ เมื่อซื้ออาหารจากร้านต่าง ๆ แล้วต้องช่วยตัวเอง ไปยังที่โต๊ะอาหาร สถานที่ดีเยี่ยม สะอาดสอ้าน จะไปชิมข้าวเฉโป ปรากฎว่ายังไม่ถึงเวลาขาย เพราะผมไปเช้าไปหน่อย แต่ตรงกันข้ามตรงหัวมุมของย่านอาหารทางซ้ายสุด มีร้านไก่ทอดเบตง กำลังทอดร้อน ๆ เลยซื้อน่องไก่ทอดกลับมา สดุดตา "ข้าวเต้าคั้วป๋าเปรม" และยังมีข้าวยำปักษ์ใต้ ข้าวหมกไก่ทอด ข้าวเต้าคั้วซื้อกลับมาอร่อยมากยังกับกินที่สงขลา ร้านที่ป๋าชอบนั่นแหละ ยังมีอีกร้านอร่อยแถวเดียวกันนี้แหละทางขวาสุดของย่านอาหารด้านติดโต๊ะนั่งกินอาหารเลยทีเดียวคือข้าวห่อใบบัว มี ๔ หน้าคือ ซีฟู๊ด หมู ไก่ และเผือก ทดลองซื้อหน้าหมูกลับมาโรยหมูหยองด้วย หอมใบบัว อร่อยเหมือนที่ซื้อจากตลาดร้อยปีที่ อ.สามชุก รสใกล้เคียงกัน และยังมีของกินอีกมากมาย มอง ๆ เห็นออส่วนก็น่ากินอีกดูแล้วอยากกินไปหมด วันหลังผมจะไปใหม่แล้วจะไปชิมของใหม่ ๆ มาเล่าให้ฟัง เกือบลืมทางปีกด้านตะวันตกมีร้านขายต้นไม้และเครื่องปลูกต้นไม้ด้วย จอดรถสะดวกมากที่จอดแยะ จอดฟรี หากไม่เกินหนึ่งชั่วโมง ถ้าเกินคิดชั่วโมงละสิบบาทเท่านั้นเอง ขนมที่ซื้อกลับมาก็ขนมถั่วแปป ร้านแก้วจีบที่ทำไม่เหมือนใคร อ่อนนุ่ม หอมหวาน ร้านอยู่ถัดไปอีกซอย